Linda kan mij gemotiveerd houden om ook op zaterdag vroeg uit bed te stappen. In de mistige ochtend reppen we ons over de A12 richting Brussel. Het openbaar vervoer is geen optie vandaag vanwege te lange wachttijden onderweg. Ontdekte deze week dat de nieuwe secretaresse van de Trekplosters een Vanderstukken blijkt te zijn. We zijn slechts familie uit het zevende knoopsgat, zijn wel afkomstig uit dezelfde streek rond Diest. Stilletjes voel ik aan dat we op dezelfde manier graag praten en initiatief nemen, ja ik merk familietrekjes.

Maar we zijn hier om te wandelen vandaag. Bouwen zoals elk jaar ons eigen parkoers dat net 35 kilometer lang zal worden. We duiken voorbij het plein een steegje in. Zakken onverhard een verdiepje met de woonkazernes van het Fabiolapark als achtergrond. De zon is al prominent aanwezig, ik betreur al meteen mijn jas met lange mouwen. Dit moet morgen anders !  Lopen de brug van de E40 over en recht naar het kasteel van Groot-Bijgaarden met zijn ruime hoevegebouw. We dokkeren over de kasseitjes richting dorpscentrum en koersen vervolgens door ondermeer de Kloosterstraat richting Dilbeek. Duiken een vettig wilgenpaadje naar beneden voor een strookje natte Wolfsputten. Zijn een klimmetje verder bij de eerste rustpost op de Ketelheide, in een ons onbekend cafeetje. Clubmaat Jack passeert voor een korte babbel, heeft er zin in en loopt gelijk door.

Wij volgen even later langs Hof Ter Smissen en het nog winters ogend Rondenbos. Trekken vervolgens het open akkerland in. De eerste kieviten voeren hun halsbrekende vluchten uit boven weiland en verharde maïsstengels. Sint-Martens-Bodegem komt in zicht met zijn mooie kerkgebouw. We verslikken ons haast in goedbedoelde maar verwarrende markering van de rustpost. De groene letters ‘na’ hadden we niet opgemerkt bij een eerste lezing en we zullen de enigen niet zijn. Terreinkennis helpt ons naar het station en even verder rustpost Castelhof. We hebben er een ruime 9 km opzitten.

Lopen intussen mee met de 42 km. Er wacht een pareltje van een pad langs een vrij diep ingesneden beek om Bodegem uit te lopen. Onderweg een eerste nest klein grut, Barberie ganzen. Worden afgezet in open veld met een weids uitzicht over geurend en bloeiend koolzaad, een heus Van Gogh landschap de eerste dagen van maart ! Er volgen tarmacjes langs weilanden en hoeves op grondgebied Schepdaal. We stappen onder vernieuwde spoorbruggen door en een heuveltje op tot het Trammuseum. Aan de overkant van de Ninoofse Steenweg wacht de verste rustpost in een voetbalkantine. Ondermeer Jacqueline & Xavier maken er hun opwachting. We zullen ze niet meer terug zien vandaag.

De terugkeer begint met een moerassige Wereweide tot die drukke Ninoofse Steenweg. Aan de overkant weer een zee van koolzaad in bloei. Prachtige vergzichten ook over het Zuidwesten van Brussel, Molenbeek en Altitude 100. Met uitzicht aan de andere kant op Wambeek (Ternat) duiken we weer een verdieping lager. Lopen zowat parallel door de velden t.o.v. het eerder verlaten van Bodegem. Het Speeckaertwegje voert ons stilaan richting station en Castelhof. Hebben zo’n 20 km in de kuiten.

Laten Bodegem nu voorgoed achter ons. Gaan parallel lopen met de valleien. Tussendoor al eens een klimmetje om in Sint-Ulriks-Kapelle te geraken. Het parkoers oogt anders dan de vorige jaren. We lopen achterlangs bij een kasteel, door een bosstrook met al prachtige bedden van bloeiende anemoontjes. Krijgen nog een leuke strook langs een bosrand cadeau en gaan dan klassieker koers zetten over een tarmacje langs het spoor tot het centrum van Groot-Bijgaarden. Vanaf Don Bosco is het even pittig klimmen, een medewandelaar komt er zichzelf tegen. We volgen nu een verweerde kloostermuur richting witte wijk. Nog wat achterafjes en de laatste pauze in Collegium Groot-Bijgaarden wordt bereikt. Pff, was een lange 9 km zo laat op de wandeldag.

Uitbollen nu met een kleine 5 km tot de finish. Een strookje geknotte bomen en dan opnieuw de E40 over met uitzicht op de Basiliek van Koekelberg. We stappen nu door het speelbos van het Fabiolapark. Bewonderen er prachtig houtsnijwerk in gesneuvelde boomstammen. Dan gaat het dwars door wat voor een winkelcentrum moet doorgaan tot de finish … en de Duvelkes. Hebben een leuke lentewandeling gemaakt. Een heel ander parkoers dat zelfs zonder de Wolfsputten de stempel ‘geslaagd’ verdient. We komen zeker nog terug hoor Nelly !