|
Vijf minuutjes overstaptijd in station Bruxelles-Luxembourg, het lukt mij wonderwel. Twee uur sporen vandaag tot de Maasvallei, wil mezelf eens evalueren tijdens een tocht met pit. Parcours Commun vanaf het aftandse stationnetje van Godinne, net als gisteren dus maar nu over slechts 400 meter wordt de ‘retour’ mijn ‘aller’. Passeer een kasteeltje en pik mijn kaartje op, geen plannetje vandaag. Op pad dan recht naar de statige Maas met uitzicht op een stevige heuvel en communicatietoren. Opwarmertje langs het water, voorbij kerk en kasteel op weg naar het steviger werk. Klimmetje om uit het dorp te geraken gevolgd door vals plat, makkelijk denk ik dan. Mis poes, zodra we van het tarmac verlost zijn nemen de percentjes toe. Het tempo in de groep stokt, het zweet loopt midden november van mijn verdoemenis. Maar ik zit lekker in het tempo, strookje vlak en dan weer hemelwaarts. Plots onrust, waarom zie ik alleen pijlen voor de 5 km ? Snap al snel dat er iets niet klopt, mede-wandelaars sturen mij terug. Het wordt echt potig nu, afwisselend redelijk technische klimmetjes en strookjes vlak er lijkt geen eind aan te komen. Bij de Chêne à Limage, een parel van een eikenboom gaat de 10 km weg. We zijn helemaal boven op de berg en dus mag ik zakken. Breed pad bezaaid met keien, joggers dartelen mij voorbij, zowel dametjes als heren, chapeau voor de prestatie. De 20 km draait weg in een dorp, Mont-Godinne, helemaal het dal in. Kom uit bij het ziekenhuis dat ik ken uit een prille werkervaring. Opnieuw klimmen dan maar, door akkers en velden met een padrand van weelderige bramen. Stond er niet 540 hoogtemeters bij de inschrijftafel, ik merk het wel ! Letterlijk uitwaaien op een plateau nu, lekker vlak hoog in de paysage met prachtige vergezichten. Loop opnieuw Mont-Godinne binnen en doe een paar straatjes. Bij het dorpskerkhof is het opnieuw raak, what goes up will come down. Rotspad en dus rot stappen over een hele afstand. De 20 km komt uit bij de Ferme de Venatte en gaat dan tarmacsgewijs stevig dalen naar het volgende dorp zijnde Bauche. Helaas moet de regenjas aan en dit tot de finish. Passeer een paar riviertjes zijnde de Rau de Crupet en zowaar de Bocq. Klimmen maar weer langs bos en bosrand, terrain accidenté par des rochers. Plaine du Moulin on top laat mij een prachtige foto maken, ben verdomme in Evrehailles, beroemd en berucht bij de wandelaars. Stratenloop nu door Jauviat om tot het hoogste punt van de streek te geraken. Het bos in dan zachtjes tot stevig dalend met het gele en bruine blad onder de noppen van de wandelschoenen. Kom in centrum Yvoir uit en wandel verder tussen spoor en rots. De Rocher de Fidevoye wordt beklommen door dappere Ollanders. Ook ik mag nog een laatste keer klimmen, erg technisch en steil, met een klein hartje dus maar ik breng het er goed van af. Eerst van boom tot boom, hoger via trapleuning en zowaar een stevig touw. Weet niet hoe ‘korte pootjes’ hier over de rotsen klauteren ! Eindelijk toch uitbollen. Paar straten en dan een dreefje van zich blootgevende platanen. Pittig tussen de huizen door zakken tot de Maas en het station van Godinne. Ben in tegenstelling tot gisteren exact één minuut voor de trein op het perron. Mijmer na over een toch wel echt leuke tocht, ik deed er lang over maar heb genoten. Volgend weekend denkelijk stappen vanuit Giesbaarge, het plannetje van Chris bevat al zeker één club waar ik absoluut eens langs wil.
FOTOREEKS
|
