Rudy heeft tijdens de treinreis tot Gent zijn bedenkingen bij onze keuze. Hij houdt het bij een toch wel complexe reis naar Mater. Wij gaan een zwarte vlek op onze wandelkaart opvullen vandaag. Ik was ooit een keer in Waregem, Linda nog nooit. Het zwerk oogt er grijs, de stationsbuurt grauw. Door stille straten reppen wij ons naar Bilkhage en zijn buurthuis, het startlokaal. Het is er stilletjes, we worden verrast door de aanwezigheid van een paar gouwgenoten.

Het parkoers van 34 km valt uiteen in twee lussen. De eerste van 5 km loodst ons terug naar de achterkant van het station. Is een kortere weg dan hetgeen Google Maps ons voorschotelde. De Slekkeput stuurt ons langs de spoorbaan, vrij snel over onverhard. Lager liggende weilanden laten een verzopen indruk. Maar de lente komt in ’t land. De eerste blaadjes en bloemetjes zijn er, vogels zingen hun mooiste liedjes.  We volgen een oude spoorberm, uitgebaat door Natuurpunt. Het paadje wordt smal en bijwijlen glad. Leuk stukje parkoers dit tot het oude station van Sint-Eloois-Vijve. Terugkeren naar Bilkhage doen we door een villawijk, het stoort ons allerminst.

Na de koffie beginnen we aan het grotere werk. Stappen bij nauwelijks 5°C door een industrieterrein en langs een rustige straat recht naar het centrum van Sint-Eloois-Vijve, voorzien van een prachtige kerk en al even mooie horeca zaak. Lopen dan gelijk een Leiebrug over en volgen even de rustige waterloop. Wordt tarmac lopen dan, tussen bebouwing en weilanden recht naar het volgende dorp zijnde Wakken. Passeren daarbij een waterloop, naar ik vermoed de Mandel. Het dorpscentrum oogt wat groezelig. Wij koersen naar de volgende gemeente Markegem, ook wel historisch Uilegem genaamd blijkbaar. Hebben er onze tweede pauze na 12 km.

Zullen vanaf dit nette zaaltje twee lussen lopen. De eerste, van 6,8 km voert ons langs de kerk het dorp uit. De ellenlange, rechte Kouterweg loopt door open veld. We mogen het tarmac af voor een alleraardigst pad afgezoomd met wilgen langs waterloopjes. Blijkt ook een geboortepad te zijn a rato van één boom per maand, opgestart einde 1998. We komen in Dentergem aan. Weer een lange kaarsrechte weg, Dreve genaamd, die langs een pracht van een vierkant pachthof leidt. In een weiland onze eerste lammetjes van het jaar, meteen drie ravottende snotneuzen. Een glooiend tarmacje voert ons terug richting rustpost. Hoog tijd om de innerlijke mens te versterken. We krijgen intussen het gezelschap van een paar ons welbekende West-Vlaamse koppeltjes.

Het zwerk wordt echt wel donker als we op pad gaan voor onze tweede lus van 6,2 km. Langs fruitgaarden en weilanden koersen we naar de N327 en zijn meelopende rivier. Krijgen nog meer prachtige hoeves in het vizier. Weg van de drukke baan ook weer ons waterloopje en weidse fruitgaarden. Waar wandelaars kruisen dient de Baliekouter zich aan. Prachtig nat gebied, vrij goed begaanbaar dankzij graspaden. Toch even ploeteren door het laagst gelegen gedeelte. We merken op dat elk lusje zo wel zijn natuurgebiedje heeft, een verdienste van de parkoersbouwer. Vergezeld van een buitje reppen we ons naar de rustpost. Ontsnappen aan het natste moment. De wandelaars rondom ons merken op dat deze lus toch wel elastisch bemeten was. Tja, wij deden er ook 1:20 over, zal dus wel gul aan kilometers geweest zijn.

Hebben nog 9 km voor de boeg tot de finish. Het zal de ganse tijd af en aan druilerig zijn. Lopen zowat de omgekeerde weg tot waar we daarstraks de Baliekouter indraaiden, maar over grote plaveien nu. Gaan dan de Moerdijkstraat in Wielsbeke volgen. Lange rechte wegen door kale akkers en weilanden worden ons deel tot in Sint-Baafs-Vijve. We lopen er even fout omdat een jongedame net op het voor ons slechte moment voor een pijl stond. Ons strookje natuur bestaat deze keer uit het Schoondalbos, in feite een langgerekte vijver de oevers begroeit met riet. Nog 800 meter tot de theoretische finish zegt een medewandelaar. Kan niet kloppen want dan komen we pas bij de Leiebrug uit. Moeten opnieuw door Sint-Eloois-Vijve en naar de drukke steenweg. Het extraatje voert door achterafjes terug naar het station van daarstraks. Nog en kwartiertje villa’s kijken en we bereiken de eindmeet. Liepen met z’n allen twee uur over de 9 km ! En zeggen dat ook de wandelaars van de 14 km dit traject dienden af te leggen.

De parkoersmeester heeft geen oren naar onze opmerkingen. Zou dat de reden zijn voor de toch wel lage opkomst van net geen 500 wandelaars vandaag ? Je kan beter naar Zingem komen zegt Anita plagerig, al is zij dan inwoonster van Waregem. Een uur later dan gepland nemen we de trein terug naar huis. Moeten tussen Lokeren en Sint-Niklaas op een overvolle bus wegens werken aan het spoor. Tja, mijn eerste wandel zaterdag sinds een maand werd er eentje met extra’s.