Het ACOD en Linda Minne zijn vandaag solidair, ik zal streek wandelen ! Bij gebrek aan openbaar vervoer wandel ik eerst over het wekelijks marktje van Hemiksem. Koop wat vers gebakken kibbeling want daar zijn wij dol op. Iets na 10:00 ga ik dan op pad voor een knooppuntentocht van net geen 30 km. Het zwerk voelt zuur aan en is grijs, onaangenaam. Ik verken de nieuwe lus door Hemiksem die niks om het lijf blijkt te hebben. Huisjes kijken tot de rand van het Mastenbos en door de witte wijk. De steenweg loodst mij naar het veer van Callebeek. Het is leuk wandelen langs de Scheldeoever tot het parkje rond de Sint-Bernardus abdij. Het is intussen al middag en dus hoog tijd voor een boterhammetje.

Stap vervolgens verder over de monding van de Vliet en zoek nummer 18. Vind alleen maar nummer 82 in de aangegeven richting. Onderaf Interescaut langs populieren in ontluikend blad en weelderig bloeiende paardenbloem. Langs een berkenlaantje komt ik bij het Tolhuis uit en dat was ook de bedoeling. Ga nu langdurig de Rupeldijk bewandelen. Even een ommetje in Niel en dan langs Kim’s Place tot in ’t Hellegat. Voorbij de dreigend zwart dorpskerk stap ik richting Noeveren en de musea ter herinnering van de steenbakkerijen uit vervlogen tijden. Bagger mij vervolgens door wegenwerken en een stille straat met arbeidershuisjes een weg tot de achterkant van station Boom. Het is er muisstil, treintje komt niet vandaag.

Ga het rode fietspad op langs de spoorbaan tot randje Niel. Bereik zo, na een intussen derde pauze, het hoogtepunt van mijn wandeldag … de oh zo prachtige vijvers en jonge bossen van de Walenhoek. Een fuut met baby op de rug peddelt haastig van mij weg, waterkiekens verzamelen driftig materiaal om hun huisjes mee te bouwen. Vissers turen zwijgend naar hun dobbers, zelfs de honden blaffen hier niet. Wat een zaligheid bij een intussen heerlijk lentezonnetje. Na deze leuke omzwerving volg ik opnieuw de spoorbaan tot station Niel. De nummering is even weer warrig maar ik heb terreinkennis. Krijg nog een leuk wilgenlaantje aangeboden midden de paarden en ezels, een fiere haan staat fotogeniek te wezen. De Oude Bosstraat loodst mij door landelijk Schelle. Van de Tuinlei gaat het richting Zinkval en de koetjes van Hemiksem. Even langs de Vliet, ik ben bijna thuis. Plof er in een zetel, ben zeven uur op stap geweest. Wanneer is die volgende staking ook alweer ?