Zaterdag geven we forfait, bakken hemelwater dat is niet meer aan ons besteedt. Linda leest een boek van wel 300 bladzijden uit, ik pruts wat aan websites en pik het rechtstreekse verslag van de laatste bergrit in de Tour de France mee. Leuke wedstrijd maar ook de waanzin van (dronken) ‘supporters op Alpe d’ Huez. ’s Avonds meldt Martin zich en dus plannen we voor zondag een triootje. De Dauwstappers gunnen ons niet meer dan 25 km. Gezien de starthangar slechts 8 km  van huis uit is plan ik dapper een 40 km. Bij lekker fris en zonnig weer wandelen we langs het Mastenbos, de Antwerpse openlucht wielerbaan en Fort VI tot de verzamelplaats. Stroboeren zijn ruim vertegenwoordigd, Martin heeft zijn koffie al op. Sabine & Freddy tekenen tot onze verrassing ook weer present.

We gooien de voorgeschreven opdracht om, beginnen met een kleine lokale lus van zo’n 5 km. Villaatjes kijken tot het tunneltje onder de E19. Wij lopen dus even terug van waar we kwamen. Dan langs de rand van de autoweg door het groen van Landschapspark Zuidrand tot de fabrieken van Rizla, grondgebied Wilrijk. Een allegaartje vervolgens van straten en plantsoentjes langs onder meer ziekenhuis Sint-Augustinus. Een opwarmertje dus.

Na de koffie in de startzaal het echte werk. Heerlijk zwerven door Fort V met zelfs schildpadden op het water. Langs de Edegemse serviceflats dan tot Hof Ter Linden. Het kasteeldomein is sinds kort opengesteld voor het grote publiek en dus een leuk extraatje. Langs de majestueuze kasteeldreef vervolgens richting kerk en dorpscentrum, tijd voor een bammetje en een terrasje. Dwars door het centrum en zijn winkels nu tot de basiliek die Edegem rijk is. Hier werd onder meer Leo Tindemans begraven, weet Linda. De parkoersbouwer weet van wanten, pikt elk groen strookje op dat hij te pakken kan krijgen. Buurtparkje Windhoek, een prachtige dreef langs de spoorbaan tot station Oude God en dan wenkt Fort IV achter het gemeentehuis van Mortsel. Onze gastheer beperkt zich niet tot de paden langs het water maar laat ons ook van de veelheid aan gebouwen genieten. Verklarende teksten vallen bij Martin zeer in de smaak. Een leerrijke en mooie etappe die eindigt op het terras van een cafeetje midden een woonwijk.

Even een pittig gesprekje tussen Nicole Stroboer en onze Nederlandse gast, ze zijn beiden rad van tong. We gaan weer op pad voorbij Villa Mathilde uit 1916 en stappen rond het zeer uitgestrekte psychiatrische centrum Sint-Amadeus. De spoorbanen die Antwerpen met Lier & Brussel verbinden zijn nooit ver weg. Kuieren even door de wulpse natuur van Klein Zwitserland en passeren geklasseerde hoeve Bieseghem. Snijden vervolgens dwars door Mortsel langs zijn groene long zijnde een oude spoordijk, nu een oase van rust. De eerste regendruppels vallen uit het intussen grijze zwerk. Besprenkeld door ‘muggepis’ doorkruisen we de laatste straten tot Den Duvel.

Martin biedt ons een lift aan tot de A12 die we dankbaar aanvaarden. Krijgsbaan en Krijgslaan lopen parallel denken wij en zodoende moeten we maar 4 km meer per 2pk tot thuis. Foute inschatting want de twee straten blijken lichtjes van elkaar weg te lopen. Een uurtje stappen dus bij druilerig weer en met het aanhoudende gebonk van Tomorrowland op de achtergrond. Omstreeks 18:00 zitten onze 40 km er helemaal op. Ik had een heel sterke dag vandaag, wat zo’n rustdag al niet vermag. We kijken tevreden terug op toch weer een leuke tocht aan de Antwerpse rand. Verdient best wel meer dan 900 wandelaars. Volgende week plannen we een andere beauty op zaterdag zijnde Vosberg – Rumst. Zondag kiezen we voor onbekend en dichtbij een station in Wespelaar – Tildonk. Tot dan …