Voor mij onbekend terrein vandaag, denk ik toch, Linda stapte deze tocht ruim vijftien jaar geleden al eens. Lijkt haast een ander leven. Makkelijke reis over Antwerpen-Centraal en Mechelen met ruime pauzes. We winnen een halfuur dankzij een eerdere trein in A’pen. Op de eerste bus was Fillie onze gezel, vanaf Mechelen wordt dat José (Wilrijk). Startzaal 350 meter van de bushalte, wat kan een pendelaar zich beter wensen!
Duffelse kilometers want de 30 is er nauwelijks 26, maar ook heerlijke vers gebakken cake met appeltjes als ontbijt. Er vliegen wat druppels als we de bewoonde wereld verlaten en over een oud boerenerf lopen. Er staat ook veel wind. We ploeteren ons een weggetje door een vettige akker en vervolgen langs een moerassig bos. Dan volgt ruim landelijk tarmac langs serres en paardenweiden. Hondsbossen dat is opnieuw ploeteren na de soms hevige regenval van deze nacht. Een laatste slingertarmacje en we kunnen gaan rusten bij verraste Willie & Annie. Hebben een lus van 7,5 km voor de boeg, Krisje (Lint) achterna. Komen de Pinguins Roger & Irène daar aangestapt. De beslissing is gauw genomen, we lopen als viertal verder. Twee koppeltjes worden gevormd en de evenementen van de laatste weken uitvoerig uit de doeken gedaan. En maar goed ook want zo vliegen de kilometers die nauwelijks wat inhouden zeer snel voorbij.
In de als rustpost omgebouwde groentenhangar zitten M & M, die hebben we al een hele tijd niet meer gezien. We doen dus aan partnerruil, Roger en Irène nemen het ons hopelijk niet kwalijk. Marleentje is herstellend van een knie operatie en Mark heeft net vernomen dat zijn baas de boeken neerlegt. Lijkt al kommer en kwel maar een wandelkoppel laat zich hierdoor niet uit het lood slaan. Onze maatjes vormen een sterk team en dat vinden wij reuzeleuk. Als kwetterend viertal gaan we dus verder op pad. Langs het … Groentepad, aanvankelijk een fietsroute langs een gracht. Verderop weer wat meer tarmac maar we merken het nauwelijks, zijn verdiept in onze verhalenlijnen. Pauzeren doen we bij een tweede groenteboer, serres met prachtige Coeur de Boeuf.
Hebben nog ruim 8 km voor de boeg. Betreden vrij snel de Brede Zeyp een heerlijke, natte bosrijke omgeving. De parkoersmeester leeft zich uit, laat ons uitgebreid genieten met onder meer het Nestje Van Den Bulckpad. Komen zo bij het Fort van Koningshooikt (Koningshuk, zegt Linda). Kwartslag rond de grachten en dan het Witte Relenspad in onder het motto … hoe vettiger, hoe prettiger. Zo snel mogelijk 100 meter ploeteren naar beter begaanbaar. Een laatste strook bos en we zoeken de tarmacjes op van de Boterhoek. De vele torens van OLV-Waver doemen voor ons op, we bollen uit richting … Duvel. Marleen kennende komt zelf gebakken cake, paaseitjes etc. op tafel, de snoeper. Zij nemen ons ook nog gemotoriseerd mee tot Mechelen Nekkerspoel, de schatten ! Geen supertocht vandaag, maar wat was het weer eens gezellig met vrienden te wandelen ! Volgende week zetten wij Zedelgem en ‘de parking’, ook wel gekend als Linkeroever, op ons programma.
