Zaterdag geven we forfait, bakken hemelwater dat is niet meer aan ons besteedt. Linda leest een boek van wel 300 bladzijden uit, ik pruts wat aan websites en pik het rechtstreekse verslag van de laatste bergrit in de Tour de France mee. Leuke wedstrijd maar ook de waanzin van (dronken) ‘supporters op Alpe d’ Huez. ’s Avonds meldt Martin zich en dus plannen we voor zondag een triootje. De Dauwstappers gunnen ons niet meer dan 25 km. Gezien de starthangar slechts 8 km van huis uit is plan ik dapper een 40 km. Bij lekker fris en zonnig weer wandelen we langs het Mastenbos, de Antwerpse openlucht wielerbaan en Fort VI tot de verzamelplaats. Stroboeren zijn ruim vertegenwoordigd, Martin heeft zijn koffie al op. Sabine & Freddy tekenen tot onze verrassing ook weer present.
We gooien de voorgeschreven opdracht om, beginnen met een kleine lokale lus van zo’n 5 km. Villaatjes kijken tot het tunneltje onder de E19. Wij lopen dus even terug van waar we kwamen. Dan langs de rand van de autoweg door het groen van Landschapspark Zuidrand tot de fabrieken van Rizla, grondgebied Wilrijk. Een allegaartje vervolgens van straten en plantsoentjes langs onder meer ziekenhuis Sint-Augustinus. Een opwarmertje dus.
Na de koffie in de startzaal het echte werk. Heerlijk zwerven door Fort V met zelfs schildpadden op het water. Langs de Edegemse serviceflats dan tot Hof Ter Linden. Het kasteeldomein is sinds kort opengesteld voor het grote publiek en dus een leuk extraatje. Langs de majestueuze kasteeldreef vervolgens richting kerk en dorpscentrum, tijd voor een bammetje en een terrasje. Dwars door het centrum en zijn winkels nu tot de basiliek die Edegem rijk is. Hier werd onder meer Leo Tindemans begraven, weet Linda. De parkoersbouwer weet van wanten, pikt elk groen strookje op dat hij te pakken kan krijgen. Buurtparkje Windhoek, een prachtige dreef langs de spoorbaan tot station Oude God en dan wenkt Fort IV achter het gemeentehuis van Mortsel. Onze gastheer beperkt zich niet tot de paden langs het water maar laat ons ook van de veelheid aan gebouwen genieten. Verklarende teksten vallen bij Martin zeer in de smaak. Een leerrijke en mooie etappe die eindigt op het terras van een cafeetje midden een woonwijk.
Even een pittig gesprekje tussen Nicole Stroboer en onze Nederlandse gast, ze zijn beiden rad van tong. We gaan weer op pad voorbij Villa Mathilde uit 1916 en stappen rond het zeer uitgestrekte psychiatrische centrum Sint-Amadeus. De spoorbanen die Antwerpen met Lier & Brussel verbinden zijn nooit ver weg. Kuieren even door de wulpse natuur van Klein Zwitserland en passeren geklasseerde hoeve Bieseghem. Snijden vervolgens dwars door Mortsel langs zijn groene long zijnde een oude spoordijk, nu een oase van rust. De eerste regendruppels vallen uit het intussen grijze zwerk. Besprenkeld door ‘muggepis’ doorkruisen we de laatste straten tot Den Duvel.
