Er wordt prachtig weer voorspeld, ik permitteer mij warempel een dagje vakantie.

Xavier zit mee op de boemeltrein richting Aarschot. Een vijftal wandelaars stappen af in Begijnendijk en volgen in gespreide slagorde de blauwe inschrijf markeringen. In de vrij goed beklante startzaal ondermeer onze clubmaatjes Roger en Rentenier.

Net als vorig jaar kunnen we een korte en een langere lus wandelen. Beginnen met de 8 km, die zowat de omgekeerde opdracht is van vorig jaar. Langs de Veldstraat dus richting spoorbaan en waar mogelijk meteen langs bos en wei, een vriendelijk paard zijn knuffel gevend. Aan de overkant van de drukke spoorweg door het park van een kasteeltje en zelfs over het erf van een woning, langs de moestuin. Kunnen vervolgens genieten van het heerlijke stille groen tot station Booischot waar Robert (Zichem) en gezellen een eerste drankpauze inlassen. Zwerven door de uitlopers van de Schavotstraat tot een drukke steenweg. Aan de overkant ligt Recreabos Bieheide. Heerlijk flaneren langs een gracht met de kleur van koffie verkeerd. Bij joelende kleuters zijn we terug in het dorp. Onze eerste aangename verkenning zit er op. Tijd voor een soepje en een boterham met kop.

Korte babbel met Jefke en we gaan weer op pad. Ook al de omgekeerde route van vorig jaar. Passeren een paar prachtige plassen en gaan dan variëren langs tarmac, betonwegels maar ook het mooie Papendel met zijn fluo-groene mossen. Balenbergstraat, aha, wereldberoemd bij wielerminnend Vlaanderen. Zacht klimmen we naar de befaamde zanderige piste. Even verder nog wat pittiger door het bos langs een watertoren. Leo ‘Mieke Pap’ stieft voorbij. We zakken terug een verdieping lager om in Baal dorp van onze tweede pauze te genieten.

Lezen dat het parkoers van de extra lus voor de 28 km is aangepast wegens de weersomstandigheden van de afgelopen dagen. Hebben wij alle begrip voor, al zullen we er eigenlijk nauwelijks iets van merken. Door wijk Rozendal gaat het naar Schaluin en vrij snel sparrenbossen met een ondergroei van varens en bramen. Beetje ruw terrein, hindernissenpiste, die vooral Linda met de nodige omzichtigheid doorworsteld. Stappen langs gemeentelijke visvijvers naar de Rechte straat en wat verder terug Schaluin. Vanaf de steenweg krijgen we nog een mooi extraatje cadeau langs de vijver van de Heidevissers en vervolgens snelle paadjes door een sparrenbos. Varens hebben er al een opvallend bruine kleur. Wat villa’s, we stappen dwars door Baal centrum tot de rustpost, waar het al opvallend stil is.

Na de lafenis stuurt de Vijfvijversweg (voetweg 65) ons kronkelend door het landschap. Uiteraard veel groen, droog en nat, ook wel wat tarmac. De Remerstraat herbergt kasten van villa’s, Keerbergen is niet zo gek ver weg. Een keienpad langs weilanden en bosjes zet ons af bij camping De Meren, die zijn naam niet gestolen heeft. Afsluiten doen we met een laatste zwerftocht door de Bieheide. De donkere kerktoren komt in zicht … den Duvel wordt gedegusteerd. Vrolijk wandelen wij terug naar de trein en staan een ruim uur later voor de kookpotten. Mooi werk toch weer van de Langdorpers, we hadden niet anders verwacht !