Er wordt een heerlijke lentedag voorspeld en dus trek ik er nog eens op uit voor een dagje GR wandelen. Valt wel even tegen als ik op de bus wacht bij station Turnhout. Het is koud en mistig, ongezellig. Een halfuurtje rijden en ik sta in Baarle-Nassau en pik bij de bushalte de eerste rood/gele markering op van de StreekGR Kempen. Loop over een fietspad vrij snel de bewoning uit. Is het vroegere Bels Lijntje, een oude spoorwegroute, grenzeloos. Een heerlijk gevoel maakt zich van mij meester, is meer dan een jaar geleden dat ik nog eens lekker eenzaam aan de wandel kan zijn. Ik hou er van. Verlaat het tarmacje en ruil het in voor bos en wei. Moet opletten want wegens het weghakken van een aantal sparren zijn ook de markeringen verdwenen. Met de tekst bij de hand is het gelukkig makkelijk volgen over gras- en zandpaden, langs een paar grachten ook. De eerste kieviten scheren over de akkers, veldleeuwerikjes laten hun vrolijk gezang horen. Ondanks het mistige landschap dus toch een zweem van lente. Stilaan kom ik in een polderlandschap terecht met her en der verspreidde boerderijen, grote buxusplantages ook. Ik merk dat de tekst niet meer overeenkomt met de markeringen. Geen Strijbeekse beek te bespeuren maar wel de Alphense Bergen, een deel van de Baronie van Breda. Luk (Kessel-Lo) had mij gewaarschuwd dat de route hertekend was en dus maak ik mij geen zorgen. Loop langs lange rechte zandpaden door terug meer bosrijk gebied met overwegend spar. Na anderhalf uur lopen vind ik een bankje en hou een eerste korte pauze, hoog tijd voor een ‘bammetje’.
Moet dra terug de weidse akkers in en stap monter verder over betonwegen en onverhard, een rietkraag vormt even beschutting. Bereik de Baarleseweg zo’n 20 minuutjes later dan voorzien, pik er de tekst terug op die de rest van de dag zal blijken te kloppen. Moet op een bepaald punt kiezen tussen de zomer en de winter route. Kies voor zomer al zal het mij ontgaan waarom deze niet tijdens de winter kan gelopen worden. Aanvankelijk nogal wat beton langs verspreide hoeves. Bij eentje heeft Johan Abraham gezien en dat wordt iedereen duidelijk gemaakt met een eerder cynisch opschrift. Johan is vast een ‘jonkman’. Kom uit bij een drukkere baan, de Ulicotenseweg, die door de gekleurde medemens wordt ontdaan van zwerfvuil. Duik weg langs onverhard een vennengebied in. Vluchten scholeksters houden er ‘bal populaire’, ik krijg zowaar ook een witte reiger te bewonderen. Na de plassen volgt opnieuw een strook zandweg en weilanden tot gehucht Oosteneinde. Krijg geen hond te zien terwijl ik tussen de boerderijen loop, laat staan een mens. Het is er muisstil. Een bakstenen muurtje over een beek doet dienst als tweede rustpost. Moet zowat halfweg de zelf bedachte opdracht zijn.
Laat de bewoning achter mij en mag ze dra inruilen voor domeinbos De Elsakker, een mix van berk en spar. Heide begroeit de open plekken. Ik bereik een volgend dorp dat het Nederlandse Strijbeek blijkt te zijn. Ben slechts 3 km van Galder verwijderd en 6 km van Chaam. Stap terug richting Belgenland voorbij een plantenkwekerij en aspergebedden ‘onder zeil’ richting Meerseldreef. Een paar stille straten en ik bereik de Markbrug. Zal vanaf nu langs de oever van deze rivier wandelen, aanvankelijk over een fietspad. Neem een laatste pauze bij een vistrap. Verlaat de waterkant bij waar vroeger een molen moet gestaan hebben en loop langs soms imposante villa’s richting groen. Links weilanden en de Mark, zelf loop ik door jong bos, rechts de typisch Belgische lintbebouwing. Een brug loodst mij een tweede keer over de rivier en dan volg ik betonwegen langs onder meer hydroculturen van aardbeien, de planten dragen reeds vruchten. Bij de Ipenrooisedijk zit mijn etappe er op. Heb nog drie kilometer langs een steenweg voor de boeg tot centrum Meer en de bus naar Antwerpen. De rit duurt ongeveer 70 minuten. Ben net op tijd voor de trein naar Hemiksem. Kijk met gemengde gevoelens op deze etappe terug. Mooie stroken natuur werden afgewisseld met heelder happen desolate landbouwpolder. Ook het weer viel tegen, was een grijze maar relatief zachte dag. Morgen wacht de baas …
