Soignies, in het Vlaams Zinnik, ik wandelde er nog nooit. De lokale wandelclub is volgens mij ter ziele gegaan maar Adeps is er nog steeds present. Het prachtige stationsgebouw sluit perfect aan met de statige herenhuizen in de Rue de la Station. Op een plein kom ik uit bij de startlocatie, iets dat het midden houdt tussen een school en een modern Stadhuis. Routineus inpikken bij de aanmelding en ik ga op pad. Kasseitjes en plaveitjes loodsen mij door de stille stad, Adeps-ers zijn duidelijk langslapers. Mijn eerste strookje onverhard noemt Sentier Saint-Antoine en voert mij naar een nog stevig bevroren langwerpige vijver. De sneeuw van vrijdag is intussen al gesmolten en ik geniet van een weldadig zonnetje. Loop parallel Den IJzeren Weg terug de bebouwing in en onder de sporen door. Verslik mij bijna in een splitsing maar loop correct door een nieuwbouwwijkje tot de lokale Ravel. Stap richting Naast tot de rugbyvelden van Soignies en wandel over tarmac als een lappendeken de industrie tegemoet. Soignies et sa pierre bleue lees ik op een bord en inderdaad hier worden grote blokken steen verwerkt.  Stilaan en aan de overkant van de Chaussée de Mons loop ik de akkers tegemoet. 5 en 10 km gaan van mij weg, ik wandel door desolate velden met uitzicht op een terril, de enige verheffing in het landschap. Her en der een hoeve in bedrijf, verder niks. Bij Lisière de Bois gaat ook de 15 km van mij weg. Lisière inderdaad, net geen bosstrook, ik loop er meteen weer van weg.

Neufvilles noemt het volgende dorp, ware beter Neufmaisons geweest want meer huizen staan er niet. Brug over de spoorweg en de retour wordt ingezet. Slingerbaantje tussen de akkers, langs een hoeve uit 1806 ook. Snel vliedend beekje aan weerskanten. De terril van daarstraks blijkt een steengroeve te zijn (la pierre bleue). Ik pik de 15 km terug op bij de verweerde Chapelle Sauterre. Een viertal joggers lopen mij voorbij, verder geen mens te zien. Terug in Soignies dan met werkmanhuisjes netjes op een rij. Een mix van oude en nieuwbouw loodst mij door de gemeente. Prima bewegwijzering bij een steegje tussen huizen, daar heb ik oog voor. Dring door tot het centrum en het klooster van de Zusters Franciscanen, denkelijk een rusthuis. De opdracht zit er op, heb nog een halfuurtje tot de trein en zal om 16:00 terug in Hemiksem zijn. Tja, was weer eens zo’n Ghislaine tocht , moest het toch eens bewandelen. Volgende vrijdag begint het werkseizoen van de IJsetrippers. Eerste verkenning van het parkoers Ottenburg. Ik ben er klaar voor.