Het uurtje wachttijd in Antwerpen-Centraal brengen we door met het slurpen aan een grote kuip Starbucks koffie. In Geel bedraagt de pauze nauwelijks tien minuutjes. Een ontdekking toch dit knooppunt van streekvervoer. Op de bus krijgen we het gezelschap van Irene, Dora en Jacqueline. Het vijftal twijfelt welke richting uit te gaan op Vorst (Laakdal) Markt. Ik neem schoorvoetend het voortouw langs kerk en gemeentelijke administratie. Ben maar wat blij als Luc (Kessel-Lo) de leiding overneemt, knooppunten kaart in de hand. Het ongevraagde koude voetbad nemen we er maar voor lief bij, het is tenslotte bijna Pasen. Puur natuur tot haast bij de start in Schoot zo’n drie kilometer verder, een leuke opener.

Deze locatie is ons volslagen onbekend, het parkoers is dat niet want in 2003 mijn trainingsgebied na de openhartoperatie. Dankzij de deskundige begeleiding van Jeanneke was ik indertijd binnen de drie maanden opnieuw topfit, ik denk er nog dikwijls aan terug. Maar nu de orde van de dag. Enkele straten richting FC Belta en Gerhees. Wat asfalt lopen door kale, natte akkers. Dan trekken we de bossen van Gerhagen in. Zandgrond en dus ten allen tijden goed begaanbaar. Hoofdzakelijk spar maar toch ook een prachtig ven op de heide. Langs een visvijver die Deurne Sport nogal eens als rustpost gebruikte en het nog steeds aftands lijkende Jagershuis. Stilaan lopen we naar de bewoning van Okselaar, onder meer Kareltje voorgaand. Het lijkt of ik hier nog nooit weg geweest ben al woon ik intussen toch al 12 jaar in Hemiksem.

Verrassing in het overvolle want te kleine zaaltje van de fanfare. Nijmeegse Iris is er zowaar paraat. Daar hoort een uitgebreide babbel bij, al hebben de dames ook contact via Facebook. De wandelopdracht bestaat hier uit twee lussen. Wegens tijdsgebrek zullen wij alleen het langere werk van 10 km tot ons nemen. Meteen weer de bossen in. Prachtige planten hulst, stroken rosse varens, glimmend witte berk want het is bijwijlen zonnig, reeds groene twijgjes van ‘klokkebeezen’. Heerlijk wandelen is dit ! De parkoersbouwer is er trouwens eentje van het betere soort. Hij laat ons ter afwisseling genieten van een schitterende strook rustende heide. Een bankje voert ons over een omheining en dan stappen we richting Engsbergen, meer bepaalt het lekker golvende terrein van de Houterenberg. Slingerende paden sturen ons door het gevarieerde bos tot bij een witte hoeve. Bosrand nu, langs kale akkers om bij Heuvelken terug op Okselaars grondgebied aan te komen. We doen net twee uur over de lus, babbel met onze naamgenoten uit Halen inbegrepen.  Zij gaan op pad voor een extra 10 km, wij pauzeren voor de laatste keer bij de fanfare.

Terug Gerhagen in dan langs Streekbossen. De alom gekende tavernes worden vakkundig vermeden. In ruil daarvoor een mij vrij onbekende strook met heide en hoog opgeschoten witte, winterse grassen, verkleurend in het zonlicht. Samen met Waaslander Lucien gaan we vettige paadjes op die ons rond drassig weiland voeren. Nog een leuk slingerpaadje en einde oefening wat de bossen betreft. Uitlopen dus, langs de stille straten van Gerhees. Napraten bij een Duvelke met Lucien, later Geertrui & Jan. Bij valavond vatten we de terugweg aan. Hij zit nog vers in het geheugen en de plas, net voorbij prachtige vijvers is nog steeds even diep. Luc trekt richting Diest, wij bussen naar Geel. Vlotte reis huiswaarts met een extra stop in Cafe Royal van het Antwerpse Centraal station. Hebben genoten van een heerlijke tocht die zeker de volgende jaren nog op ons programma zal staan.