Houden het vandaag bij twee busritjes met een ochtendlijk koffietje tussenin ‘oep de Rooseveldploatsj’. Huiveren als we er om 07:00 in de ochtend de Duvelkes al vlotjes over de toog zien gaan. Maar wij reizen sober naar Zoersel. Is heel lang geleden dat we nog eens bij de Natuurvrienden gingen stappen. Het is behoorlijk druk in de ruime startzaal, Herman is ook al van de partij, nam de eerste bus. Wij gaan op pad voor 30 km. Aanvankelijk door villawijkjes in het groen. Het is frisjes maar helder weer, een verademing na het grijs van gisteren. Aan de overkant van de steenweg wachten prachtige dreven en een eerste doorkijk over de imposante gebouwen van Abdij Westmalle, in een nieuw kleedje. We lopen met z’n allen richting Molenbos en zijn ranke sparren. Opnieuw begeleiden de vogels ons met hun mooiste liedjes. Al horen daar ook een stevig borende specht en een spottende gaai bij. De eerste rustpost na een kleine 7 km is er eentje die kan tellen. Is namelijk in de gerenoveerde kapel van de Nonnetjes op de terreinen van Sint-Jozef. We vergapen er ons bij het soepje aan prachtige glasramen en muurschilderingen. Hier blijf je met plezier wat langer zitten !

Maar er moet nog gewandeld worden. We zwerven door het domein van het ziekenhuis richting sparrenbos. Dra komen de prachtige dreven rondom de Abdij weer aan bod. De paters boeren duidelijk goed, hebben van het ganse domein een prachtig nieuw bedrijf gemaakt met ruime stallingen en brouwerij. De langere afstanden gaan hun eigen weg voor nog meer bos en een vettig paadje langs een heldere gracht. Bij een stralende hemel met witte wolken gaan we lange zandwegen volgen zoals de Heidemolenbaan en de Oude Lierse Baan. Tussendoor ook stroken van het Molenbos met z’n sparren en rododendrons. Pauzeren doen we in de hangar van bedrijf Luyckx, welbekend in wandelaars milieu. Leek ons een lange 8 km dit, bevestigt door menig ander stapper.

Maar niet gezeurd er wacht nog meer fraais. Een pittig windje begeleid ons over brede zand- en grintpaden. Boswegels liggen er dan weer vettiger en natter bij. Aan de onverharde Sint-Joblaan en zijn rododendrons lijkt geen einde te komen. We ruilen het in voor paden die we recent ook liepen vanuit Sint-Job. Staan de tochten van Zoersel voor ons historisch synoniem met slijk, we worden op onze wenken bediend. Gaan met z’n allen over een paar kilometer zigzaggen rond enorme plassen en soms ook wel onvermijdelijk door de zwarte blubber. Linda lijkt in haar nopjes te zijn, houdt het tempo strak. Ik moet even naar mijn tweede adem zoeken, een beetje de teugels vieren. Bij de chalets van het Schildense Rinkven ben ik weer bij de les. We komen zodoende gelijktijdig bij de laatste rustpost aan. De meeste wandelaars doen er een terrasje op de ‘pelouse’. Jefke en Rudy lopen de 24 km, onze maatjes uit Polderstad net als wij de 30 km, Denise en Patrick dapper de 40 km. Allen met een extraatje op de teller.

Samen met Jefke lopen we opnieuw de bossen in. Dra scheiden onze wegen. We maken een laatste keer een lange omzwerving door beuken- en sparrenbossen. Lager gelegen weilanden lijken wel vijvers. Bij domein ‘De Dennen’ pikken we kortere afstanden op. Als in een processie loopt de stoet door achterafjes en wat straten van Zoersel. Een klein hondje maakt de baan vrij voor zijn baasjes. Wij pikken handig aan en kunnen zodoende lekker tempo maken, menig stapper van kortere afstanden voorbij. In de zaal heerst een drukte van belang. Zoersel wist 3340 wandelaars te strikken vandaag. Zelfs Colette en haar ventje zijn van de partij net als Kristel & Jeroen. Het moet gezegd dit parkoers en de toch wel uitgebreide catering verdienden dit succes. Een beetje moe maar tevreden reizen we super vlot naar huis terug, naadloos van de ene bus in de andere stappend. Volgend weekend plannen we de klassiekers Zellik & Bazel.