De bazen gunnen mij maar wat graag nog een dagje zaterdag arbeid. Wandelen kan ik alleen maar op zondag dus. Linda loopt er een beetje ‘depri’ bij. De niet aflatende nachtelijke pijnen in de voorarm beginnen aan haar moreel te vreten. Gelukkig fleurt ze tijdens de tocht toch weer op. Daarom ook zijn we met twee niet – in goede en minder goede tijden.
We hebben onze zinnen gezet op de Maneblussertocht met hun belofte richting Muizen te wandelen. Het is even twijfelen waar parkeren – ’s zondags blijkt zowat alles in de buurt van de stations gratis te zijn, ons karretje staat netjes voor de deur van de startschool. Het is erg stil in de zaal zo rond 07:30. De rustposten blijken in Battel en Heffen te liggen, de parkoersmeester is dus van gedacht veranderd. We kennen er ook wel heel wat leuke plekjes maar ja, ons hoofd stond op iets anders.
Niet getreurd echter. Het is nog duister als we een eerste keer door het parkje van ’t Arsenaal wandelen. Genieten van het heerlijke stukje ‘over de lattekes’ als liepen we op de Dijle. Smalle Mechelse straatjes zijn steevast met kleine kaseitjes geplaveid. Ze voeren ons naar de Brusselpoort en even verder naar de overkant van ’t Leuvens kanaal. De langere afstanden maken een extraatje door een groene villawijk alvorens park Vrijbroek te betreden. Meer bepaald langs de haast uitgebloeide rozentuin. Aan de overkant en voorbij de waterpartijen lopen we het groen uit. Ik weet dat we nu de Stuivenberglaan moeten volgen om onder de E19 door te geraken, niks aan te doen. Dan duiken we snel het groen in bij het Sylvester stadionnetje. Stappen onderaf dezelfde E19 door een modderig pad tot bij hetzelfde kanaal van daarstraks. Volgen het water naar Battelbrug en de rustpost in dezelfde deelgemeente, haast onder de kerktoren. Hebben er en uurtje wandelgenot opzitten.
Er wacht een lange etappe van 10 goed gemeten kilometer. Stille straten loodsen ons naar de Dijledijk, het is er laag water. Bj het Sigmaproject gaan we een groene landdijk op. Verwarring alom in het gild als een pijl ons de polder induwt, een doodlopend pad op. Ik bel de parkoersmeester op die niet echt schijnt te snappen wat het probleem is. We lossen het dan zelf op, zoeken en vinden een pijl bij het kanaal. Lopen met z’n allen door tot bij het Zennegat. Moeten twee bruggen over (kanaal & Zenne) om onze weg te vervolgen langs de Rupel. Natuurlijk komen de blauwe bruggen bij Rumst weer in zicht. We negeren ze deze keer en lopen onderaf langs visvijvers tot Kleine Bergen, waar we de waterkant verlaten. Net voor de woonkern van Heindonk duiken we de polder in. Een dolle koe lijkt met ons mee te willen stappen. Verderop zowaar erg jonge lammetjes. Wij wisten niet dat dit in oktober ook nog kon. Langs Hooiendonk lopen we Heffen binnen. In het dorpse duivenlokaal houden de Opsinjoren rust. We komen er Jacqueline & Luc tegen, Steven en zijn dametje ook.
Wat bij babbelen over de gekneusde arm en we vatten de lokale lus aan, Xavier achterna. Of we nu links- of rechtsaf gaan, alle tarmacjes blijken hier Heirstraat te noemen. We lopen langs weilanden, maïs maar ook heel wat groentevelden met krulsla en spruiten. Dwarsen bij een rotonde een drukke baan en komen even verder op onverhard uit, de Kasteeldreef. Mooie biotoop die ons later door weilanden zal loodsen. Komen op bekend terrein van de Vaartlandstappers. Lopen wel weg van het Willebroekse langs de Heffenveldweg. Een paar kerkwegels en we zijn terug bij de duivenmelkers. Een uurtje lopen voor een lusje van 8 km. Compensatie voor de toch wel lange eerdere etappe.
Voorbij het verlaten dorpsplein steken we de fraai bebloemde Zennebrug over. Volgen de rivier even stroomopwaarts tot de samensmelting met de 20 km. Duiken dan gezamenlijk het groen in van Den Babbelaar. Moerassig gebied en dus ruim voorzien van vlonders, die wij de eerste keer lopen. Komen zodoende, en na een portie netels terug op de vaart uit en even verder Battelbrug. Pauzeren deze keer samen met Nestor. Er wacht een lange etappe van 8500 meter.
Vrij snel lopen we weer langs het water. Lopen onder de Dijlebruggen van de E19 door. Kan er een leuke foto nemen van een reiger die rustig maar attent blijft zitten. De langere afstanden lopen van de rest weg over fietspaden, lijkt wel een oprit van een autobaan. We trekken het achterland in, voorbij wat een hondenasiel lijkt en volgen een diepliggende rossige gracht. Komen uit bij kasteel en park Tivoli met zijn ruim bemeten kinderboerderij. Laten knorretje en konsoorten achter en vervolgen onze weg langs weer een ander waterloopje. Dit voor ons onbekende terrein blijkt uit te monden bij de drukke spoorlijn Antwerpen – Brussel ter hoogte van het Mechels kerkhof. We kunnen genieten van de nieuw aangelegde fietspaden tot bij Nekkerspoel. Lopen er de Caputsteenstraat in voorbij de zetel van Telenet. Pikken bij de Liersesteenweg terug de Dijle op die we volgen tot voorbij de Dossin kazerne, de Katelijnepoort. Smalle kasseistraatjes loodsen ons finaal naar de laatste rustpost in Den Anker, brouwerij van de Gouden Carlous. Het proevertje streekbier slaan we niet af.
Nog meer smalle straatjes zetten ons af bij de Sint-Romboutstoren. Het is er erg druk wegens het referendum over de klokkenwijzers. We wurmen ons door de volkstoeloop en vervolgen onze weg langs stille volkstraten tot het park van ’t Arsenaal, de finish en den Duvel wenken. Het busvolk uit Etten-Leur vertrekt net, het is erg stil in de zaal. Rond 17:30 zoeken ook wij ons karretje op en rijden terug naar Hemiksem. Ondanks het grijze en soms druppelende zwerk hebben we weer een fijne wandeldag achter de rug. Morgen wacht een erg delicate werkdag wegens ernstige tekortkomingen binnen de groep. Het vreet toch wel aan mij.
