Vandaag wandelen we bij De Broertjes want zo noemen wij De Gasthofstappers en elke wandelaar begrijpt waarom. De eerste etappe, na de koffie, loodst ons meteen voorbij de dorpskerk, waar ons karretje staat, het groen in van de Clingse Bossen. Een breed wandelpad stuurt ons naar een in onbruik geraakt station, de oude spoorweg naar Hulst en verder. Wij volgen hem in de andere richting zijnde Sint-Niklaas. Moeten maar mee tot de eerstvolgende bebouwing van ’t Kalf en zijn schooltje. Klassiek deze rustpost.
Wij volgen braafjes de consignes van de parkoersmeester en zullen hier een ruime lus van meer dan 9 km lopen. Achteraf bekeken was het misschien slimmer de nieuwe Hollandse lus te lopen, verder op het parkoers, maar we waren vanmorgen even niet bij de les. We wandelen het dorp uit, stappen over betonbaantjes samen met wielertoeristen de polder in. Kieviten maken duidelijk dat we te dicht bij hun nesten naderen. De gewassen variëren van polderpatat tot peer. De Plasstraat stuurt ons langs een gracht met ontluikende gele plomp. Groenendijk e.a. sturen ons door het landelijke gebied met nauwelijks menselijke aanwezigheid. Bij het Sint-Jacobsgat een leuke strook natuur langs een plas. Daarna gaat het onderaf de tarmacjes door het krekengebied van Saleghem. Een laatste rechte weg dwars door de polder en we zijn weer op ’t Kalf. Pff, het heeft pijn gedaan !
Bij het terug optrekken even een babbel met Jeroen & Kristel. Hun jonge snaak traint stilaan extra kilometers. Een kasseitje loodst ons naar het Stropersbos. Het is er opvallend stil. We stappen langs de bebouwing van Koestraat & Papenstraat, voorbij de nette Prompkapel ook. Moeten de drukke steenweg over en wandelen verder via Voorthoek, een vijver en het Preekenekeplei tot de rustpost van de Hellestraat. Tijd voor een soepje in de kleuterschool. We duiken vervolgens het gemengde bos/weiland gebied in dat ik ken van de Reynaertroute. Het wordt een heerlijke omzwerving in het groen langs ondermeer de Korte Dweerstraat. Haast ongemerkt lopen wij langs chalets bij de Lekestraat Nederland binnen. Een klinkerstraat duidt er ook op. Leuke rustpost overigens in Heikant met een schitterende fruittaart waar we geen van beiden kunnen aan weerstaan. Geertrui en Jan voegen zich bij ons. Ook zij zijn best tevreden over het parkoers.
We verlaten het dorp zoals we gekomen waren, duiken de Wilde Landen in. Bosrand, rietkraag, plassen, leuk allemaal. Plots staan we op een punt waar we al eerder liepen, rechtsomkeer dus. Ja, poortje gemist al was de markering een dubbeltje op zijn kant. Steenweg over nu en door de bossen van Sint-Jansteen. Onbekend terrein tot we het waterwinningsgebied herkennen. Heerlijk wandelen toch in dit prachtig gebied met ondermeer een strook tussen Linda-hoge varens. Bij een vijver met schitterende lelies pikken we Moveloken op. Wordt een gezellig babbel tot de volgende rustpost. Daar ga ik weer in discussie met Jan over ‘to be or not to be’ in Waalwijk & Drunen. Moet de eerste keer in mijn leven zijn dat iemand mij een pint betaald omdat ik ongelijk heb ! En zeggen dat ik mijn gelijk bij de volgende ontmoeting kan bewijzen ! Tweewerf Santé !
De Gasthofstappers weten intussen van geen ophouden. Zij sturen ons terug de Clingse bossen in. Eerst even dollen met Stroboer Ludo die geniet van terras geneugten en we beginnen eraan. Het Kabouterpad komt uitgebreid aan bod. We lopen vrolijk de zaal binnen … recht naar de Klingse Kalsei. Genieten er uitgebreid van samen met clubmaatjes Christine & Noel, Geertrui en Jan ook. Feliciteren De Broertjes met hun prestatie vandaag, De Gasthofstappers dat is ‘top niveau’ !
We waren er in hun begindagen al eens te gast. Lieten ons toen geen al te goede indruk na. Vandaag proberen we het opnieuw bij de Rode Lopers, met de trein tot Herentals en dan met een groepje de bus op tot Olen dorp. Startlocatie Teunenberg is een hangar midden het groen van een verlaten militaire site en met ruime parkeerplaats. De parkoerstekening wordt bij meerdere ons bekende wandelaars met vraagtekens ontvangen. We zien wel.
Uiteraard beginnen we met een korte omzwerving door het inmiddels groen militair domein, alhoewel over oude betonbaantjes. Stappen vervolgens langs en onder de E313 door naar het molenpad en uiteraard de molen van Olen. Verderop volgt een sluis over het Albertkanaal. De parkoersmeester wisselt netjes de kanaaldijk met mooie groene stukjes af. Weg van het water volgen weilanden en bosjes elkaar vrolijk op. Leuke etappe van zo’n uurtje wandelen tot de kantine van SK Hezewijk in Buul. We praten er even bij met Wannes (Meret).
De breed uitgesponnen eerste lus, 9 km lang, begint met een strookje letterlijk door het maïs. We dokkeren vervolgens over een kasseitje richting Gerheze, grondgebied Herentals. Het Hezepad stuurt ons langs een bosje met hoge varens alvorens meer open landschap aan te bieden. Bij Doffen (tiens ons welbekend !) gaan we even de spoorbaan volgen. In OLV-Olen bemerken we heel wat stormschade, afgeknapte takken tot halve bomen toe. Het Ukkenpaadje loodst ons naar een sparrenbos. Vervolgens stappen we door een woonwijk langs heel wat achterafjes, kwestie van het asfalt te vermijden. Een wilgenpad loodst ons stilaan terug naar Hezewijk en zijn rustpost. Niet onaardig deze lange etappe.
De zaal loopt vol met bekenden, we nemen onze tijd voor gezellig babbelen onder wandelaars. Gaan dan toch op pad voor de tweede lus. Aanvankelijk nogal wat straten rond Schietboom. Dan mogen we lekker slingeren door een sparrenbos. Open landschap en beton vervolgens bij de in het groen verstopte Kapel van Meeren. In opbouw zijnde windmolens trekken onze aandacht. Voorbij Arcelor Mittal wacht het Albertkanaal. We duiken achteraf, tussen water en groen enerzijds, bedrijven anderzijds. Menig dartel konijntje houdt er ons gezelschap. Bij de brug van Hoogbuul gaan we het tarmac op langs bebouwing. Zijn één bosstrook verder voor de laatste keer te gast bij SK Hezewijk, in de haast verlaten kantine nu.
Een keienpad loodst ons terug naar het kanaal, wij moeten naar zijn overkant. Lopen wat straten van Oevel rond de E313 tot de volgende bosstrook wenkt. Heerlijk wandelen wordt het nu, over smalle bospaadjes tot bij en langs de E313. Het groen sluit aan bij domein Teutenberg en dus kunnen we kilometerslang zwerven door het heerlijke bos. Ter aankomst doen we een terrasje met ondermeer Waaslanders Geertrui & Jan. Een discussie mondt er uit in een weddingschap … wordt vervolgd.
Rijden blij gezind terug naar huis, de Rode Lopers hebben vandaag flink wat goede punten verdiend, dit was een leuke tocht.
