Rik (Bornem) had ons gisteren nog zo gewaarschuwd – de bus draait weg net voor het centrum van Itegem. Wij vertrouwen op een andere wandelaar, die blijkbaar naar ons kijkt – en we missen de halte ! Levert een extraatje op van zo’n 500 meter.  Het is behoorlijk druk in de startzaal. Met de zegeltjes van de organisatie krijgen we zowaar twee dozen spaghetti cadeau, van Soubry natuurlijk zoals in den ouden tijd. Grapjassen die van Ivas en dat zullen we later op de dag nog merken.

We gaan op pad, Achter de Hoven en de naam van de straat vanaf de monumentale dorpskerk is letterlijk te nemen. Dra gaat het verhard over in hobbelige graspaden, vervolgens bij Echelpoel in een eerste bosstrookje. De 10 en de 30 km stappen richting Hallaar waar de parkoersbouwers niet platgetreden paden bewandelen. Door het hoge gras puur natuur naar de Netedijk. Onze gastheren zijn zo vriendelijk het klimmetje van een houten trapleuning te voorzien. Heerlijk mee kronkelen dan met de Grote Nete, terug richting Itegem. De 10 km verlaat ons, we pikken de andere afstanden op richting volgende zand- en graspaden langs weilanden en maïsakkers. Vossekoten noemt het hier, halfopen terrein waarbij de plukjes koel bos meer dan welkom zijn. De zon geeft van jetje en de wind is op rantsoen. Tenslotte lopen we letterlijk door wintervaste kruidenvelden die stilaan groen worden tot bij hun eigenaar voor een gezellige rustplaats. Onze Borgerhouters  Yvette en Robert zijn er ook al, we praten bij.

Volgen hen voor een lokale lus van 7 km. Bernum noemt het hier. We wandelen over tarmacjes langs maïs en opvallend veel aanplant van rode kool. Moeder kievit raast rakelings langs onze hoofden, het piepkleine jong rept zich ongemakkelijk waggelend de grasberm in, schattig ! Lopen kasseitjes van Wiekevorst tot de Kapellekensdreef. Deze voert ons naar het parkje met twee kruiswegen van Klein-Scherpenheuvel. Netjes onderhouden omgeving, de Kempenaren zijn nog devoot. Na dit toch wel leuke plekje duiken we opnieuw de weidse akkers in. Her en der is een hoeve neergepoot. De stilte van het land, daar genieten wij toch wel van. Een kasseitje dokkert lommerrijk langs wat een kasteeldomein lijkt te zijn. Meer dan een paar doorkijkjes zien we er niet van. De weidse, warme akkers komen terug aan bod en een keienpad. Dan volgt een aanduiding ‘trage weg’, heerlijk wandelen langs een dicht begroeide rossige gracht, aan de rand van pas gemaaid  hooiland en letterlijk door een maïsveld. Leuk stukje parkoers dat ons terug bij de kruidenboer afzet. Ik vertel een parkoersbewaker dat wij toch wel verbaasd zijn door de vele ‘trage wegen’ vandaag. Ik krijg een minzame en toch guitige glimlach terug. Dring aan op tekst en uitleg. Blijkt dat onze gastheren bij gebrek aan echte zelf maar trage wegen bedacht hebben en voorzien van hun naambordjes ! Geweldige vondst die de kwaliteit van het parkoers danig verhoogd.

Korte babbel met Carine & Dirk, zij zijn duidelijk sneller dan wij. We volgen dus over bospaadjes langs klimop en weelderige varens tot een volgend achterafje, graspad van een naam voorzien. Saffraanberg en Hannekenshoek voeren ons terug richting Nete. Mooi uitzicht hier over de dorpskern van Itegem. Langs het rusthuis even wat bebouwing en dan terug genieten langs het rossige water van de rivier. Heerlijk wandelen is dit. De parkoersbouwer duikt weer eens onderaf en stuurt ons door verwildert bos. Bij het uitkomen wacht de laatste rustpost bij de LRV. Meteen ook ons laatste terrasje voor vandaag.

Wandelen randje Itegem wat tarmacjes en door een nieuwe wijk tot domein La Garenne. Netjes opgeschilderd kasteeltje met een pracht van een parkbos er rond. Donker dankzij de weelderige ondergroei van rododendrons. We slingeren er ons doorheen. Moeten aan de overkant even wat villa’s bewonderen tot de grote finale genaamd De Averegten. Prachtig natuurdomein, bossen, vijvers met jong grut, ook wel wat weiland. Bij het uitkomen een zicht op Heist (inderdaad met kerk op de Berg) en dan zetten we terug koers naar Itegem. Een laatste eigen invulling van trage weg en we kunnen Duvelen met Yvette en Robert. De bus komt om 18:15, blijkt de laatste te zijn die tot Mechelen rijdt. Daar tien minuutjes wachten op de 500 en in Boom dezelfde tijd tot de 295. Exact twee uur reizen van Itegem tot Hemiksem. Met een lachende snoeten gaan we de avond in. Wat hebben we weer een leuk wandelweekend gehad met verrassende wendingen dankzij Kadee, Rik & Ivas. Volgend weekend trekken we op verkenning vanaf Jezus-Eik (zaterdag) en zondag naar  Bierbeek. Tot dan.