De ‘feuftig’ brengt mij binnen het halfuur van Aartselaar tot bij het busstation van Rumst. De startlokatie van de Drie Rivierentocht ligt net om de hoek. Ik heb er dan al wel een opwarmertje van 3,5 km langs Cleydael opzitten. Linda is reeds aangekomen met ‘stalen peird’, een ritje van zo’n 15 km. Heel wat bekenden trouwens, Boechouters Jakke en zijn Madam, Willy en z’n vrouwtje uit Mortsel maar ook Jean & Liliane uit Anderlecht zowaar. De opdracht is korter dan verwacht, een kleine 26 km langs de waterlopen van de Rupelstreek.

We starten langs de Rumstse visvijver ‘Hoop Op Beet’ en door het gemeentelijk park waar dit jaar nog geen kikkers kwaken. Voor een voorlopig laatste keer stappen we over de Nete langs de blauwe brug. Deze gaat voor 5 maanden dicht wegens herstellingswerken. De roestplekken op het metalen gebinte zijn inderdaad duidelijk zichtbaar. Aan de overkant verlaten we snel de oever en duiken puur natuur in. Netels kunnen er gemeentjes prikken aan de beentjes. Duiken onder de E19 door en stappen met de Jakke als metgezel de eerste straten van Walem tot de klassieke rustpost in het, intussen vernieuwde, schooltje. Slechts 5,2 km op de teller en we lopen dus gelijk door.

Een strookje groen binnen voormalige abdij Roosendael en dan villaatjes kijken langs de Beukendreef. Aan de overkant van een drukke steenweg ligt het Fort van Duffel. Sinds een paar jaar kunnen we ook hier een aardig lusje lopen rond de plas en gebouwen. Bij Ter Elst weten we de rust bij Natuurpunt in de Mosterdpot nabij. Kunnen er zowaar een terrasje doen na 10 km wandelplezier. Voor de Jakke gaat het niet snel genoeg en hij muist er vanonder. Aan een gezapiger tempo volgen wij hem door het frisgroen, jong bos, verbaasd opkijkend naar pijlen van de Kadodders die hier volgende zondag  blijken door te lopen. Lijkt ons een nieuw parkoers voor deze club. Onder de nieuwe Netebrug door bij de AWW-plas en dan erover. We volgen het rode fietspad langs de drukke spoorlijn tot centrum Duffel. Bij de ruïne duiken we het stille stadspark in voor een lange omzwerving door zijn groen en waterpartijen. Watervogels zijn er nauwelijks, die zitten waarschijnlijk goed verscholen te broeden. Een pauw toont ons hoe mooi hij wel kan zijn. Langs de Nete lopen we terug naar de spoorbrug en dan de steenweg over. Komen Nestor tegen die net het lusje door het kleine bos van de Goorbosbeekvallei twee keer heeft gelopen. Wij houden het bij één keer en pauzeren even later weer bij Natuurpunt. Ze schenken er heerlijke Gagelaar en we laten ons verleiden, sponsoring voor de natuur zeg maar.

De terugweg vatten we aan langs een gracht onderaf de Nete. Hele zwermen muggen dansen langs het stilstaande water, het lijkt soms wel een zwart gordijn. Bij Roosendael gaan we de Rupeldijk op, niet te veel gehinderd door fietsers van allerlei pluimage. We duiken opnieuw het domein in en stappen langs de merkwaardige liggende bomen en gitzwarte waterpartijen. Op 50 meter van de rustpost in Walem slagen we er in fout te lopen en opnieuw de heenweg aan te vatten. Gelukkig ben ik bij de pinken en keer tijdig op mijn stappen terug. Wel merkwaardig dat wij over de aangegeven 4,2 km ruim 70 minuten wandelden. Nomineren de Kleitrappers dan maar voor de trofee van JPD, deze van de kartonnen meetlat.

Niet getreurd echter, het is mooi lenteweer en de tocht is prachtig. De laatste etappe wandelen we aanvankelijk langs de Netedijk terug richting Rumst. Een Hollandse rivierboot houdt er een slakkengangetje van een paar km/uur aan. Trouwens zelden dat we hier zo’n grote vaartuigen zien. Voorbij de brug onder de E19 duiken we de Oude Nete armen in. Puur natuur en voor één keer droge paden, zelden meegemaakt en het is nog maar begin mei. De kerk van Rumst doemt op, den Duvel wacht. Samen met Nestor doen we een terrasje op de speelplaats. Rond 17:00 wordt de terugweg aangevat, elk met z’n eigen vervoermiddel en pk’s. Het was een leuke, aangename wandeldag vandaag.