Vandaag organiseren de Kleitrappers hun jaarlijkse grote tocht. Hadden wij net als vele wandelaars al een tijdje onze bedenkingen bij hun ‘woekerprijzen’, het onverwachte ontslag van parkoersmeester Jean-Marie doet mij afstand nemen. Gelukkig hebben wij een meer dan waardig alternatief met de parkoersmeester ‘van euver ’t woater’ die met Olympic Deurne in het Kempense Vorselaar organiseert. Geef toe, een merkwaardige combinatie. Het weerbericht oogt niet te best maar toch wagen we het er op om tuf-tuf tot Herentals en verder te rijden. Het is rustig in de startzaal, we zijn dan ook erg vroeg voor de slechts 30 km die we wensen te stappen vandaag.

Negeren dus de lokale lus van 12 km straal, iets wat wij vorige keer anders deden. Zetten nu gelijk koers door de straten van Guldenpad tot de eerste boszone. Noeste marathonlopers zoals Dré Janssens gaan ons voor door het bronsgroen eikenhout. Spar gaat langzaam over in beuk tot we bij kasteel Schrans Devries Grobbendonk bereiken. Moeten helaas de paraplu bovenhalen om door stille straten en een eerste keer langs de Nete de rustpost op te zoeken. Vroeger dan voorspelt deze nattigheid.

Moeten van hieraf twee lussen lopen, de eerste bijna 10 km lang. Bij nauwelijks aflatende regen doorkruisen we nogal wat straten alvorens opnieuw het groen te vinden. Worden grintpaden en achterafjes richting Vliegenzwam en Pulle. Snijden ongewild een hoekje af, een wandelaar voor ons volgend. Na de Pulse bebouwing volgt Lovenhoek en zijn fietspad langs de bosrand, tussen bos en paardenwei dus. Stappen door het landelijke Pullaard met de plu als onze beste vriend. Mogen dan weer het dichte gemengde bos in en zijn heerlijke, maar toch wel natte paadjes. Bij het Grobbendonkse kerkhof komen we het groen uit. Het is zowaar even droog. In de zaal zit Martin te pronken. Vinden elkaar ook zonder afspraken en toestanden, zegt ie glunderend.

Uiteraard trekken wij samen verder. Mogen meteen de dijk van de Kleine Nete opzoeken. Toch jammer van dat teveel aan hemels vocht. Ruilen de natuurlijke waterloop in voor het ‘menselijke’ Albertkanaal en dit tot Eisterlee. Duiken dan de volgende bosstrook in voor heerlijk Kempens wandelgenot. Veel straten komen er niet meer aan te pas tot onze laatste pauze in centrum Grobbendonk. Intussen hebben we al lang begrepen dat we het omgekeerde parkoers lopen van voor een paar jaar. Ja, waarom ook niet, goed is goed, wat de richting ook weze. Mogen zowaar bij een stralend zonnetje Grobbendonk uit wandelen. Duiken een laatste keer de Kempense bossen in, aanvankelijk met wat chalets. Bij Niemandshoek is het uit met de pret. Enkele straten loodsen ons naar de rand van de Vorselaarse kasteeldreven. We vangen er een glimp van op en … kunnen dan aan de Duvel. Waardevol alternatief voor De Kleitrappers merkt Martin op die hier voor het eerst was. Stille wenk nu de Kleitrappers op deze datum de langere afstanden vaarwel zeggen …