Martin biedt ons een lift aan tot de A12 die we dankbaar aanvaarden. Krijgsbaan en Krijgslaan lopen parallel denken wij en zodoende moeten we maar 4 km meer per 2pk tot thuis. Foute inschatting want de twee straten blijken lichtjes van elkaar weg te lopen. Een uurtje stappen dus bij druilerig weer en met het aanhoudende gebonk van Tomorrowland op de achtergrond. Omstreeks 18:00 zitten onze 40 km er helemaal op. Ik had een heel sterke dag vandaag, wat zo’n rustdag al niet vermag. We kijken tevreden terug op toch weer een leuke tocht aan de Antwerpse rand. Verdient best wel meer dan 900 wandelaars. Volgende week plannen we een andere beauty op zaterdag zijnde Vosberg – Rumst. Zondag kiezen we voor onbekend en dichtbij een station in Wespelaar – Tildonk. Tot dan …
Vandaag wandelen we nog eens ‘euver ’t woater’. Neen niet in Oost-Vlaanderen of aan de overkant van de Schelde maar ten zuiden van de Rupel en het kanaal Willebroek – Brussel. We verlaten bus 290 en de Rupelstreek bij Boom – Markt. Twee bruggen verder begint Klein-Brabant en dokkert het kasseitje langs Prayon-Rupel naar het centrum van Ruisbroek-Sauvegarde. We zijn nauwelijks een uurtje onderweg tot de goed beklante, kleine startzaal.
Zoals wel meer voorkomt de laatste tijd bestaat de opdracht uit een kleine en een grote lus. De Swa van Aartselaar heeft een rondje voorsprong op ons en is zeer te spreken over de eerste 8,5 km. Straten lopen tot het gemaal op de Vliet. Opletten voor het raakpunt van de beide lussen en dan landinwaarts over de mooie dijk van het riviertje. Bij cafeetje Den Dam stappen we een landdijk op, weg van het water. Het extraatje voor de 25 km voert over een ‘ruig’ pad langs maïs en andere akkers. Diane & Rudy stomen voorbij en lopen ons voor terug richting Vliet ter hoogte van ’t Hof van Seghers, een geklasseerde boerderij in lokale stijl. De route voert tot de expresweg ter hoogte van de brandweerkazerne ( Kalfort/Puurs). Dan gaat het terug landinwaarts langs groenten akkers met opvallend veel selder. De dorpskom nadert. We lopen nog één kerkwegel en dan gewoon rechttoe, rechtaan dwars door het centrum tot het vroegere gemeentehuis, de kerk en de parochiezaal. Inderdaad een leuke lus.
Kunnen een terrasje doen en een eerste keer bijpraten met Jefke die van station Willebroek komt, vijf kilometer verder gelegen. Een breed graspad langs een beek voert terug naar het gemaal op de Vliet. Deze keer zoeken we de kanaaldijk op met uitzicht op de donkere kerk van ’t Hellegat en de bedrijven aan de overkant. We delen het tarmac met wielertoeristen en winden ons op over de onvoorzichtigheid van meerdere wandelaars. Links lopen jongens en als het enigszins kan niet over de ganse breedte van het pad ! Voorbij een jachthaventje voert een kasseitje in het groen ons richting Prayon en even verder de rustpost in de aftandse gebouwtjes van kleiduifschutters. Jefke is er ook weer paraat.
Tussen twee prachtige vijvers keren we terug naar het kasseitje bij Prayon. Meteen linksaf nu, in het groen over het fietspad richting Puurs. Zo snel mogelijk weg van de tweewielers voor een heerlijke zwerftocht door het bos Zielbeek tot bij de befaamde grot en massief betonnen kruisweg. Verlaten even het groen nu en stappen door een recent gebouwd woonerf. Dan volgt een ruime rechthoek over groen landdijken met uitzicht op rietkragen en haast uitgebloeide gele plomp. Lekker wandelen is dit. Bevinden ons op een knooppunt van spoorwegen en moeten er dus ook een paar keer langs. De verroeste die van Prayon komt en de lijn Mechelen – Sint-Niklaas met op de achtergrond even het geraas van de A12. Duiken een laatste keer het groen in tussen maïs en bos, langs een groen moeras ook, wat een gracht moet voorstellen met watertekort. De spoorbaan Puurs – Boom voert ons terug naar de dorpskom, onze tocht zit er op.
Nemen ruim de tijd voor een drankje … of twee, drie en een reuze gezellig onderonsje met Sabine & Fred, helemaal uit het verre Ingelmunster afgezakt. Vrolijk leggen we de drie kilometer terug naar Boom Markt af … zonder ‘drache national’ dit jaar !
