Zaterdag ben ik ‘on duty’. Pijltjes hangen tussen Terlanen en Sint-Agatha-Rode voor onze gasten op Paasmaandag. Ik vertrek vanuit Overijse, makkelijker bereikbaar met het openbaar vervoer en kwestie wat extra kilometers in de kuiten te hebben. Het weer is grauw en nat, heel ongezellig, ik ben er niet graag bij maar de plicht roept. Klim langs de Grotstraat naar boerderij Bisdom en dan door open veld op het plateau tot de Schaatbroekstraat. Duik nu de vallei van de Laan in waar ik daarstraks die van de IJse verliet. Na een uurtje stappen pauzeer ik in Terlanen-centrum (ahum) en begin dan aan mijn dagtaak. Gelukkig regent het niet meer al blijft het koud en guur. Ben toch al gauw 5 uur in touw om mijn deel van het pittige door Wilfried bedachte parkoers af te werken. Keer langs de Bolle- en de Grotstraat terug naar Overijse bij een flauw zonnetje. Opvallend hoeveel mensen mij vandaag aanspraken, benieuwd naar wat ik aan het doen was. Potentiële klanten denk ik dan en haal telkens mijn beste ‘customer service’ boven.

Zondag wandelen we bij de buren uit het Antwerpse, zelf zijn we van de Rupelstreek.  De startlocatie is slechts 5 km van thuis verwijderd, wandelend langs ‘de zilveren’ (Umicore) en de Maccabilaan. Het is vrij rustig in het startcafé waar Alcatel Bell verzamelen blaast. Tot onze vreugde weer een heel nieuw parkoers vandaag. Ze presteren het elk jaar weer, onze gastheren van de dag. Langs de Hobokense Kapelstraat en het fietspad naast de spoorbaan gaat het richting woontorens van de Jacques Brellaan. De langere afstanden dokkeren over het kasseitje tot Villa Marina en dan duiken we de pracht van Fort VIII in. Watervogels zijn al talrijk aanwezig, van aalscholver over wilde eend tot fuut. Stappen vervolgens door de Den Haaglaan tot ‘den Halt’, randje Hemiksem. Aan de overkant van dezelfde spoorbaan wacht de Moerelei, het Mastenbos  maar ook skipiste Aspen en de bedrijvenzone ‘coca-cola’ van Wilrijk. Er zit niks anders op om de rustpost van de kinderboerderij te bereiken, dat weten wij. Merkwaardig genoeg geen clubwerking hier maar wij zijn op alles voorzien en doen een heerlijk terrasje in de zon, beestjes kijkend.

Na de pauze opnieuw een strookje Moerelei tot de Wilrijkse wielerbaan en dan duiken we het Schoonselhof in. Splitsing meteen en de 30 km gaat voor een lange omzwerving over brede lanen, langs prachtige bomenrijen en de vele begraafmonumenten, van militairen tot Joden tot een kinderperk. Langs het kasteel en zijn waterpartijen ook. We verlaten de wat merkwaardige wandelomgeving bij het crematorium en zwerven door recente woonwijken tot Fort VII. Passeren de visput met cafetaria die Luc (Zelzate) gelukkig maakte, naar eigen zeggen. Weer mogen we heerlijk zwerven langs waterpartijen tot het tijd is om een tweede keer te pauzeren bij de kinderboerderij. Dat doen we in het gezelschap van ‘walking machine’ Marion en ons aller Kim Geudens. We volgen hen opnieuw naar het Schoonselhof voor een tweede, kortere ‘side seeing’ tot de terminus van tram 24. Volgen dan de Hobokense Verenigde Natieslaan tot de terreinen van honkbalclub Pioneers. Fort VIII en park Zorgvliet komen nu aan bod. Opnieuw een strookje Kapelstraat ook en dan langs station Hoboken-Polder naar rustpost De Schorren, met clubwerking deze keer. Hebben er een kort lusje voor de boeg maar wat voor één ! Duiken de Hobokense Polder in genietend van heerlijke, bijwijlen vettige, paden langs een gracht. Schitterend biotoop dit !

Een korte laatste pauze in De Schorren en we vatten de laatste opdracht aan. Meteen terug die heerlijke Polder in zwervend over paden van gitzwarte grond. Kowalski paarden laten zich gewillig aaien. Moeten een omleiding lopen wegens wateroverlast. Natuur wordt industrie bij een BP-site en dan gaan we de Scheldedijk op. Het is er zowaar heerlijk warm ! Ruilen de waterkant in voor het kasseitje van Nele & Patrache. Onze parkoersmeester heeft nog een extra strookje bos in petto, een laatste strookje Scheldedijk ook … en een portietje modder. Daarna kunnen we heerlijk genieten van een paar Ommeganckjes gezeten op de pelouse van de yachtclub. Hebben nog 5 km tegoed, opnieuw langs ‘de zilveren’ tot thuis en een grote pot Provençaalse groenten. Wat een heerlijke wandeldag was dit, met dank aan de mensen van Alcatel voor het eens te meer prachtige parkoers.