We zijn al vroeg uit de veren. IJlen om 05:45 al door de donkere nog slapende straten van Heimisse richting Schoonselhof. Tram 24 gaat om 06:32, de trein richting Hamont om 07:09. We stappen af in Geel, een nieuwe ervaring. Ontdekken er meteen de rijke mogelijkheden aangeboden door De Lijn. Wij nemen de eerste bus naar Mechelen. Zijn met vier reizigers, drie wandelaars en een eenzaat. Bij de Merodedreef in Westel stappen we af. Is een ruim kwartier lopen tot de kerk van Bergom en rustpost Onder Den Toren. Er vliegt wat hemels nat maar dat zal van heel tijdelijke duur blijken te zijn. Hugo & Filip Bonnyns zijn de eersten om Linda Nieuwjaar te kussen, samen met Mark uit het Leuvense.

We nemen de tijd voor een kop koffie en gaan op pad voor een lus van 9,6 km. Meteen de Hoge Dreef in langs het merkwaardige kerkhof met graven in cirkelvorm en tot de Mariagrot. Wat betonbaantjes richting Kanbeek en dan over breed en onverhard richting Kuipje en de Nete. We lopen stroomafwaarts mee met de bruine, snel vliedende rivier tot kasteel De Merode. De 30 km begint er aan zijn extraatje. Dwars door de Westelse dorpskom tot het statige Gemeentehuis en vervolgens De Beeltjes in, en prachtige dubbele dreef alom bekend in de streek. Ruilen hem in voor sparrenbossen en vennen in aanleg, de Kwarekken. Terugkeren doen we opnieuw langs de meanders van de Grote Nete, stroomopwaarts deze keer tot aan het kasteel. Zijn zo weer bij de rustpost. Het is er deze keer de zoete inval, letterlijk tientallen bekenden, zowel locals als de dames en heren van de lange afstanden. Er was geen concurrentie vandaag.

We raken toch weer aan de wandel en verlaten de bebouwing langs het Bergomsveld. Vals plat loodst ons door deels uitgekapte bossen. Het zonnetje komt voorzichtig piepen. Halfopen terrein dan op grondgebied Veerle (Heide). We stappen de bebossing van Helschot in samen met Cois (Aartselaar). Zijn nieuwe schoenen worden meteen gedoopt. Over een afstand van zeker 500 meter geldt het motto ‘hoe vettiger, hoe prettiger’ er is geen ontkomen aan. Ik ben in mijn nopjes, lust dit werk wel, Linda al heel wat minder. We mogen even tot rust komen op landelijk beton richting volgend groen strookje. Opvallend hoe de klokkebeezen er al groen bijstaan in twijg en zelfs in blad. Waar de kleinere afstanden ons terug vervoegen volgt een fietspad dat naar het dorpscentrum van Blauberg leidt. Steven horen we naderen voor we hem zien. Kris legde er duchtig de pees op, Malinois moet op de tanden bijten. Ook de startzaal zit stampvol, het is zoeken naar een plaatsje om de boterham te kunnen verorberen.

Omdat wij ook vandaag weer eens tegendraads zijn hebben we nog een kleine 10 km voor de boeg. Verlaten Blauberg langs de Goordijk en duiken vrij snel de bossen van Mie Moan in. Net waar de 30 km zijn eigen weg gaat een pracht van een regenpoel in aanleg. Hertberg-West lees ik op een naambord. We verlaten de bossen en gaan tarmacjes lopen rondom domein de Dry Eycken en de Rijselberg. Lijkt een beetje gerokken om aan de kilometers te geraken. Vanaf een voetbalterreintje duiken we terug de sparrenbossen in. De geur van pas gekapt hout laat onze reukorganen genieten. Een laatste dreef samen met de kortere afstanden, we zijn terug in Bergom, ons eindpunt. Net op tijd om Karine en Dirk uit te wuiven die hun nieuwe schoenen aan het inlopen zijn. Genieten van een paar Duvelkes in een stille zaal, we vatten de terugweg aan. Vlotte reis, vlotte tocht, uitgetekend langs vaste knooppunten, nog een dagje te gaan voor dit weekend.