Ondanks mijn zesdaagse werkweek zijn wij op zondagochtend al om 07:45 bij Mechelen station. Hebben dan reeds 3500 meter gestapt en ruim 40 minuten op bus 500 gezeten. Helaas staat de verhoopte bus 550 naar Duffel en Lier niet op het bord. Wel een 560 waar we een uur moeten op wachten. Maar ik heb pijltjes zien hangen bij de Netebrug in Walem en tot verbazing van de chauffeur reizen we een eindje mee terug met de 500. Zien tot onze verbijstering een 550 rijden ! Mijn € valt, ik heb naar het verkeerde bord gekeken in Mechelen !! En zeggen dat ik daar elke dag voorbij kom ! In Walem volgen wij dus oranje pijltjes. Vreemd, zegt Linda, want Neteland is normaal rood en geel. We verlaten Walem richting Abdij Roosendael. Even kijken wat op de pijltjes staat … Fietsgordel Mechelen ! Wat ben ik toch goed bezig ! We zoeken in arren moede de Netedijk op. Stappen oostwaarts met de koude wind op kop, bar en boos zou Martin zeggen. Een ruim uur later staan we in de startzaal, neen niet het Technisch Instituut (Marching) maar in het Gildenhuis even verderop. Hebben al 10 kilometer op onze teller staan zonder ook maar één wandelpijl te zien !
Genieten eerst van de heerlijke huisgemaakte appelcake van Neteland en gaan dan op pad voor 30 van de aanvankelijk geplande 35 kilometer. De spoorbrug over bij campus Rooienberg (vroeger Sint-Norbertus ziekenhuis) en dan langs de IJzeren Weg in Antwerpse richting. Een eerste splitsing en terrein met witte kangoeroes, prachtige diertjes. Terug het spoor over en bij de brandweer een graspad op. Niet voor lang, Senthout is terug verhard al verlaten we wel voor even de bebouwing en ruilen het in voor weilanden. Bij de Uitbreidingsstraat terug door een wijk tot schooltje De Beunt, voor de gelegenheid omgevormd tot bij Annie & Willie. Zijn kleine 5 km gevorderd en lopen gelijk door. Terug langs Senthout en vervolgens onderaf de Nete door het hoge riet en jong bos. Dan de Netedijk op richting Lier. Weg van het water door een ander bosje tot de Mechelse Steenweg. Stille straten achterin loodsen ons langs grote hoeves en villa’s, landelijk tarmac met bomen in kleurrijk herfsttooi. Pauzeren deze keer wel in De Beunt.
Volgen de Schoolroute dwars door Duffel tot de spoorbaan en de eerste kilometer van daarstraks. Dokkeren na de splitsing een kasseitje op langs het maïs gevolgd door de lange rechte Franse Lei (beton). Een slingerbaantje loodst ons vervolgens langs (rode) sla en weilanden richting eerste hoogtepunt van de dag : de Oude Spoorwegberm. Heerlijk genieten is het nu van de smalle strook puur natuur tussen akkers en serres. Notmeir is het volgend tarmacje tot de rustpost bij de paprikaboer. Kunnen er een terrasje doen na zo’n 18 kilometer stappen (voor ons intussen al 28).
Ik stel Linda voor niet terug te keren naar Duffel maar de grote lus richting Rumst te wandelen, we hebben terreinkennis. Kathy en Hans bevelen ze trouwens absoluut aan. Daar gaan we dan, de Kapellenlei en zijn statige bomen in. Vervolgens onderaf de E19 over een nat technisch pad tot de brug van Rumst. Krissie (Lint) volgt ons voorbeeld. Duiken het bospark Hof Ten Eiken in, met zijn visvijvers en authentieke oude ijskelder, nu vleermuizenwoonst. Stratenloop dan tot de kerk van Rumst, het feest kan beginnen. Zullen de volgende kilometers afwisselend op de Netedijk of onderaf tussen het geurend balsemien van de Oude Nete-arm stappend, heerlijk ! Aan de overkant van de drukke steenweg Mechelen – Kontich wacht de witte Lazaruskapel en de gelijknamige straat tot de paprikaboer. We zijn er uiteraard bij de laatsten. Krijgen nog een heerlijk stuk gebak aangeboden bij ons Duvelke en laten het ons smaken. Moeten alleen maar bus 500 trotseren op weg naar huis en 3500 meter per 2pk langs Cleydael en centrum Hemiksem. Zijn nog voor 18:00 thuis en hebben toch 40 km in de benen. Het heeft deugd gedaan.
P.S. geen foto’s van deze tocht wegen nukken van het toestel, ook dat nog !
