De bus komt op perron 10 in Aarschot. Helaas … ik tel er slechts 9 ! Toch even aan het NMBS personeel vragen. De man weet zowaar raad. De halte blijkt enkele honderden meter te zijn verschoven wegens wegenwerken. Een juffertje op hakken loopt met ons mee, tik-tik-tik-tik en net op tijd voor de bus richting Turnhout. Overvolle bus overigens want ook Bobbejaanland ligt op de route en het is Paasvakantie. Bij de kerk van Herselt stappen we af en kunnen een deel van het wandelparkoers in omgekeerde volgorde aflopen tot een mooi gerenoveerde voetbalkantine. Clubmaatje Roger en Schelse haas Rudy wijzen ons hierbij de weg.

Komen uiteraard ook Peter tegen, alomtegenwoordig op wandelroutes.

Onze gastheren (en dames) hebben twee lussen uitgezet en uiteraard gaan wij voor de volle afstand van 29 km. Het korte lusje van 8,4 km stuurt ons terug van waar we kwamen, de kerk van Herselt, voorbij de Sint-Servaaskapel. Aan de overkant van steenwegen wachten het Orgelstraatje en verderop Het Rot. Tarmac gaat over in een veldweg afgezoomd met een zee van madeliefjes. Bij Vuldershoek duiken we dan weer de sparrenbossen binnen, de Kempense zandgrond weet je wel. Keren min of meer op onze stappen terug om bij wijnbouwer Ten Kapittelberg de volgende sparrenzone met een bezoekje te vereren. Langs steeds groener wordend kreupelhout en een heuse krater gaat het richting dikbuikige watertoren. Terug een steenweg over en dan langs de Dieperstraat de weilanden in. Hier liepen we dit jaar al eerder, weten de startzaal vlakbij. Leuk opwarmertje deze etappe.

Na de koffie gaan we een andere richting uit. Een breed zand/grintpad op parallel met de steenweg naar Olen. Zullen trouwens de drukke baan veilig langs het fietspad volgen tot voorbij de rotonde van sporthal Snepkens. Bij het naambord Zoerle-Parwijs meteen naar rechts, pikken die onvolprezen Netepaden op. Langdorp laat ons de keuze tussen Netedijk of puur natuur. Wij gaan voor het tweede. Wordt heerlijk slingeren over graspaden door het haast wulpse groen, langs bruine grachten ook. Schitterend wandelen is het in Rothoek en de Kwarekken. Bij het waterzuiveringstation hebben we deze etappe ook weer gehad. Steken bij het kasteel De Merode de drukke baan naar Westerlo over. Voorbij wat kermiskramen wacht de klassieke rustpost Onder De Toren, letterlijk dan bij de kerk van Bergom.

Peter en Rudy beloven ons een magistrale lus. We zijn er helemaal klaar voor, gesterkt door een lekker soepje. De Hoogdreef stuurt ons voorbij het merkwaardige kerkhof van Bergom, met zijn zerken in cirkels rond een kruisbeeld, de natuur in. Op een T gaat het linksaf voor de langere afstanden, een breed zandpad langs weilanden op. Citroentjes dartelen door het zonnige zwerk als was het putteke zomer. Na het brugje over de Nete, bij kasteel De Merode, meteen naar rechts over de dijk. Paardenbloemen zorgen er massaal voor kleur. Bij de volgende brug laten we de Nete en Westerlo achter ons. Passeren een monumentale, wat vervallen hoeve, nog steeds in bedrijf. Tussen weilanden door maken we een landelijk lusje dat we denkelijk nooit eerder liepen. Plots staan we bij domein Varenbroek. Wordt een heerlijke omzwerving door het natte gebied, langs de gracht volgestouwd met snel opschietende lissen. Randje Veerle stappen we dan weer door halfopen gebied met een lekker windje als verkoelende gezel. Een laatste pluk sparrenbos, een laantje waar de 15 km mee inpikt. Bij Het Dreefhuys weten we de rustpost vlakbij.

Duiken na de laatste pauze vrij snel terug de bossen in bij Kipdorp. Wandelen richting camping Dry Eycken. Vervolgen  langs chalets in de bossen om terug  Herselt te bereiken bij het Veerepad. Nog een paar straten langs De Veste en deze erg leuke tocht zit er ook weer op. Hebben ruim de tijd om van ons Duvelke te genieten en vervolgens blij gezind terug bus en trein op te zoeken. Een mens herleeft tijdens zo’n mooi snipperdagen.