Deze ochtend voelen de beentjes wat stram aan als we naar veerboot Jan Van Eyck stappen. Ben toch vastbesloten mijn wandelzesdaagse vol te maken. Euver ’t woater stappen we langs de prachtige landdijk recht naar Bazel en kassier Lucien die onze startkaarten heeft. Een service die we ieder jaar krijgen van De Lachende Klomp, waarvoor onze dank. Beginnen meteen met ‘den grote toer’ van 9,3 km. Door de donkere dreef naar het kasteel van Wissekerke en dan onderaf langs een gracht richting Temse. Pikken de Kleine Gaanweg op, prachtig opnieuw aangelegd met kasseitjes en een betonrand. Worden naar de overkant van de landdijk gestuurd en kunnen genieten in het groen. Anders dan anders pikken we een kronkelend graspad op aan de boord van een kreek. Prachtig stuk parkoers dit. Terug de dijk op dan tot in Rupelmonde. Keerpunt bij de getijdenmolen en dan langs een rivierboot op het droge en het enige hoge flatgebouw in het dorp. Een tarmacje loodst ons hoog rond die prachtige Rupelmondse kreek en dan gaan we kasseitjes lopen in het groen. Hier wandelen we echt graag, onbekend bij velen maar een prachtig gebied. Terug de brede dijk op en aan de overkant langs het zoveelste kasseitje terug naar rustpost Bazel. Net iets meer dan anderhalf uur onderweg.

Babbeltje met collega’s wandelaars en op pad voor een tweede lusje van 4,9 km. We gaan de Verkortingsdijk op tot de kasseitjes van de Lange Gaanweg. Prachtig uitzicht heb je hier, het overstromingsgebied van de Schelde met aan de overkant Umicore (Hoboken) en de watertorens van Hemiksem. Het is net zo warm als gisteren maar er staat een stevige, lauwe wind. Kan ik beter tegen. Bij een plas draaien we een ons onbekend graspad op. Weer eens een heerlijk, lommerrijk biotoopje. De kasseitjes van daarstraks in omgekeerde richting, trappekes op en af over de dijk. We zijn weer bij de rustpost Bazel.

Hebben 5,6 km voor de boeg tot Kruibeke. Stappen door het kasteelpark en langs de imposante kerk en zijn rondom liggende horecazaakjes. Opletten aan de overkant van de steenweg om het parkje niet voorbij te lopen. Door een wijk van recente signatuur en dan over het Knuffelpad, een eenmanspaadje aan de rand van de (maïs)polder. Wat villaatjes kijken en we steken de drukke baan over bij Kemphoek. Pas gegoten asfalt loodst ons door gerooide patattenvelden tot de bewoning van Kruibeke. We draaien nog even weg om de brede landdijk te bewandelen tot de Oude Veerweg en zijn meteen ter aankomst.

Nemen een pauze op de speelplaats, hebben nog 10,6 kilometer voor de boeg. Moeten de lange, rechte Nieuwe Kerkstraat door en vervolgens over tarmac langs metershoog maïs. Rechts ligt een mooi kasseitje en dat krijgen we onder de sloffen geschoven. Lopen met de transportbanden van de kleiwinning mee naar de steenweg. Aan de overkant een leuk paadje tussen het hoge riet en netels die zo groot zijn als ik, epo netels denk ik lachend. De parkoersmeester loodst ons langs een paar mooie plassen tussen domein van de broeders en de Schelde. Pauzeren doen we in een aftands zaaltje in het dorp.

Het zwerk wordt donker als we een laatste keer op pad gaan. Duiken meteen weer de polderpaden in. Stappen een tarmacje tussen de Schelde en de langgerekte Kruibeekse kreek. Ruilen voor kassei en betonrand van de Nieuwe Gaanweg, langs nog meer plassen en prachtige natuur. Nu de infrastructuurwerken  bijna afgelopen zijn en de natuur terug terrein wint is dit een heus wandelparadijs waar steeds meer paadjes bij komen. Bij het kapelletje van Kemphoek naderen we de finish. Door de prachtige donkere dreef tot de school waar Lucien zijn geld zit te tellen. We zijn net op tijd binnen om aan een stevige plensbui te ontsnappen. Na regen komt zonneschijn en we raken droog tot bij de veerboot en thuis. De Lachende Klomp zorgde voor een schitterende afsluiter van mijn zesdaagse. Volgende week komt die andere grootmeester in actie … die lefgozer in Schelle !