Het feestvarken ontwaren we niet meteen in de Gildenzaal. Wel het spitse snoetje van Hennie dat meteen zonnig wordt bij het zien van Linda. Ze verstaan elkaar opperbest deze twee. Het is ook traditie dat ik hier op weg naar de inschrijftafel de zaal afdweil, vele bekenden groetend. De befaamde Schaffense smos laat ik mij nadien smaken, kan aldus gesterkt op pad.

Het asfalt is gladjes als we aan de lokale lus van net geen 9 km beginnen. Stappen voorbij de Schaffense molen het plateau op met zijn weidse, nu zonovergoten akkers. Verderop wachten de boomplantages van Kelbergen vanaf Berre3. Voorbij het gelijknamige voetbalterrein duiken we sparrenbosjes in op een heuvel aangelegd. Redelijk vettig daar bij Steenkot ! We genieten bij het uitkomen van het immense groen van een prachtig uitzicht dat tot de witte rookpluimen van Tessenderlo reikt. Pikken een volgend bosstrookje mee alvorens weer het landbouw plateau op te gaan. Een holle weg stuurt ons een verdieping lager en samen met de andere afstanden stappen we langs een gracht terug richting Schaffense kerk en een lekkere kom soep in de Gildenzaal.

Onze naamgenoten uit Halen staan er in de startblokken. Zullen wij niet de laatsten zijn vandaag ! De lange lus van ruim 20 km begint met de Vroentestraat en over de heuvel met kasteel langs de holle weg die Molenstraat noemt, klassiek. Bosrijk wordt deze etappe langs onder meer de Oude Schansstraat. Veel spar uiteraard want zandgrond, toch ook wel mooie delen wit glimmende berk. Lang achterafjes, tussen bebouwing en natuur worden we naar de Kalendries in Zelem geloodst, meer bepaald in de overvolle kleine zaal van het complex. Hebben er de tijd voor een babbelke met Jefke en Marleen, Anwerpse wandelvrienden.

Ook hier een lokale lus van ruim 8 km. We lopen ze samen met clubmaatjes Mieke & Roland. Beetje tarmac en dan een prachtige holle weg waar het ploeteren is door het nat. We vorderen behoedzaam. Lopen vervolgens rustige betonbaantjes in het groen, langs hoeves en schaarse bebouwing. De Venusberg lonkt. De parkoersmeester is clement. Loodst ons twee keer op en neer voorbij ruiterzaak Equitom en de minst steile kant van de heuvel. Afdalen doen we door een pracht van een heidelandschap met een stralend vergezicht als extraatje. Langs Langeheide bereiken we haast ongemerkt opnieuw de Kalendries, waar onze maatjes meteen doorlopen en wij even pauzeren.

Het wordt al frisser als we terug op pad gaan voor ons laatste uurtje wandelplezier. Wat stille straten om terug aan bospartijen te geraken. Het lijkt er wel een hindernissenloop van plassen en gesneuvelde boomstammen. We bereiken de Postbaan en gaan die een heel eind volgen tot net voorbij de woonst van Dre Symons, bij VOS ooit een bevlogen parkoersenbouwer. Dwars door de bomenkwekerij nu naar de drukke steenweg Diest – Paal. De laatste kilometer is dezelfde van daarstraks. Bij ons Duvelke nog even een babbel met feestende Hugo en dan is het tijd om weer het station van Diest op te zoeken, ruim 2500 meter verder. De Vossen zijn al naar huis als wij nog een pintje drinken in lekker een warm cafeetje en tenslotte kunnen we een tukkie doen in een rustige treincoupé. Mooie tocht Hugo, zo hoort het ook bij jou.