We hebben nog eens zin in een reisje, nemen de trein naar Ieper. Wegens werken aan het spoor hebben we een extra overstap in Gent-St-Pieters van doen. Als we maar ter bestemming geraken zonder vertragingen, dan is het voor ons al lang goed. En dat lukt deze ochtend wonderwel. Was er voor het westen van het land droog weer beloofd dan zal dit vandaag tegenvallen. Het is druilerig als wij naar startlokatie WZC Zonnelied stappen. Fraaie nieuwbouw voor zorgbehoevenden, de prijzen zijn niet bepaald wandelaar vriendelijk maar ja, dit is een sponsortocht voor het goede doel en dus kankeren we niet.  Wel vinden we het jammer dat de aangekondigde 30 km er maximaal 25 blijken te zijn. Zou niet mogen, de afstandenstapper blij maken met een dode mus. Krijgen wel een routebeschrijving toegestopt zoals we dat in Nederland kennen.

Moeten meteen na de start al bij de les zijn want worden steegjes ingestuurd die je er als leek nauwelijks verwacht. Komen zowaar bij het Minneplein uit en stappen even verder voorbij het eerste oorlogskerkhof met zijn opvallend witte graven en kruisteken, Het Yper Reservoir Cemetery. De langere afstanden gaan dan vrij snel hun eigen weg voor een extraatje langs het nooit gebruikte kanaal Komen – Ieper. Een strook ervan die wij nog nooit bewandelenden. Er volgen wat straatjes en een strook van de drukke N369 die naar Diksmuide leidt. Wij bereiken het Essex Farm Cemetery en het paadje ter ere van John Mc Crae, de dichter van ‘In Flanders Fields’. Keren were  richting Ieper langs het kanaal Ieper – Ijzer tot de groenige Hoge Wieltjesgracht. Onze eerste etappe zit er op. Kunnen na zes toch wel best leuke kilometer genieten van een koffietje in Residentie Ten Vesten, een tweede kraaknet verzorgingstehuis.

Hebben nu een etappe van 9 km voor de boeg. Stille straten loodsen ons richting Sint-Jan. Krijgen een mooi stukje langs de Bellewaerdebeek cadeau alvorens een eind de Brugseweg, een hoofdader te moeten volgen. Even ploeteren door wegenwerken en we zoeken het landelijke en de wat troosteloze, grijze vergezichten op. Het uitzicht over de Ieperse torens is er even mooi.  Oxford Road Cemetery, Aeroplane Cemetery en tenslotte de Franse Militaire Begraafplaats ‘Charles de Potyze’. Deze tocht is duidelijk opgedragen aan de herdenking van oorlog 14-18. De Begijnbossen laten we links liggen, is net te ver weg vandaag. Licht golvend gaat het langs akkers terug naar de Ieperse bebouwing. De parkoersbouwer loodst ons netjes langs achterafjes door een stille woonwijk. We hebben onze pauze in WZC Sint-Jozef meer dan verdiend.

Zijn trouwens merkwaardig genoeg geen van beiden in al te beste doen vandaag, de kilometertjes kosten moeite, geen idee waarom. Gesterkt gaan we weer op stap. Vrij snel duiken we het groene Rondeelpad in dat ons afzet bij de Jeugd- en sportterreinen die we kennen van de Driedaagse. Mogen heerlijk over de vesten gaan flaneren. In eerste instantie onderaf aan de waterkant voorbij de Rijselpoort richting station. Een rij treurwilgen staan er nog mooier bij dan in de zomer. Hun bladertooi lijkt wel ‘peper en zout’, nu groen en geel. Waar de kortere afstanden de finish opzoeken keren wij nog ‘ne keer were’ langs een kerkhofje en over de Rijselpoort lopend. Blijven nu hoog boven het water de vesten volgen tot bij die onvolprezen, prachtige Menenpoort. Even verder komen we opnieuw aan bij onze eerste rustpost. Het zwerk is opgedroogd, er zijn wat meer wandelaars aanwezig.

Wij hebben nog zo’n 4,5 km voor de boeg. Passeren weer de Menenpoort, aan de buitenkant van de vestingen deze keer. Wandelen door het groen van Hoornwerk richting Vaubanstraat en rustpost nummer twee. De laatste drie kilometer zijn dezelfde als daarstraks, langs Jeugdterreinen en Rijselpoort. Deert ons allerminst want is een leuke strook. Tegen onze gewoonte in stoppen we bij 25 km, hebben geen zin in een extraatje. Geen Duvel in de startzaal, we trekken naar de Markt. Rechtover de Lakenhalle vinden we een volks cafeetje met het beoogde gerstenat, al gaan we dan voor Omer en Brugse Zot. Nemen de trein van 16:38 en zijn zodoende rond 20:00 terug thuis. Tja, een lange reis voor slechts 25 km stappen maar we vonden het een leuke afwisseling in ons wandelmenu.