Ik neem de trein tot Aarschot zoals Jefke mij geleerd heeft. Stap richting begijnhof en monumentale kerk. Rechtsom langs de Demer dan, stroomopwaarts. Meteen een heerlijke opwarmer van net geen 4 km en ik ben niet de enige wandelaar met dat idee. Heerlijk wandelen over het graspad langs weilanden en bosjes tot het lieflijke kerkje van Langdorp met zijn zandstenen toren tevoorschijn komt.

Druk in het startzaaltje natuurlijk met vele bekenden die ik vandaag omdoop tot Bart & Co., hij was nu eenmaal de eerste die ik zag. Zoals wel meer het geval is tegenwoordig valt de lange afstand uiteen in een korte en een lange lus. Klim meteen aan de Grote Muer omhoog en kruis daarbij Peter Snipper en Hobohem Linda. Vanop de Bosberg een eerste magistraal uitzicht over de hier brede Demervallei. De rivier krijgen we voorlopig niet te zien en nochtans dalen we terug af naar zijn niveau. De wandelpaden zijn goed begaanbaar zelfs waar weilanden herschapen zijn in gigantische vijvers. Immer gerade aus tot dansclub Lado en de Wildenbergweg. Het parkoers wordt een beetje pittiger. Wat huisjes kijken ook en achterafjes met wit bepoederde planten. We bereiken de spoorbaan en mogen dan stevig klimmen, de Bosberg op. We dansen een paar keer op en neer soms over blubberpaden. Toch niet evident voor mensen die slechts 8 km lopen. Bij het uitkomen van de heuvel verslik ik mij bijna in een ‘heen’ pijl zonder extra markering. Mede-wandelaars houden mij op het rechte pad. Tijd voor pistolet en koffie.

Een groet aan JPD en ik maak een ommetje door akkers om tot aan de Demer te geraken. Mogen met z’n allen schaatsen tot achter het kerkje en dan de brug over. Achter Schoonhoven noemen de rustige landelijke paden. De parkoersmeester laat ons watertanden, loopt aanvankelijk onderaf de Wijnberg. Ik laat er Linda & Dirk achter en mag dan toch pittig klimmen. Sta plots hoog boven de bewoning van Rillaar. Konijntjesberg noemt deze flank, meteen ook de naam van de tocht. Duik voorzichtig naar beneden en vervolg mijn weg langs Roth richting rustpost.

Een babbel met de Jakke en weg ben ik weer. Toch een beetje bevreesd voor de lange etappe van 9,5 km, de linkerknie durft te protesteren tijdens zulke lange stukken. Langs de kerk en vervolgens dwars door het dorp de weilanden … en de volgende helling tegemoet ! Driebunder blijkt het gebied hier te noemen. We lopen een licht golvend ommetje door het achterland genietend van bosrijke vergezichten. Linda & Dirk samen op één foto, een uniek gegeven. Bij Kapelhof dwarsen we opnieuw de Rillaarse bewoning. De Kerkvoetweg gunt ons terug groen langs een gracht. De volgende heuvel dient zich aan, woonzone Rommelaar. De Hompelstraet is een vettig pad richting Demer. Ik ben nu weer alleen en geniet van de oorverdovende stilte. Heerlijk wandelen is dit, ben nochtans steeds beducht voor een uitschuiver. Klimmen maar weer, terug naar Rommelaar en over een modderig pad tot boven op de heuvel. Schitterende vergezichten aan beide zijden, ik blijk weer op de Konijntjesberg te staan. Afdalen naar de laatste rustpost en de klok aandachtig bekijken. Heb net de tijd voor een Duvelke en de 7 km tot de trein.

Achterom de dorpskern voert de Molenstraat ons terug hoog in de heuvels. Het volgende voetwegje is herschapen in een klein beekje, de vele wandelaars van de dag maken het de laatkomers niet makkelijker. Aan de overkant van de drukke steenweg herken ik de voetwegen. Ze voeren ons naar Meyerveld en zijn tarmacje langs een overvolle beek. Een laatste keer het bos in, de Mottebemde, met zijn net begaanbare paden. Afsluiten doen we met de Demeroever tot de kerk. De klok kleppert net 16:00, ik heb een klein halfuurtje voor een ruime kilometer. Mag weer de Grote Muer op en zak aan de overkant van de heuvel tot het station. Bewondering alom bij wandelaars uit Ingelmunster en Oudenaarde. Deze wandeldag was weer een voltreffer. Drie treinen neem ik over Leuven en Puurs tot Hemiksem. Ik haspel het traject af zonder vertragingen. Soms haalt de NMBS dus toch niveau !