Doen we het of doen we het niet ? De weersvoorspelling voor Half Oogst is bar en boos. Bij het opstaan geen regen en dus gaan we op pad. Over Antwerpen-Zuid en Gent-Sint-Pieters tot station Beernem. Opwarmertje van 2 km en we zijn in de ruime sporthal. Minder beklant dan andere jaren vanwege de zaterdag concurrenten. We starten de wandeling door de dreven van Sint-Amandus en slingeren door een bosje terug tot bij de kortere afstanden. Stappen domein Colpaert binnen dat we snel inruilen voor de bossen van Bulscampveld. Een kortere strook van dit kasteeldomein dan vorig jaar tot kruidentuin De Karwei. Beuk en een ondergroei van varens komen dan uitgebreid aan bod tot de bewoning van Hertsberge. Onder de kerktoren pauzeren we een eerste keer na een uurtje wandelplezier. Linda wil absoluut de lus lopen die we vorig jaar lieten voor wat ze was en we passen dus ons parkoers aan. Een paar straten en dan voert een mooie Lemmersdreef ons langs een poeltje en modern kasteel tot wat weiland. De boer maant er zijn beesten aan tot opstappen, ze worden naar malser gras gebracht. Wij worden een prachtig eenmanspaadje opgestuurd tussen gracht en rietkraag. Onbekend gebied dat ons ten zeerste bekoord. Bosrand nu, te gast bij de Vlaamse Land Maatschappij. Weer vrijwel droogstaande grachten en een veelheid aan varens. Op grondgebied Wingene verlaat de 13 km ons en wij gaan villaatjes in het groen kijken meestal over tarmacjes stappend. Villa’s worden heuse landhuizen en later gewone burgerwoningen als we opnieuw het centrum van Hertsberge bereiken. Pauzeren doen we in het gezelschap van Geertrui en Jan (pijp), Nathalie en Wilfried ook.

Hebben wij een verkorting van het 28 km parkoers voor ogen, deze blijkt de etappe van de 13 km te zijn die we daarnet liepen. Vonden we zo mooi en nieuw dat we met plezier de 4 km opnieuw onder de slof nemen. Na de splitsing gaat het recht naar de plantenkwekerij Neirynck (vooral heide) waar we zowaar een terrasje kunnen doen. Van de voorspelde regenbuien valt niks te bekennen al blijft het zwerk wel grijs. Meteen na de pauze opnieuw een prachtige beukendreef en genieten wandelend over maaipaden en door dreven langs weilanden. Natuur & bos biedt ons dan zandpaden aan en dus berk en spar. Tarmacjes lopen vervolgens langs onder meer de Wingense Beukendreef die merkwaardig genoeg afgezoomd is met eik. Vagevuurbos lees ik op het naambord bij de volgende graspaden in het groen. Ze voeren ons naar een poeltje bij Sint-Pietersveld. Kasseitjes dokkeren onder de populieren, onze laatste rustpost De Zande kondigt zich aan.

De laatste etappe korten wij ook wat in zodat we rond de 32 km uitkomen. Aanvankelijk bonkige kassei  onder rode beuk. Vervolgens tussen maïs en bosrand  naar een zelfde strook beukenbos dan tijdens de vorige etappe. De verkorting loodst ons over een fietspad richting bospaadjes met een veelheid aan bramen & varens. De laatste loodjes zijn ingezet tot de Frietmobiel en de aankomst. Nog een gezellige babbel met onze Waaslanders bij een lekkere Omer en het is weer tijd om richting station te stappen. De wachttijd in Gent-Sint-Pieters is lang genoeg om nog een terrasje mee te pikken zei het onder een luifel vanwege hier wel regen. Zijn pas rond 21:30 thuis terugkijkend op een leuke, bosrijke en zowaar droge tocht. Morgen zijn we weer paraat.