We hebben ruim de tijd voor een grote mok Starbucks koffie in Gent Sint-Pieters. Jules (Turnhout) en een dame uit Wetteren boemelen met ons mee tot Beernem. We kennen de weg naar sporthal Droogenbrood ondertussen wel uit het hoofd. Het zwerk is grauw, nattig, onaangenaam. Er heerst dan ook niet echt gezelligheid in de moderne startruimte. Weinig bekenden overigens, zelfs Martin is niet van de partij dit jaar. Linda heeft haar klassieke aanvaring met de ‘iron lady’ die geacht wordt stempels in de wandelboekjes te zetten. Beiden blijven op hun strepen staan en daarmee is de kous weer eens af.

Het parkoers lijkt anders, geen twee keer dezelfde rustpost maar ruim 20 km, straight away. We zoeken na een eerste dreefje snel het kanaal Gent – Brugge op en volgen het in de Gentse richting tot Sint-Joris, zo simpel kan een parkoers zijn. Het eerste strookje is vettig. Vanaf het jachthaventje en het cyclocross parkoers wordt het tarmac en beton. De Miseriebocht daar lopen we langs ons vergapend aan meerdere gitzwarte, spitse aalscholvers rustend op een afsluiting. Eerste pauze in een schooltje na ruim 6 km, het is er ook al rustig en stil.

We stappen na de koffie voorbij het standbeeld van de Lattenkliever richting Galgeveld en kasteel Reigerlo. Langs rustige landelijke wegen over spoorbaan en E40 richting de hoeves van Hulstlo. Mooie dreven sturen ons door halfopen gebied langs onder meer fruitplantages op rust tot Goed Van Den Bogaerde en zijn landelijke stokerij. Vervolgens randje drukke steenweg terug naar het centrum van Beernem en de tweede pauze in school De regenboog. Hebben nog een wandeluurtje voor de boeg.

Kathy & Hans zullen ons volgen door een villawijk richting spoorbaan. Koolzaad staat nog steeds in volle bloei. We volgen gewoon een heel eind de drukke spoorweg naar de kust. Bruggetje onder de IJzeren Weg, een streepje kanaal en landelijk terug naar de finish over ’t Hooie. Ik heb erg weinig gestapt de laatste maanden en dwing mezelf nog een lusje van 6 km extra te maken, op slecht karakter zeg maar. Zodoende komen we op de valreep Nathalie & Wilfried nog tegen. Even bijpraten, een Omer achterover kieperen en terug naar de trein. Vlotte terugreis naar Hemiksem, ons ‘verplichte’ Kerstnummer zit er weer eens op.