De treinbegeleider wenst de wandelaars een fijne dag, klasse van die man. We zijn met zeker 30 stappers op weg naar de parochiezaal net achter de kerk van Kessel-station. Er heerst een drukte van belang en we komen vele bekenden tegen tot een koppel uit het Oudenaardse toe. Daar gaan we dan, voor onze klassieke dertiger, autochtonen Annie & Willy achterna. Een paar straten langs het spoor en dan feestelijk en waarvoor we gekomen zijn : de Kesselse Heide. Heerlijk wandelen langs knoestige spar en sierlijke berk, prachtige open plekken met rustige heide. Een schitterende opener ! Aan de overkant van het spoor een extra strook bos tot het Kesselse Fort. Rondgang langs het water en zijn luid misbaar makende Canadese ganzen, de eerste pauze in een bekend schooltje wenkt.

Gezelschap van Jef ‘sneus’ en even later Jean-Pierre (wsv Schelle). We gaan er vandoor maatjes, hebben nog maar 8 km op de teller staan. Voetweg noemt de straat die ons naar bos en wei voert. Krijgen een eerste buitje te verwerken, een vettig strookje grasland ook. Het landelijk beton tussen kale maïsakkers laat ons kennis maken met de eerste kieviten – de lente is in’t land !  Legebaan, die volgen wij op grondgebied Nijlen. Nog een paar jonge bosstroken maar vooral landelijk tarmac richting Bevel. Stevige haast 10 km tot de leuke volkse kroeg van Rozenland. De dames des huize serveren er heerlijke verse groentesoep en wij laten ons niet smeken. Annie & Willy hebben het gezelschap gekregen van Sir Gerard, die lefgozer van de Duintrappers. Ook hij is in zijn nopjes in de Stille Kempen.

We laten een stevige plensbui aan ons voorbij gaan en vervolgen onze route langs achterafjes door slaapdorp Bevel. Voorbij chirolokalen en landelijk tarmac wacht de Grote Nete. Zijn allebei fan van het zwerven langs de sierlijk kronkelende bruine rivier. Mogen hier dan ook nog genieten van uitzichten over fraaie kastelen en hun hoeves. Van een pittig hagelbuitje ook …Stukje steenweg, jong bos met veel klimop en een stevige plensbui bij RVT Sint-Jozef. Kletsnat bereiken we het centrum van Kessel en de laatste pauze. Kunnen we bijkletsen met clubmaatjes Christine & Noël.

Nog een uurtje te gaan. De Kapelweg loodst ons naar een wild bos en lekker wat zwarte smurrie. Extraatje voor de 30 km langs een prachtige dreef en een bijkomend bosstrookje. Blijkt Soldatenbos te noemen. Een paar drukke wegen, even ploeteren door de smurrie en dan wacht nog meer bos, de bekende Kromme Ham. De parkoersbouwer houdt het overwegend bij tarmac, denkelijk wegens onbegaanbaar. We kunnen nog net Kris Haesenbosch en zijn gezinnetje uitwuiven alvorens van ons Duvelke te genieten.

Moeten al snel naar de trein en de terugweg naar Heimisse. Hebben een heel leuk wandelweekend achter de rug met plaatsen waar we zelden komen. Meer moet dat niet zijn.