Het voelt koud aan vanmorgen, bijna 10 graden minder dan gisteren ochtend. Binnen het uur brengen twee busritjes ons naar het Deurnese Ruggeveld. We worden er verwelkomd met een heuse hagelbui ! Corrie is paraat aan de controletafel, ook zij meldt sneeuw en ijs komende vanuit het noorden. Het wandelparkoers diende trouwens te worden aangepast wegens de overvloedige regen van de laatste dagen. Daar hebben we alle begrip voor.

De langere afstanden trekken door het sportcomplex en langs de begraafplaats Ruggeveld richting winkelcentrum en Makro. De parkoersmeester kiest voor een alternatieve route door domein Ertbrugge. Over graspaden gaat de reis, een tarmacje ook en een strook bos. Zo bereiken we de weidse graslanden achter The Great Old, de Bosuil. Kunnen er leuke dijkjes lopen, slingerend tussen dunne boompjes met grillige vormen. Het grasland zelf ligt er erg zompig bij. Enkele straatjes en we kunnen pauzeren in het Silok. We weten, hier hebben ze lekkere verse soep. M & M volgen ons voorbeeld, Rudy houdt het bij een koffietje.

Kom de Jakke binnen vallen, hij zal de rest van de dag onze gezel blijven. De parkoersbouwer neemt een voor ons vreemde beslissing door de volledig Schneiderlaan af te lopen tot aan het Rivierenhof. Bij de hoeve stappen we de Antwerpse groene long bij uitstek binnen. Zwerven over de paden langs vijvers en de Schijnbeek, de stormschade opmetend. Lopen een extraatje langs de drukke, lawaaierige Antwerpse ring en de Deurnese volkstuintjes. Jammer dat we het geklasseerde kerkhof bij de mooie Sint-Fredeganduskerk niet aandoen. Steegjes sturen ons terug naar het Rivierenhof en langs het zilvermuseum. Nog een kilometertje of zo zwerven door het park en het is tijd voor onze tweede en tevens laatste pauze. Ook Roland & Claire komen hun kennis van het Vlaamse land verruimen.

We hebben nog 8 km voor de boeg. Aanvankelijk langs een moerassige strook, over vlonders en bruggetjes ook. Ik bots haast tot mijn stomme verbazing op Krist & Gina. Ook zij komen een zwarte vlek op hun wandelkaart inkleuren. Krist is zeer te spreken over de omgeving van De Bosuil. Ik nodig hem dan maar meteen uit voor de tocht van de Stroboeren later op het jaar. Wij lopen verder langs de centraal gelegen taverne om bij de Schranshoeve het domein te verlaten. Gaan een fietspad op voorbij korfbalclub Catba en middels een tunnel onder de autobaan door. Het parkoers verwordt tot een stratenloop langs onder meer een golfterrein. Een rood fietspad loodst ons door de sportterreinen en langs de skipiste. Weinigen zien de pijl hangen die ons rond de tartan looppiste loodst. We zijn erg vroeg terug binnen naar onze normen. Net op tijd om Wandelend Paal  te zien vertrekken voor hun tweede daguitstap, zij komen al van Heist-aan-Zee.

Nog een gezellige babbel met de Jakke en dan is het tijd om tram en bus terug op te zoeken. Hadden wat meer van deze tocht verwacht, al begrijpen we dat de weergoden de parkoersmeester in zijn kunnen danig zal afgeremd hebben.