Linda blijft tegenwoordig graag dicht bij huis. Daarom ook zetten wij ons karretje na het kappersbezoek af op de Rupelbrug in Boom. Het is erg hoog water als we richting Klein-Willebroekse dijk lopen. Zijn beducht voor de wielerterroristen. Linda kreunt nog steeds onder de aanrijding van intussen alweer drie weken geleden. Voorbij de sluis en de tank pikken we de eerste wandelpijlen op. Ze loodsen ons langs de Rupel in oostelijke richting en dan benedendijks naar de Biezenweiden. Verwachten we niet veel bekenden tijdens deze veeleer lokale tocht, we hebben het deerlijk mis. Nauwelijks een paar honderden meter in de natuur krijgen we al meteen het gezelschap van Denise & Patrick. Gezellig taterend banen we ons een weg door de balsemien richting Hazenwinkel. Mogen na een strookje steenweg gaan inschrijven in een prachtig chalet aan het water.
Na de koffie willen we eerst het kleine lusje van 6,5 km volledig lopen, kwestie van dicht in de buurt van de beoogde 30 km te komen. Stappen naar het 750 m punt van de roeibaan en dan door paadjes met knisperend en geurend populierenblad. Een strook stille steenweg en dan wacht het Broek De Naeyer. Over graspaden banen we ons een weg door het weelderige groen tot de rietvelden onderdijks de Rupel. Keren op onze stappen terug naar de startlocatie zoals eerder deze ochtend. We komen er Herman tegen, die al een hele omzwerving gemaakt blijkt te hebben door wegenwerken tussen Mechelen & Heindonk. Hij is er zowaar moe van !
We vertrekken voor de grotere lus richting aankomst van de roeibaan, langs de kant van de fitness piste. Komen een stukje op onze stappen terug langs het water om dan het prachtige Blaasveldse Broek in te duiken. Flaneren langs zijn vele plassen over grint- en onverharde paadjes tot een blokhut die ik niet kende en Linda wel. Kunnen er zowaar terrassen op vaste banken in het gras. Hebben een ruime lus van 7,3 km voor de boeg. Nog meer van dat fraais richting ’t Fonteyntje. We stappen het domein uit, ruilen het in voor lommerrijke dreven tussen maïs en weilanden in de omgeving van Kleine Heide. De zon is inmiddels van de partij en het is dus aangenaam wandelen. Na wat bebouwing komen de dreven terug aan bod ,alsmede verderop het meer beboste. Kunnen een laatste keer bij de blokhut pauzeren. Komen Annie & Chris, in deze volgorde aangelopen. Dat vieren we met een Duvelke !
Nemen afscheid van onze maatjes die de lus nog voor de boeg hebben. Zijn hen achteraf dankbaar voor de mooie foto die ze van ons beiden maakten. We wandelen langs grote plassen richting moerassig gebied. Schorrestap Jos en zijn eega worden onze gezellen. Zwerven vanaf de aankomstzone van de roeibaan door het domein tot de finish. Kunnen er nog heerlijk terrassen in de zon, het lijkt wel bij een Alpenmeer. Deze keer nemen we de ‘hondenpiste’ richting haven van Klein-Willebroek en even verder de Rupelbrug waar onze trouwe kameraad wacht. Rijden goedgemutst terug naar Heimisse, wat blijft Klein-Brabant toch een heerlijk wandelgebied !
|