Vandaag kiezen wij opnieuw voor een streekderby. Weten dat de parkoersbouwer van de Schorrestapper een bevlogen iemand is en gaan er dus graag wandelen. We zijn duidelijk niet alleen deze mening toegedaan want de bekenden stromen toe onder leiding van Diane & Rudy die bij zowat de ganse zaal een klappeke gaan doen.

Auwe Klaretocht en dus mag het jeneverke bij de koffie niet ontbreken, we laten het ons smaken. Vrolijk gaan we van start, recht naar de hockey terreinen van Braxgata en dus meteen De Schorre uit langs een tunneltje onder de steenweg door. Meteen de Rupeldijk op, de langere afstanden richting Terhagen, de kortere richting Rupelbrug. Onze gastheer verrast een eerste keer. Loopt niet lang over het asfalt maar duikt het groen in, langs smalle paadjes tussen jonge bomen en een open ruimte die wij kennen van de buren uit Terhagen. Heerlijk zwerven is het hier. We verlaten het groen bij het Hof van Requi en de moderne bewoning van de Waterkant. Bij de dijk en de steenbakkerij Wienerberger wordt Gunther onze gezel. Vrolijk keuvelend stappen we door het park van Rumst en vervolgens over de onvermijdelijke blauwe bruggen van de Nete en de Dijle. Pauzeren doen we gewoontegetrouw bij de Cartelvissers. Gunther stoomt door, wij genieten van soep en koffie.

De lokale lus van zo’n 8 km voert aanvankelijk langs het tarmacje van Kleine Bergen richting Heindonk. Links van de bebouwing slaan we de weilanden in, inclusief strookje ‘vettig’. Komen aldus bij de hoofdingang van Hazewinkel en mogen genieten van de pracht van vijvers en loofbomen in herfsttooi in het Broek van Blaasveld. Heerlijk toch, deze parkoersopbouw. Nu volgen er wat straatjes aan de rand van Heffen. Nochtans een strook onbekend terrein voor ons langs de mooi opgewerkte kapel van OLV Ten Doorn. Dan gaan we polderen over een slingerweg door de weilanden richting Zennehoeve. De dijk van de Zenne op richting Zennegat en dan verder langs de Dijle tot de blauwe bruggen en de Cartelvissers. Best aardige variant op een thema dat we goed kennen, deze etappe.

Na de pauze gaan we snel een slingerende landdijk op. Ex-collega Benny fietst ons voorbij. Wandel nooit dicht bij huis zegt hij lachend. Heeft een toertje van 30 km richting bakker achter de rug ! Op grondgebied Willebroek duiken we de Hamerdijk in, verder richting het hinterland. Is eens een ander ommetje om opnieuw Hazewinkel te bereiken, aan de kant van de fit-o-meter. Genieten van onze wandeling langs de roeibaan en duiken vervolgens Biezenweiden in. Altijd een feest deze drassige, beboste omgeving die we ruim mogen verkennen tot de visvijver van Klein-Willebroek. De rustpost ligt één huizenblok achter de jachthaven. Het is nog vroeg, onze vrienden uit Borgerhout lopen hier een lusje van 5,7 km en zodoende wij ook. Is een extraatje om boven de 30 km uit te komen. We passeren het donkere dorpskerkje en stappen de hele lengte van de jachthaven af tot de container opslagplaatsen. Vanaf een fietspad kunnen we het Broek Denayer in met zijn vele jonge berk. Halverwege het lusje zijn we weer in Biezenweiden en kunnen een tweede keer genieten van deze schitterende biotoop. Zijn voor 16:00 terug in Klein-Willebroek met nog een uurtje wandelgenot voor de boeg.

Onze gastheer heeft nog een vettig strookje in petto tot de veerboot. Varen hoeft voor ons niet, wij lopen wel het kilometertje extra over de Rupelbrug en terug. Ik posteer mij daarbij angstvallig voor Linda, één armbreuk is meer dan te veel, hoef het noodlot geen tweede keer. We zijn net gelijk met de bootmensen bij taverne De Kaai. Moeten even zwerven door Hoek om terug bij De Schorre te geraken, ter hoogte van het circus. Lopen eigenlijk de startzaal voorbij, er hoog boven door zeg maar. Zijn verrast zo laat in de tocht toch nog door Putteveld en de andere recente Boomse wijken in het groen te stappen. De parkoersmeester wil ons nog en laatste keer verwennen met een zwerftocht door Domeinbos N, nu reeds bij valavond. Geslaagd dit initiatief ! De Kerkhofstraat loodst ons dan richting visput en De Schorre. Voor het eerst lopen we over de nieuwe loopbrug en een merkwaardig monument, ter ere van Tomorrowland denken wij. Goed bestede inkomsten dit, waar de ganse omgeving wandelend kan van genieten. Lopen vrolijk ‘het apekot’ in, beiden de duim omhoog naar Jos. Een tocht vanuit De Schorre tekenen waarbij het domein nauwelijks aan bod komt en toch een heerlijke omzwerving, je moet het maar durven en kunnen ! Tja, samen met de Borgerhouters sluiten we de tent. Binnen de week stapten we bij wsv Schelle en De Schorrestapers, dankzij hen is de Rupelstreek een paradijs voor de gefedereerde wandelaar …