Verrassend verwelkomingscomité in Schaffen vanmorgen. Zowaar ons aller Hennie geflankeerd door Peter (Mol). Dol weerzien met Linda meteen. Ik zorg voor koffie en thee, ga dan op pad. Dweil zowat de ganse Gildenzaal af want hier liggen mijn wandelroots. Het duurt dan ook ruim drie kwartier voor we op pad kunnen. VOS doet mee met de nieuwste wandeltrends en verdeelt de 30 km route in een korte en een lange lus. Ruim 9 km is de eerste opdracht. Langs onder meer de Waterstraat laten we vrij snel de bebouwing achter ons. Door een eerste vallei en dan een zacht klimmetje langs een bomenkwekerij. Door de akkers moet je hier erg letterlijk nemen, het jonge gewas ondervind er nauwelijks hinder van. Smalle poortjes of wat er voor moet doorgaan loodsen ons de weilanden in. We genieten van prachtige landelijke vergezichten ten oosten van Schaffen. Wat bebouwing rond het voetbalterrein van Kelberg Sport en dan komen de bomen plantages terug aan bod. Zijn van Berre zo blijkt. Zou het die goedlachse kerel van de Vleugt zijn ? We volgen slingerende tarmacjes voorbij de Witte Hoeve en een veld zonnepanelen. Even ploeteren tussen jonge bomen en dan over een rustig grindpad tot we weer de bewoning van Schaffen bereiken. Langs De Reydt, een strookje spoorbaan (van Tessenderlo chemie) en de Vroentestraat gaat het terug naar de Gildenzaal. Aangenaam lusje meteen.

Komen uiteraard nog meer bekend volk tegen maar helaas ook een domper op onze uitstap. Marleen weet te melden dat De Max overleden is. Blijkt gevonden te zijn op enkele honderden meter van zijn deur in de vaart. De enkele regels in Het Nieuwsblad laten een ongeluk uitschijnen. Wij zijn toch de kluts kwijt, de altijd vrolijke rakker zal een tijdje ons enige onderwerp van gesprek zijn. Ook Jean-Pierre Declerck kijkt somber. De kaak is genezen maar nu wacht een ziekenhuis opname. We wensen hem sterkte en een voorspoedig herstel.

Gaan op pad voor het grotere werk. Langs de dorpskerk en de Postbaan richting Hezestraat en dan de bossen in met overwegend spar. Hoe dikwijls liepen we hier niet met tochten van alle naburige clubs ! Voorbij FC Polyte gaan de paden slingeren en een beetje golven, hier zijn we allebei thuis. Een klimmetje tussen weilanden wordt bij lekker zonlicht overwonnen. Een afdaling later staan we bij de Zwarte Beek. Net als tijdens de eerste etappe is het parkoers net iets anders dan anders. Stappen voorbij modderige koeien en een grote hoeve naar de spoor overweg (Diest – Hasselt) en dan door de Pastorietuin richting kerk van Zelem, zijn dorpsplein met kiosk en de rustpost ‘bij Mariette’. Het is er behoorlijk druk. We nemen de tijd voor een babbel met ‘cowboy’ Luk en Jefke, Marina & René ook.

Hebben een lokale lus voor de boeg van ruim 8 km. Ze voert ons naar de Donkelhoeve van boer Coene en de Sint-Jansberg. Er komen nogal wat straten van Linkhout aan te pas rondom een drukke autobaan. Plots toch weer een groene en bosrijke strook. Passeren enkele prachtige boerenpaarden in muisgrijs en zwart, schitterende dieren. Gaan dan golvende slingerpaadjes lopen, iets wat wij maar al te graag doen. Onder de autobaan door dan maar weer terug de bossen in van Kambergen. Uitbollen doen we langs straten en de spoorweg van daarnet. Er worden duchtig bladeren geveegd, de meeste bomen zijn stilaan kaal. Het is nu stil in het parochiecentrum en dus keuvelen we wat met ons Mariette. Hebben nog een uurtje wandelplezier voor de boeg.

Het gaat linea recta naar Dancing Astrid en even verder over de spoorbaan. Ben verrast door redelijk wat tarmac tot de Oude Schansstraat ons hiervan verlost. Heerlijk zwerven door de Brabantse bossen nu tot bij een scoutsgebouw. Halfopen terrein en de bewoning bij Hezerheide. Lopen tussendoortjes zoals Groenhof tot een parel van een holle weg bij een kasteel. Heerlijk op en neer over deze trage weg tot de steenweg die Diest met Paal verbindt. Een strookje Vroentestraat en onze tocht zit er op. Tijd voor een paar Duvelkes en ons hier klassieke babbeltje met Jos. Tja, we zijn weer eens de laatsten die van de parkeerweide af komen. Was een leuke dag als die domper van De Max daar niet was geweest …