Patrick zag eens pijltjes hangen, als blozende appeltjes zo rood. Dat was gisterenavond vanuit de bus in Ruisbroek-Sauvegarde. Linda wilde persé in Puurs blijven en we begrepen nu waarom. De zondagse route heeft Wintam als scharnierpunt en dat is onze favoriet in Klein-Brabant. Fotootje genomen van het parkoers en via Google Maps berekend dat Boom Markt slechts 4 km van het parkoers verwijderd ligt. Vanaf de terminus van bus 290, over de Rupelbrug, langs de vijvers van Zielsbeek en bij Prayon het fietspad … richting Puurs op. Station Ruisbroek-Sauvegarde is nauwelijks 50 meter van het eerste rode kleinood verwijderd. We sluiten aan bij Denise & Patrick en menig ander dapper wandelaar van 42 & 30 km. Zij hebben er al een uurtje stappen opzitten vanaf De Kollebloem. Door de velden wandelen we blijgezind tot Eikevliet. Volgen een kasseitje langs het natuurlijke waterloopje en duiken dan onderaf het kanaal van Willebroek tot rustpost cafeetje onder de imposante kerktoren van Wintam. We laten er ons weer verleiden tot een verwenkoffie met pittige advocaat als toetje.
Pikken bewust de lus van de 42 km mee, vrijwel 10 kilometer lang. Gaan Denise, Patrick, Annie en Willy vooraf, die de ganse dag de Vier Musketiers zullen vormen. Wat stille straatjes en dan loodst de Schoolbaan ons de weidse velden in met de bossen van kasteel d’Ursel op de achtergrond. Kleine Hinck laat ons kasseitjes dokkeren dwars door Hingene. Een achterafje en we duiken puur natuur in langs nattige terreinen met populieren, riet en een wildgroei aan zomers bloemen. Bij een paar hangmatten bereiken we de Scheldedijk en zijn grazende schapenkudde. Blijven onderaf lommerrijk wandelen en daar zijn we blij mee. Kunnen wat frisser stappen en vermijden de vele fietsers. Even de dijk op bij het kanaal tot de zeesluis van Wintam, meteen vijf graden warmer. Dan terug onderaf over tarmac tot in het dorp en het gezellige terras. We delen het met horden fietsers en enkele duivenmelkers die hun prikklok (Junior) komen inleveren.
Terug op pad langs de Koningin Astridlaan en dan opnieuw de weidse akkers in. Bij een plantenkwekerij volgt de parkoersmeester mijn diepste verzuchting, we duiken heerlijke graspaden in langs appelen en peren in volle rijpingsproces. Puur natuur dan over een hobbelig landdijkje tot schuttersvereniging Sint-Donatus, we zijn opnieuw in Eikevliet. Dwars door het dorp en dan bij cafeetje Den Dam naar rechts. Ja hoor, weer die heerlijke landdijken op, eenmanspaadjes door de groene open ruimte. Julika en Viking stomen ons voorbij, hebben het ook duidelijk naar hun zin. Nog een strookje Vliet, een geklasseerde hoeve en bij houtzagerij Peleman bereiken we de expresweg. Aan zijn overkant meteen terug het groen in over een hobbelig kasseitje tot de wijken langs de spoorbaan in Puurs. Wat achterafjes, kasten van villa’s langs de baan naar Kalfort, rust op het terras van het nieuwe gemeenschapsgebouw. Stappers van kleinere afstanden vinden het parkoers maar niks, wij zijn opgetogen over de prachtige stukken die we in de kuiten hebben.
Moeten voor de laatste rustpost naar ’t Onzent in Liezele. Lopen zowat het omgekeerde parkoers van gisteren. Het Fabiolapark, het preiveld, langs manege Hippos en het groen van Walsingen. Het is nog druk en gezellig in de tent, de orgelman zorgt voor oerdegelijke Vlaamse meezingers. Het lokale lusje van 4 km door de velden hoeft voor ons niet meer, we zetten koers naar de finish. Dwars door Liezele dorp en dan langs de fraaie Borgerhoutdreef. Zoals mij hier wel meer gebeurt kom ik een ex collega tegen die ik in geen tien jaar meer gezien had. De korte babbel doet mij wat. We bereiken de eindmeet erg vroeg naar onze normen al hebben we er dan 34 km opzitten. Hebben ruim de tijd om nog in te schrijven en van een paar Duvelkes te genieten. Ons aller Herman weet met veel moeite zijn avondeten te versieren bij de organisatie. Ook hier is hij kind aan huis. Om 17:00 nemen wij de bus terug naar Hemiksem. Het doet mij wat na 12 jaar terug ongeveer het parkoers gelopen te hebben van onze eerste wandeling samen, Linda en ik …
Maandagochtend moet mijn logistieke hersenkwab meteen overuren maken. Ik geraak tot Brucargo en geen meter verder vanwege een gaslek op de luchthaven. Reis terug tot Vilvoorde station. Neem er de boemeltrein tot Delta en dan de lijnbus richting Ottenburg. Bij aankomst in Overijse blijk ik nauwelijks een halfuur verloren te hebben. Heb ik weer goed uitgekiend zie. Het is minder warm dan vrijdag en De Serrist is gesloten, ben dan ook een paar uur vroeger terug thuis. Heb er zo’n 100 wandelkilometer opzitten dit weekend. Training eigenlijk want ik plan de Vierdaagse van de IJzer op voorwaarde dat de zomer nog wat stand houdt.
