Het wandelprogramma is extra schraal op Nicolaasdag. Ik vind toch een treinreisje naar wat kilometertjes voor de stappenteller. De NMBS is weer tijdrovend. Door werkzaamheden in Gent-Dampoort duurt onze enkele reis naar Scheldewindeke al gauw een halfuurtje langer. Hebben ruim de tijd om een vertraging te verwerken tussen de twee ritten in. Vierhonderd meter van het perron, wat tegenwoordig ook al station noemt, komen we bij rustpunt en tevens startzaal De Rots, het Land van Rhode nodigt uit. Het is er beredruk, reeds over de 900 wandelaars nog voor 10:00.

Het parkoers bestaat uit een heen en weertje tussen Oosterzele en Scheldewindeke met telkens een groter lokale lus als waren het de ezelsoren van de Brave Man zijn vervoermiddel. Wij besluiten na de koffie aan te vatten met de 7,2 km vanuit Windeke. Langs Hofkouter en zijn Japanse kerselaars lopen we het dorp uit. Met kouters worden hier vast de akkers bedoeld die we zullen doorkruisen. De regen van vannacht heeft sommige paden herschapen tot een schuifbaantje tussen bomenkwekerijen door. We passeren Marcel (Dendermonde) bij het dwarsen van het diesel spoorbaantje en wandelen vervolgens wat smalle betonbaantjes door het weidse, open landschap. Het is koel maar aangenaam wandelweer. Een graspaadje loodst ons naar de steenweg. Aan zijn overkant lopen we langs de rand van een stoppelveld (maïs). Linda vordert behoedzaam over de zachte ondergrond. Vliegjes hinderen ons voortdurend, een beetje dieper stroomt een overwoekerde gracht. Het parkoers is licht golvend, het hogere land kleurt bij koolzaad in bloei. Martin (Sloeber) stoomt voorbij. Terug het tarmac op nu tussen wat woningen en verspreidde hoeves. Aan de overkant van beek en spoorbaan zijn we in Turkenhoek. Een paar kerkwegels en we zijn weer bij de van wandelaars uitpuilende Rots. Willy en Mary zijn ook op post.

Wij besluiten niet te pauzeren, een korte groet aan Nestor en we zijn weer onderweg. Hebben nauwelijks 3 km voor de boeg tot Oosterzele waar we op een ruimere locatie hopen. Lopen Dreef af tot voorbij rioleringswerken. Spiegel wordt een zachte klim tot Hogeveld. En dan gaat het linea recta naar voetbalterreinen en de dorpskom. Allemaal tarmac want dit is ook het parkoers van de kleinste afstand. Tot onze verbazing is de startzaal niet meer dan een aftandse ruimte inclusief gang in wat denkelijk ooit een klooster is geweest. Eigenlijk beneden het te verwachten niveau en dat geldt niet in het minst voor het sanitair. Ook hier is het beredruk maar we vinden twee oude keukenstoelen en nemen de tijd voor een hapje.

Dwars door de scholengemeenschap stappen we een veld in. Doetjes Daniel en Gino hebben deze lus al in de kuiten zitten. We praten even bij, uiten onder meer onze bezorgdheid over de toch broos lijkende gezondheid van Wijze Doet. We stappen verder, onder meer door de bedrijvenzone van Korte Ambacht. Vergezelt van een heus winterzonnetje mag de 21 km de akkers in, een lang rechtlijnig graspad tot een beekje. We volgen even het kronkelende ding en stappen dan richting drukke steenweg die Gent met Zottegem verbindt. Tussen de file rijdende auto’s door huppelen we als haasjes naar de overkant. Krijgen een prachtig uitzicht over de Vlaamse Ardennen cadeau. Langs een villawijk, enkele kerkwegels en een bomenkwekerij bereiken we terug onze startgang. Het is er wat kalmer en we kunnen even bijkletsen met Jan (Police de Bruxelles).

Niet dat we het parkoers zo geweldig vinden maar 21 km is ons wat te kort. We lopen de verkorte lus, gereduceerd van 7,5 naar 4,9 km, extra. Vatten dan de terugweg naar Windeke aan langs de kerk, Hedwige en enkele anderen volgend. Zijn we onoplettend of lag het aan de lage zon ? Feit is dat we met z’n allen te lang langs een drukke baan wandelen en ons dus vragen beginnen stellen. We besluiten een lager gelegen parallel fietspad te volgen tot schoolgebouwen. Geen pijlen meer te vinden. Gezien de korte afstand tot de finish lopen we dan maar verder langs de steenweg, de Windekekouter over. In de zaal Annieken & Chris en ons koppeltje uit Nieuwerkerken-Waas, gezellig verbroederend. Wij hebben ook ruim de tijd tot de trein. Moeten ons finaal nog reppen. In Gent-St-Pieters wordt de pauze opgevuld met een lekker koele Duvel, die hadden we nog niet gehad vandaag. Het programma van morgen zal sterk afhangen van het weerbericht. Tot dan.