Na aangename tochten te Werchter en Berg strijken wij voor de derde keer in de regio tussen Brussel, Mechelen en Leuven neer. We starten in het centrum van Haacht vandaag, letterlijk Onder De Toren. Gelukkig is er een winkelcentrum en zeer ruime parkeergelegenheid op zondagmorgen. Blijkbaar heeft de tocht een stevige reputatie want we komen meteen veel bekenden tegen waaronder Rudy & Rik, Schorrestapper Jos en zijn vrouwtje ook.

De 33 km zullen we vol maken middels een korte en een lange lus. We beginnen er aan met een korte etappe van 7,5 km. Voor de deur van de startzaal een kraam met regenjassen, de juiste man op de juiste plaats zo zal blijken. We stappen landelijke wegels in op ons eentje. Nevels sieren velden en bossen, opwarming van de aarde na de hevige neerslag van gisterenavond en deze nacht. Het donkere zwerk is fraai maar voorspelt weinig goeds. In de velden opvallend veel aanplant van pompoenen. We zijn hier ettelijke maanden te vroeg ! Na het aanschouwen van een snel wegvluchtende Hooglander klimmen we een Dijkje op. Slingeren stroomopwaarts langs een waterloop, denkelijk de diepliggende Dijle. Het begint stilaan te druppelen als we de Oude Hansbrug bereiken. Aan de overkant wacht een Antitankgracht, die wij hier niet vermoedden. Krijgen er een prachtig stuk natuur cadeau, langs weilanden, bosjes en vele vijvers. Ooit moet hier, in de 14^e eeuw, het Kasteel van Roost gestaan hebben. Pikken de kleinere afstanden op midden de velden en zetten allen samen terug koers naar de monumentale kerk en de startzaal. Tijd om de innerlijke mens wat te versterken.

Net na Jeanine en nagenietend van de stevige knuffel die we steevast van Maggy krijgen, beginnen we aan het grotere werk. Na regen komt zonneschijn, ook vandaag dus. Het wordt een warme dag. Moeten een tijdje huisjes kijken tot we het groen van Spet bereiken. Vettige paadjes langs weilanden en populieren tot de spoorbaan. Aan de overkant, we zijn ondertussen in Wespelaar beland, de (te) lange rechte straat Heike genaamd. De Hollestraat brengt verlossing. We mogen terug het groen in dat overgaat van weiland naar nat bos, heerlijk. Moeten terug het spoor over om allen te samen koers te zetten naar de rustpost bij de sportaccommodaties van Wespelaar. CM deelt er gratis aardbeien uit.

Net als we ons terug in beweging zetten komt er een befaamd trio aanlopen. Jeune Premier Hugo straalt als altijd, Leuvenaar Marc en de derde musketier uit Deurne (Diest) staan er lachend bij. De zon schijnt altijd waar Hugo op het appel is. Vrolijk zetten we onze weg verder over tarmacjes door de akkers en weilanden. Er valt verder geen mens te bekennen, alleen een paar huifkarren getrokken door stoere Brabanders dwarsen ons pad. Even pikken we terug de kortere afstanden op. Komen nog maar eens tot de vaststelling dat wandelaars niet altijd even pienter zijn. Ik voorzie twijfelaars van uitleg bij de splitsing, krijg een vriendelijk dank U terug. Wij zetten koers naar Wakkerzeel. Passeren de gerestaureerde gebouwen waar Werchter rust had en dokkeren over de kasseien tot kerk en rustpost. Pfff, het is bloedheet en de kilometers lijken ons goed gemeten.

Na de verfrissing trekken we ons schoorvoetend terug op gang, langs steegjes voorbij de dorpskerk. Terug de weidse akkers in, nu met jonge biet en drogend hooi. De paden variëren van asfalt, over kiezel tot aangestampte aarde. Stilaan gaat het richting Scharent. Wel een groene omgeving maar langdurig asfalt en bebouwing. Zware kost bij de hoge temperaturen. Ik ben dan ook maar wat blij terug het lommer en het hoge gras van de Antitankgracht te kunnen opzoeken. Plof op een bankje neer, mijn versmalde zuurstofpijpjes spelen mij parten. Lang kunnen we niet blijven zitten, insecten vinden ons een te lekkere hap. Nu is het wel echt genieten met een lange strook langs het groenige water en verweerde muren. Dan duiken we het Haachts Broek in. Heerlijk zwerven door het weelderige groen. Waar nodig is ons pad voorzien van vlonders. Bij het fietspad aan de bosrand weet ik de rustpost nabij. In de gelagzaal is de temperatuur draaglijk, kunnen we de hoofden even terug op koelstand zetten.

Zoals wij het hoopten start de laatste etappe met heerlijke eenmanspaadjes door het prachtige Broek. We lopen het domein uit bij de eerste Haachtse bebouwing. Het is heet in de Poverstraat, we vorderen wat langzamer. Zoeken een laatste keer de velden op parallel met een gracht lopend. Toch is het een beproeving, deze laatste paar kilometer tot de aankomst. Gelukkig draaien ventilators eindeloze rondjes in de zaal. Kunnen we recupereren terwijl we met werkmakker Ronald een paar Duvelkes temmen. We zetten Ronald bij hem thuis in Vilvoorde af. In Hemiksem vinden we zijn gsm op de achterbank van ons karretje. Wordt en dagje zonder voor hem …