De veelvuldige werken aan het spoor maken onze keuze moeilijk. Finaal gaan we voor een makkelijke oplossing zijnde Oostkamp en de startzaal 1 km van het station. Google Maps leert ons dat we richting Moerbrugge en zijn kanaal dienen te stappen en niet naar Oostkamp zelf. Onze Turnhoutse gezel op de trein zweert bij station Brugge en bus 20. Wij kiezen voor Gent-St-Pieters, een Einstein koffietje en het boemeltje over Aalter. Het witte duo uit Holsbeek deelt onze mening. Vanaf station Oostkamp trouwens meteen marspijlen, tien minuutjes en we staan in het kleine startzaaltje van Cultureel Centrum Zuidleie.

Kennen al een paar jaar de andere tocht van deze organisatie maar dit wordt nieuw. Langs Lettenburg stappen we over slingertarmac het polderlandschap in. Wilgen zuigen het overtollige water uit de landbouwgrond. De boer parfumeert zijn akkers, de meeuwen kunnen er genieten van een uitgebreid ontbijt. Bij de kapel van Beverhout gaan we onverhard. Lange rechte dreven loodsen ons door het graasland. Dra volgen ook grachten en een vettige strook tussen verdroogd riet. Verrassend mooie strook parkoers in de Assebroekse Meersen. Rond de kerk stappen we een alleraardigste bidweg. Steken het kerkplein met zijn vele paasbloemen over. Even verder, midden een werf ligt zaal Patria. Het eerste wandeluurtje wist ons zeer te bekoren. Lut is er zonder Luc, die de administratie van de Globetrotters probeert onder controle te houden. Antwerpse Ivo en Marleen hebben een lusje voorsprong op ons, zijn zeer te spreken over het geboden en we kennen ze als betrouwbare waardemeters.

Stille werkmanstraatjes loodsen ons naar onverharde achterafjes. We komen uit bij Gemeneweide Zuid. De naamgeving doet oude gemeenschappelijke weilanden voor het vee vermoeden. De parkoersmeester geeft ons gelijk. Bij een frêle zonnetje zwerven we over graspaden door weilanden, langs wilgen en waterpartijtjes. Heel leuk biotoop dit. Er volgt een uitgedund speelbos, enkele villa’s ook. De volgende onverharde dreef zet ons af in de polder, bij landduin Schobbejakshoogte en Domein Ryckevelde. Langs akkers in bewerking zoeken we opnieuw zaal Patria op, net voorbij een mooi opgeschilderd kapelletje. Ik heb er zin in, ondanks de vermoeidheid van drukke werkweken. Stel Linda voor de lus een tweede keer te lopen, idee waar zij volmondig mee instemt.

Temperatuur en klimaat zijn echt ideaal voor een stevige wandeling, wij genieten met volle teugen van het mooie werk van de bevlogen parkoersmeester. Terug in Patria is ook autochtoon ‘speedy’ Monique aanwezig. Ze zal een tijdje voor ons uit lopen. De terugkeer loodst ons gedeeltelijk over een eerder gelopen GR-pad richting half verharde fietspad achteraf het Sint-Lukas hospitaal. Langs bosjes en weilanden zetten we terug koers richting Moerbrugge & Oostkamp. Dat we daarbij over enkele honderden meter een drukke baan dienen te volgen deert ons allerminst. De vaartdijk komt aan de beurt tot Moerbrugge brug. Aan de overkant pauzeren we een laatste keer in schooltje De Vaart. Hebben nog een uurtje stappen voor de boeg.

Het eerste lusje van ruim drie kilometer stuurt ons langs de spoorbaan. Voorbij een buxus kwekerij terug het onverharde op tot de kanaaldijk en langs het water weer naar De Vaart. We lopen gelijk door voor de ‘grote finale’. Aan de overkant van de steenweg wachten de Warandeputten. Een heerlijk wandelfestijn van moerassen, vlonders, witte bloesems, vrolijke zangvogels. Ja, deze apotheose mag er best wezen. We stappen dan ook met een meer dan voldaan gevoel het zaaltje van Zuidleie binnen. Hebben ruim de tijd tot de trein. Feliciteren de organisatoren met hun prachtige prestatie. Noteren alvast in ons wandelboekje : ‘keernekiwere’.