Geen Waalwijk, Langdorp of Vollezele vandaag maar de mij niet bekende tocht in Ravels, al kennen wij de omgeving natuurlijk wel. Vlotte reis overigens met de trein tot Turnhout en dan met de Tilburger bus tot een paar honderden meter van de prachtige startzaal. Irène (Herentals) denkt er net als wij over. De kleine 30 km bestaat uit twee haast gelijkwaardige lussen. Halverwege rusten in de startzaal dus, komt niet zo gauw voor.

Diane & Rudy wuiven ons uit. Het zwerk voelt onaangenaam aan, het heeft stevig gevroren terwijl wij kleumig tussen villa’s doorlopen richting Blauwe Kei en de verlossing van de Kempense bossen. Lange rechte paden langs loofbomen en spar, net achter de bewoning en voorbij een ruim en bevroren ven. We herkennen één van de rustposten van de Korhoenen enkele weken geleden, hutje zomaar in de weide. Over zanderige paden stappen we door akkers terug naar Ravels en schooltje De Zonnewijzer voor een eerste pauze na 4,7 km. Er wacht een etappe van 8,5 km vandaar.

Worden door een wijk van recente signatuur naar een kanaal geloodst. We huiveren er niet alleen van de kou, De Max zit in ons beider hoofden. Naar schatting drie kilometer lang volgen we de waterkant. Komen er weinig wandelaars of fietsers tegen. De bomen kleuren minder mooi oker dan voor enkele weken maar toch blijft het leuk lopen. Bij een boomhut verlaten we het kanaal en volgen een gracht dwars door de akkers. De volgende bospaadjes dienen zich snel aan. Beetje woeste omgeving en dus wordt het tempo aangepast, het plaasteren pootje in gedachten. We passeren mooie be-ijsde vennen. De andere kant van ons breed zandpad kleurt hevig oker van het gevallen beukenblad. Heerlijk wandelen is dit. Finaal verlaten we het Gewestbos Ravels en slingeren ons een tarmacje tot het dorp en de lekker warme startzaal. Hoog tijd om de innerlijke mens te versterken en ook even bij te babbelen met Mon (Voskes).

Zijn helemaal klaar voor de volgende lange rit, samen met Gentse en Kesselse medestanders. Het zwerk blijft onaangenaam aanvoelen terwijl wij voorbij de plaatselijke molen en riante woningen stappen. Gewestbos Ravels, daar is het ons om te doen. We lopen ellenlange dreven tot bij picknick tafels en verderop parallel met grasvelden waaronder pijpleidingen verstopt zitten. Spar voert de boventoon, ook als we over nattige graspaden vorderen tussen twee grachten. Finaal ruilen we het bos voor het landelijke rond Ravels-Eel. Fijne regendruppels komen de pret bederven, we zijn blij als we de warmte van de rustpost bereiken. Even wat bekomen.

Hebben geluk en laten een pittiger regenbui aan ons voorbijgaan. Worden ook nog wel nat, maar het zal maar voor even zijn. Een fietspad loodst ons het dorp uit, terug de grauwte van het weidse landschap in. Een geoogste akker kleurt oranjerood van de vele peeën die te klein zijn voor de moderne consumptie. Er is nog geen einde gekomen aan de wegwerpmaatschappij bedenken wij dan. We zoeken de bosrand op die ons naar de Hoge Mierdeweg voert. Stilaan komt Ravels weer in zicht, we lijken nog haast alleen op weg. De laatste kilometer is dezelfde als daarstraks maar in omgekeerde richting. WNZB vertrekt net met de bus als wij binnen vallen, de ruime zaal oogt meteen leeg. Kunnen wij rustig genieten van ons Duvelke en een klappeke doen met Chris (Ingelmunster), gabber die van alle markten thuis is. Vlotjes reizen we terug naar Hemiksem. Best mooi parkoers vandaag, al vond ik het iets te sober voor de mogelijkheden van de streek.

Thuis gekomen en na de lekkere zuurkool schotel wacht een teleurstelling. Geen werking van Beneluxwandelen, want geen internet verbinding. Onze vijfde computer panne in drie weken tijd. Wat waren wij zonder informatica vroeger gelukkige mensen. Hopelijk lukt het morgen wel want dan heb ik een dagje vakantie … door toedoen van de vakbonden …