Het is een tijdje geleden maar vandaag ga ik er weer voor, een ADEPS tocht. Kort uurtje sporen van Leuven naar Etterbeek en een kleine twee kilometer verder ben ik in de Paroisse Saint-Julien Auderghem, net voorbij de VUB/ULB campus. De startzaal oogt kleurrijk want gaat uit van een Senegalese samenwerking en klederdracht. Mij opnieuw lid maken van Adeps en op pad. Het is nattig als ik de Boulevard des Invalides afloop. Veel wandelaars zijn er dan ook niet als we door burgerstraatjes richting metrostation Beaulieu wandelen. Trap af naar Les Pecheries, omgekeerd van de vorige keer. Vreemde winter dit jaar, frêle kerselaars en zelfs treurwilgen staan al in bloei. Korte doorsteek door het Reigersbospark en dan pittig klimmen richting Archiducs. Ik ken dit hier met de ogen dicht. Strookje Floréal en dan zowaar voorbij het ouderlijk huis Karrenberg 66. Mijn moeder woont er blijkbaar nog altijd, hebben al 40 jaar geen contact meer met elkaar, diefstal vergeef ik nooit. Loop naar de vallei van de Woluwe op de Vorstlaan en mag vervolgens klimmen midden landhuizen tot de buurt van het Bosvoordse kerkhof. Heb 4 km op de teller staan en mag het woud in. Vind het jammer dat de parkoersbouwer ons ellenlang over het asfalt van de Tamboerdreef stuurt terwijl er leukere mogelijkheden zijn. Het dorre bruin van beuk staat schril in contrast met het felle groen van winterse mossen. Bij het Bunsingenpad begint voor mij het feest, Zoniën op zijn mooist. Vind het wel vreemd dat de 15 km plots verdwenen is, 10 km had ik zien weggaan, de 15 km niet. Probeer uit het plan wijs te geraken maar snap het niet meteen. Toch lijk ik juist te lopen langs Caudaal en de Blankedelleweg. Loopt het parkoers vooral over de bredere bospaden er komt toch al eens een ‘vettig’ strookje aan te pas. Bij de Fazantenweg heb ik er 9,5 km opzitten. De vijver verderop loopt over, natte voeten dus. Loop klassieke stukken die we ook met de IJsetrippers doen maar wordt dit nooit beu. Ster van de Tamboerdreef en gewoon rechtdoor door de Mezendreef. Vervolgen langs de blokhut en de kapel van Welriekende. Lange rechte bospaden wandelen met de Berenweg en de Graaf van Vlaanderendreef. Opvallend hoe stil het is in het woud, er zijn echt geen wandelaars. De Molenweg en zijn stroken met bramen sturen mij naar Den Bezemhoek, le Vieux Boitsfort. Heb 15 km op de teller staan. Enkele huizen kijken en opnieuw het bos in. Zachtjes klimmen met zicht op veel pas gekapt hout. Na een rechthoekje terug naar Den Bessemhoek. Beetje alternatief geworden deze wijk en dus kleurrijk. De parkoersmeester verrast mij met een trapperig bospad tot het kerkhof van Bosvoorde. Kasseitje dan dat ik al ken van in mijn jeugdjaren, zakken naar centrum Bosvoorde. Passeer het duivenlokaal van weleer en klim dan pittig naar rondpunt De Drie Linden, netjes in ere hersteld. Het sentiment houdt niet op. Loop langs zwembad Calypso waar ik als student zo’n 10 jaar vervangingen heb gedaan samen met mijn intussen overleden maatje Rudy. Nog langs het prachtige kerkje van Sint-Clemens in Watermaal, een laatste pittige klim de Tercoignelaan. Dit was een heerlijke tocht, voor mij natuurlijk erg emotioneel geladen.