Mijn wandelweekend begint al op vrijdag. Pijltjes hangen tussen Overijse en Eizer met een lokaal lusje als extraatje. Stuur een jenberichtje naar Wilfried met de boodschap dat ik met Omer op terras zit bij De Serrist. Hij haalt zijn gram. Moet in de namiddag onder een loden zon en bij gerantsoeneerde wind het plateau op tussen Duisburg, Huldenberg en Overijse. Tussen goudgele graanstoppels en donkergroene bieten is het harken. Op zo’n momenten vervloek je een parkoersmeester. Bij de eerste plek schaduw laat ik mij in het gemaaide onkruid vallen, ben pompaf. De laatste twee kilometer vorderen in een slakkengangetje. Ben een uurtje later terug bij de start dan gepland. Toch eindig ik met een positieve noot. Nam niet minder dan 8 verschillende bussen vandaag en toch bedroeg mijn totale wachttijd niet meer dan 20 minuten. De Lijn als de beste vriend van de wandelaar !
Zaterdag eerst naar de kapper en dan een trein-tram-busdag tot Puurs. Patje Kloek en Polleke Beckers zijn onze gezellen. Gieren van de pret doen we onderweg met hun gevatte humor en wederwoorden. Zijn gaan lopen in de Belgische betekenis van het woord, wij in de Nederlandse betekenis. Stappen meteen richting watertoren en Het Tekbroek, zeg maar de vallei van riviertje de Vliet. De bloemkolen mogen natuurlijk niet ontbreken en dan mogen we genieten van een prachtige Torendreef. Langs de rustige straatjes van Wipheide gaat het naar de eerste pauze in de Vreugdegalm te Lippelo, bij onze gastheren Myriam en André. Na het eerste terrasje van de dag stappen we over graswegels langs de lokale voetbal richting sparrendreef van Hof te Melis. Meteen volgen de prachtige beukendreven van het Lippelobos langs uitgedroogde grachten. Aspergevelden komen aan bod bij Kruisheide, grondgebied Malderen en Opdorp. Moeten nogal wat straten lopen tot de tweede pauze, café Madelon op het grootste plein van Oost-Vlaanderen. Opnieuw heerlijk genieten onder bomen bij een schitterende verwenkoffie. En die hoeft niet eens duur te zijn !
Was de tweede etappe een beetje schraal er komt verbetering. Passeren een snaterende eenden kwekerij en duiken dat de weidse akkers in. Slingerende betonpaadjes loodsen ons tussen het maïs naar Briel (Buggenhout) en vervolgens over grondgebied Sint-Amands. Een ruime zwerftocht wordt het door het open landelijke met weilanden en allerlei gewassen. De kaarsrechte Vekenstraat voert naar het monumentje ter ere van het Geografisch Middelpunt van Vlaanderen. Afsluiten doen we met een donkere dreef die ons terug naar de bebouwing van Lippelo en zijn rustpost loodst. We komen er Jackie, de lange militair uit Zutendaal tegen, hier al jaren trouwe gast. De tocht voert nu langs de villa’s en de prachtige vijver van Hof Ter Bollen. Dan duiken we de Steentjesstraat in, meer Steentjes dan straat. Linea recta zowat tot de Liezelse controlepost bij ’t Onzent.
Korte babbel met Hobohem Linda en een Aalsters koppetje, we gaan weer op pad. Langs het kleine kampeerterrein van Walsingen, tussen riet, wilgen en balsemien. De paarden van manège Hippos steken wel hun koppen naar buiten maar blijken toch schichtig te zijn. We maken een ommetje langs Kalfort en lopen door preivelden en langs beekjes terug naar Puurs. Onze eerste dag zit er op. We vieren het weerzien met Limburger Erwin en zijn vrouwtje met net een Duveltje meer. Halen de bus van 19:00 en staan binnen het halfuur thuis in huis. Hebben intussen een snood plannetje gesmeed voor morgen, maar dat leest U in dat verslag wel.
