Niet te geloven ! Om 07:00 ’s morgens vertrekken we van thuis in korte broek en T-shirt. Net na de ijsheiligen is het dus plots zomer. Lag onze planning sowieso voor dit weekend al lang vast (Luc !), de vrijdagavond gelezen parkoersbeschrijving van Eddy doet mij likkebaarden. We kunnen denkelijk een richting uit waar we geen van beiden in jaren nog geweest zijn.

In de startzaal krijg ik de bevestiging van wat ik vermoedde, dit wordt een leuke wandeldag. Het doet mij wat nog eens ik KTA1 te starten. Hier was ik ooit voor het eerst helper, toen nog bij VOS, hier tapte Linda ook ooit mee. Het zijn zo van die dingen die je bijblijven. Maar we gaan vandaag alleen maar stappen. Ik kies voor de ruime stadslus, een extraatje breiend aan de voorgeschreven 30 km. Moeten over de mooi nieuwe Demerbrug terug naar het station, de spoorbrug en de steenweg over, lekker klimmen over een zandweg bij Fort Leopold. Ooit brak ik hier mijn enkel door van de fiets te vallen ! Het pittig klimmetje voert ons hoog boven de fortruïnes. Verderop krijgen we ook nog een bomenkwekerij te bewonderen, met heel wat materiaal klaar voor transport en dus een tweede leven. Even de steenweg van ‘’t Schunaar’ op nu, om terug te keren langs het spoorwegje dat Tessenderlo Chemie met het NMBS netwerk verbindt. We pikken een heerlijk paadje langs de Demer op, wieren zwevend met de snelle stroming van het water mee. Kikkers houden er ‘bal populaire’. Bij de Schaffense Poort verlaten we de rivier. Kiezen aan de overkant van de steenweg voor een eigenwijs doorsteekje naar het prachtige Begijnhof, kerk nog steeds in de steigers. De rustpost bij de Halve Maan is vlakbij. Ik jen er Eddy wat met een opmerking over zijn parkoerstekening. We kennen elkaar ook al zoveel jaren, hij weet heus wel hoe deze gabber te lezen.

Was onze eerste etappe slechts 6 km lang, nu komt het grotere werk met een heuse 10 km. We krijgen trouwens het gezelschap van een meute Noorderburen, WIOS uit Nijmegen op busuitstap en warempel in bewondering voor de Diesterse windmolen bij de Halve Maan. Moet je Hollander voor zijn ! We wandelen voorbij de weelderig overwoekerde ruïne van zandstenen Sint-Jan en dan het Warandepark binnen. Vast wel pittiger dan de Zevenheuvelentocht, dit stukje. Aan de overkant van deze heuvel doorkruisen we het Diesterse stadscentrum, langs winkelstraat, stadhuis en kaai (in herwerking). Dan gaat het onderaf het Citadelbos. Eddy houdt zich in, het blijft relatief vlak. De Zichemseweg voert ons de Oranjestad uit. We duiken verderop langs een holle weg richting Demer en zijn kikkerpoelen. Wandelen heerlijk stroomafwaarts met de rivier mee, genietend van het prachtige groene uitzicht en de vele vlierstruiken in bloei. Weg van het water versiert Eddy een prachtig extraatje door het hoge gras en langs dorre rietstengels. Dan gaan we klimmen, door een donkere holle weg naar zonovergoten hooivelden. We zijn op de Vinkenberg. Krijgen bij dit stralend weer een fenomenaal uitzicht cadeau vanaf de Basiliek van Scherpenheuvel, over het donkere kerkje van Pastoor Munte, tot de witte abdij van Averbode op de heuvel ver weg. Tussenin allemaal ‘den boerenbuiten’ en koetjes in de wei. Heerlijk ! Even terug een stukje steenweg en dan het fietspad op richting Maagdentoren in de steigers. De meeste bankjes zijn bezet door wandelaars die een extra pauze inlassen. Wij stappen monter door tot bij de Heren van Zichem. Zoals Eddy het aangaf, een fraai vernieuwde zaal achter het gelijknamig café. Hoog tijd voor een stevige kom soep !

We hebben een lokale lus van 8 km voor de boeg. Passeren het voetbalveld van M J (Marie-Jeanne) Zichem en klimmen traag de heuvel op langs de onverharde Capellekensvoetweg, nauwelijks de naam ‘pad’ waardig. Krijgen opnieuw een prachtig uitzicht richting basiliek cadeau. Voor ons loopt een jonger koppel waarvan de juffrouw het knap lastig lijkt te hebben om in het tempo te blijven. Toch wrijft ze de blote bast van haar kompaan liefdevol in met zonnecrème. Het zal mij later de opmerking ontlokken : Liefde is … smeer mijne rug eens in. We wandelen richting Keiberg langs akkers en bossen, zo veel mogelijk over onverhard. De zomerse warmte is draaglijk. Na de Steenweg op Messelbroek volgen paadjes langs chalets tot we stilaan weer de Demer en zijn poelen vol kwakende kikkers bereiken. Deze keer gaat het stroomopwaarts tot de watermolen van Zichem. We hebben er een ommetje rond de dorpskern te goed. Voor ons wordt er meteen rechtsaf gegaan, het parkoers met een kilometer inkortend. Postkaarten, denken wij dan boos !

 De zaal ligt er nu al wat verlaten bij, de Heren van Zichem en Dames van Paal kunnen stilaan aan opruimen denken. Na een drankje lopen we een tweede keer door de stille straten van Pastoor Munte zaliger. Breedestraat voetweg wordt ons volgend licht klimmend pad door het Zichems Veld. De zon verschuilt zich achter sluierwolken, wij zijn er niet rouwig om. Vermijden aldus het warmste van de dag. Onze volgende weg noemt heel toepasselijk Alleenstaande Huizen. We keren de basiliek de rug toe, trekken het open veld in. Het parkoers loopt lekker op en neer tussen Demer en de kerk van Kaggevinne. Bij een bosje zakken we echt wel naar de Demervallei. Volgen een prachtig pad door puur natuur, de pluis vliegt ons om de oren, zorgt voor een wit tapijt ook. Een laatste klim, een stille straat hoog in de heuvel, een laatste keer naar de vallei middels een holle weg die we vanmorgen ook al liepen. Langs de Kluisbergstraat, naast een bruine gracht gaat het naar achterafjes in Diest. Onze tocht zit er op. Bij een Duvelke kunnen we Eddy feliciteren met zijn prachtig nieuw parkoers. Kunnen ook even bijpraten met oude clubmakkers van VOS. Dan is het hoog tijd voor de trein. De NMBS weet blijkbaar van de warmte. Hebben 10 minuten vertraging bij het vertrek uit Diest. Dit loopt op tot 30 minuten in Aarschot. De begeleidster is een ijzervreetster. Ze jaagt jonge mensen met een kind van minder dan één jaar zonder pardon uit de 1^ste klasse wagon, terwijl de rest van de trein afgeladen vol zit. U bent een lomperik, zegt de boze vader terecht. Gelukkig vermaakt het kindje zich met de mede passagiers en eindigt onze mooie dag toch nog vrolijk.