Wegens genieten herhaalt, dat is ons motto vandaag. Onder een druilerige ochtend reizen we naar Antwerpen-Centraal. Hebben ruim de tijd voor een Starbuckske en nemen dan de trein naar Gent-Sint-Pieters. Het boemeltje staat ons, netjes opgewarmd op te wachten. Nauwelijks wandelaars aan boord. Regen voor acht uren blijft niet duren, en we stappen onder een droge grijze hemel naar de startlocatie van Vredeseilanden bij de Zuidleie in Moerbrugge. Zijn blij verrast, de maximale afstand is opgetrokken van 24 naar 33 km ! Lusje van 9 en dan het grote werkt. De parkoersmeester adviseert eerste de 25 km te wandelen daar hij een stuk van het parkoers aldaar vroeger dient af te breken. Bedankt voor het wijze advies makker.
Meteen op pad dus langs het landelijke Pumphoek richting Beverhout. Bij een kapel betreden we grondgebied Oedelem en gaan voor lange dreven in de weidse, weidevlakten. Assebroekse Meersen dan. Een paar dametjes keren er op hun stappen terug … te veel modder langs een gracht. Uiteraard zetten wij door en snappen de ‘salon wandelaarsters’ niet, onze schoenen en broeken zijn nauwelijks vuil. Heerlijk wandelen is het wel tot het kerkje van Assebroek en zijn fraaie bidweg. Het is abnormaal stil in de rustpost waar we dit jaar drie keer zullen komen. Jammer toch.
Autochtoon Xavier, gekleed als een heertje, is ons vast minstens een lus voor. Hij ziet ons niet. Op pad voor de eerste lus naar Domein Ryckevelde en het eerste patattenveld, het eerste plantgoed voor dit jaar. Aanvankelijk onverharde dreven lopen langs de Gemene- en Loweiden. Dan duiken we bosrijk gebied in bij een kasteeltje in verval en een prachtige kloosterkerk. Ik herken dit van eerder gelopen tochten maar kan het toch niet echt goed plaatsen, voor Linda is het nieuw terrein. Grondgebied Sijsele volgens onze gastheer. Sparrenbos met een ondergroei van bramen, prachtige dreven, het begint ons te dagen. Zijn de Brugse bossen die ook de Globetrotters en Vier Op Een Rij aandoen. Na het bos volgt een lieflijk kasseitje en een parallel pad door de Assebroekse Meersen. Wat een meerwaarde aan de tocht is deze lus !
Vrolijk vatten we lus twee aan opnieuw naar Ryckevelde maar nu links van de patatten i.p.v. rechts. Een paar nog stille poeltjes, de prachtige Lorreinendreef. We moeten even langs achterafjes wat huisjes kijken. Geen paniek … daar wenkt het graspad langs de Gemene Weidebeek al. Heerlijke omzwerving langs het natte groen doorspekt met talloze beekjes. De torens van Brugge op de achtergrond. Een heerlijke wandeling ! We sluiten af met een fietspad achterin tot de laatste Assebroekse pauze. Speedy Monique nipt er aan haar koffie en gaat er spoorslags vandoor.
De terugweg dan. Bij haast stormachtige wind door een populierendreef tot het Sint-Lukas ziekenhuis. Even Marcel (Lokeren) achterna door een winters bos bezijden de kliniek en dan door halfopen terrein met nogal wat klimop richting drukke steenweg. Korte strook bedrijvenzone en we pikken het jaagpad van de Zuidleie op tot rustpost De Vaart (schooltje). Tijd genoeg voor wat steviger nat. We hebben nog een lusje van een kleine vijf kilometer voor de boeg. De straat naar het station is fleurig roze dankzij bloeiende kerselaars. We duiken een kasteeldomein in voor weer eens een paar heerlijke dreven. Even wat straten en dan door open veld richting Zuidleie. Langs het kanaal en zijn aalscholvers meteen ons laatste wapenfeiten voor vandaag. Pintje drinken en op weg naar de trein.
Donkere Aziaten vragen in het Engels de weg naar Brussel. In Gent worden ze opgewacht door Security. Ze liepen niet alleen dwars over de sporen in Oostkamp maar waren in de waan dat de NMBS voor gratis vervoer zorgde …
