Gisteren verkende ik met het vaste groepje IJsetrippers onze tocht van Jezus-Eik. Kwestie van de pijltjes op de juiste plaats te hangen. Linda bleef thuis wachten op de computerdokter, de patiënt moest dringend gereanimeerd worden. Het lukte wonderwel.

Vandaag gaan we dus terug samen op pad. Wij nemen deel aan De Vijf van Klein-Brabant, een eersteling deze samenwerking. Zijn te gast in de Kollebloem bij de Wandelvrienden Puurs. Zoals steeds meer voorkomt de laatste tijd bestaat de 30 km uit een korte en een lange lus. De korte etappe bedraagt iets meer dan 8 km. Door stille straten in het toch wel helemaal vernieuwd centrum van Puurs gaat het naar de monumentale kerk. Bij de verlaten spoorweg de splitsing. We moeten de eerste keer naar links. Steken een endje verder de Vliet over en stappen dan de akkers in rondom de Sint-Pietersburcht. Keen langs de steenweg op onze stappen terug tot de blauw geschilderde, dikbuikige watertoren. Weten dat we nu verwend zullen worden. Domein Tekbroek dus, het wulpse groen rondom de diep ingesneden Vliet. Even een strookje akkers en de onvermijdelijke Puurse bloemkolen. De parkoersmeester weet van wanten en loodst ons door prachtige dreven vanaf … de Torendreef. Boerenmerries met elk een veulen weten ons te vertederen. Bij Hof Tenbroeck loodst Linda een tiental onoplettende wandelaars naar het juiste pad. We rondden de vijvers van het Fort van Liezele. Dan gaat het rechttoe, rechtaan door akkers en stille straten terug naar De Kollebloem. Knappe lus die de parkoersmeester hier uit zijn hoge hoed toverde.

Na het soepje en de koffie reppen we ons terug naar de kerk. Rechtsaf deze keer, even verderop door het snel groeiende maïs tot de expresweg. Bij houtzagerij Peleman zoeken we zijn overkant op. Zijn op grondgebied Eikevliet. Rechtover chique restaurant Eyckerhof weet ik een heerlijk kasseitje liggen. De parkoersmeester is mijn maatje, we gaan heerlijk dokkeren door het zonovergoten groen tot een oude hoeve, nog steeds in bedrijf. Dan volgen prachtige paden onverhard door weilanden en waterpartijen. Annie uit Niel wandelt met ons mee langs een gracht afgezoomd met populieren. Even een open stukje met uitzicht op het bos van d’Ursel en de kerktoren van Wintam. Onze gastheer voert ons terug het natte bos in. Nog een paar mooie dreven en we bereiken de bebouwing. Een kort stukje fietspad en we zijn halfweg de 30 km. Magistraal wat we tot nog toe onder de sloffen geschoven kregen.

Door stille straten zoeken we de grens van Wintam met Hingene op. Een rustig tarmacje loodst ons langs een groen gracht tot een kapel. Dan gaan we weer heerlijk kasseitjes dokkeren richting Hingene. Bovenbroekweg doet wat ie beloofd, een volgend nat bos in waar het heerlijk wandelen is. Worden afgezet op een goedliggend kasseitje dat naar d’Oude Poort voert. Nemen er geen pauze, bijten door straatjes volgend rondom domein d’Ursel. Even wat open veld, weidse akkers en dan gaan we de Astridlaan op om terug naar Wintam te wandelen. Onder de kerktoren weten we een leuk café met dito terras. Gaan er genieten van een overheerlijke Paix Dieu, ook bij Martin welbekend.

Na het natje stappen we richting rustpost en lopen gelijk door het smalle Spiessensstraatje in. Het zet ons af bij weidse akkers die we linea recta doorkruisen. Zodoende bereiken we de rand van Eikevliet en volgen even de Eikse Amer tot verlaten staminee Den Dam. Achterom wacht een pracht van een landdijk met weidse uitzichten over het moois van Klein-Brabant. We draaien weg van het groen en gaan straten lopen om aan de spoorbaan uit te komen. Lopen er simpelweg parallel mee naar Puurs. Duiken onder de sporen door, genietend van de prachtige muurtekeningen. Nog een paar straatjes, een aarden steeg … den Duvel komt in zicht. We krijgen het gezelschap van M&M en zowaar Bart (van Katrien). Niet te verwonderen dus dat we pas rond 17:30 ons karretje opzoeken, net op tijd thuis voor het voetbal. Knappe tocht overigens van de Wandelvrienden, de eerste helft magistraal, daarna wat minder constant van niveau. De 1400 wandelaars zullen best wel tevreden naar huis terug gegaan zijn.