Ben een uurtje later dan gisteren ‘oep ’t Zuid’. Benen en knie voelen goed aan, de temperatuur is aangenamer dan gisteren, ik ben er weer helemaal klaar voor. Stap in Gent-Sint-Pieters over op de trein naar De Panne. Zit de ganse weg alleen in een spiegeltjescoupé, raar maar waar, nog geen Plopsaland gangertjes op dit vroege uur. Het is nauwelijks 300 meter lopen van station tot prachtige Grote Markt. Ik steek om 09:23 van wal. Wederom dient de brandweer iemand uit een woning te halen met behulp van de ladderwagen. Vrouwtje van 83 jaar zegt een omstaander. Wat is dat toch deze week !

De Woumenweg voert de meute de stad uit. Ik loop meteen in ‘het pak’ maar heb daar een trucje voor. Een koppeltje met Stafford daar pik ik bij aan. De kleinste baant zich moeiteloos, hijgend en blazend een weg door de menigte en ik ben mee. Blijf even hangen voor een babbel met Linda & Patrick en kan dan de weidse akkers in. Ons aller Herman tekent ook weer present, korte groet en ik stoom door. De Piettestraat slingert zich door het landschap en zijn landelijke geuren. Bij Esen gaan 24 en 32 km hun eigen weg, wordt het wat minder druk op het parkoers. We wandelen in de Koekuitstraat, tussen nogal wat groenteakkers, spruiten, courgettes en boontjes. Ik leg de eerste 5km af in 54 minuten, lekker in het ritme. Het sinaasdrankje smaakt en ik loop gelijk door. Waar de 24 km ons verlaat blijven zowat 1/3 van de deelnemers over. We duiken Jonkershove binnen, dorp dat uit nauwelijks meer dan één straat bestaat maar wel eentje met café. De uitbater haalt er op één dag een jaarrecette binnen zo te zien, het gild heeft dorst.

Heb 5 km afgelegd in 50 minuten, het bordje van de 10 kilometer kwam vroeger dan verwacht, is meegenomen. Lopen nu een heel eind steenweg. Kom er onder meer Peter de Zeeuw tegen die inpikt bij een groepje militairen in volle ornaat. Bij het volgende tarmacdreefje loop ik terug in de meute. Ontwaar in de verte Karine en Dirk, goed omringd door Grashoppers. Ik neem de tijd voor een babbel en verlaat hen pas bij de Vryboshoeve en een prachtige dreef van Rode Beuk. Blijk weer slechts 51 minuten te doen over 5 km, het gaat vlotjes. Met Mickey en ‘den Tast’ nu langs de bosrand en door open terrein over hobbelige paden tot het militair kerkhof en het munitiedepot van Houthulst. We duiken er het Vrybos in waar ik gezellig keuvelend met ‘viking’ Frans geniet van het groen. Bij een bedevaartsoord besluit ik even te stoppen, de innerlijke mens moet versterkt worden. Ben niet alleen met dat idee. Her en der zitten wandelaars stilletjes hun boterhammetjes op te peuzelen bij het zachte gezang van Marialiederen op de achtergrond. Ook Karine en Dirk houden even halt, kaarsje branden op een goede oude dag samen. Het vertedert mij.

Loop het bos uit en kom in centrum Houthulst aan waar de fanfare van jetje geeft. Ben 3:50 onderweg bij kilometer 20. We stappen met z’n allen een heuvel op en kunnen genieten van fantastische vergezichten. Ik loop tot een ast mee met drie Gruun Zipkes die verbaast kijken als ik Westmeerbeek blijk te weten liggen. Zing met de orgelman het refrein van Walters vlieger mee, lekker plat Gents, de muzikant lacht. Loop over de kim van de heuvel richting Klerken en moet dan file lopen langs de kant van de steenweg, de heuvel af. Bij Schapershoek krijgen we ons dagelijks wafeltje en dan gaan we kasseitjes dokkeren. Zet weer een tijd van 51 minuten neer over 5 km. Ik loop zo makkelijk vandaag, bij zonnig maar toch niet te warm weer. Hoogland noemt het hier en dat klopt, we lopen hoog door het landschap. Stilaan gaat de route weer richting Diksmuide. Deze morgen zag ik langs het spoor een bevoorradingspost van het leger en daar ben ik nu aangekomen. Drink mijn fantaatje op en gooi het blikje meteen in de vuilzak, er ligt al te veel rotzooi op het parkoers onderweg ! Vanaf Esenbroek zoeken we de waterkant op. Weer eens een prachtige strook parkoers langs begroeiing met zwart riet.  Krijgen een lekker koele Hoegaarden Radler aangeboden en dan wacht de Boterdijk. Legde de laatste 5 km af in net één uur, beetje moe toch. Maak mij een beetje zorgen omdat we langs de waterkant ver weg lopen van een monumentale kerk, richting IJzertoren. Blijkt echter de kerk van Esen te zijn en niet die van Diksmuide. De parkoersmeester gunt ons nog een extraatje langs de diepliggende stadsgracht, de 34 km van dag twee zitten er op.

Ik bunker wat extra drank bij het lokale supermarktje en stap naar de trein. Reis de terugweg in het gezelschap van Jacqueline (Geel). Ben thuis omstreeks 19:15 om Linda te vertellen dat het parkoers mij wederom verbaasd heeft, dit was mooi. Kijk vol verwachting uit naar de twee volgende dagen.