Medio januari stelde Peter ons bij Olat in de bossen van Mierlo aan elkaar voor. Ik was vereerd weer eens een fotograaf die mee Beneluxwandelen opfleurde te mogen begroeten. We zagen elkaar nog een paar keer, onder meer in Linkhout. Een snelle goedlachse babbel en we volgden elk onze eigen route. En toen plots geen foto’s meer. Het was opnieuw Peter die mij van het ontstellende nieuws op de hoogte bracht. Moge je ziel tot rust komen daar waar je nu bent Jan. Kort maar krachtig zo kan ik onze ontmoeting best omschrijven.

Tja, intussen timmeren wij verder aan de weg, verzamelen onze wandel kilometers. Volgens Xavier konden we niet in Oostkamp geraken wegens werken aan het spoor. Voor die twee uit Hemiksem de ideale motivatie om wel een uitweg te zoeken en daar slaagden we wonderwel in. De treinrit tussen Gent en Brugge duurde dan wel 45 minuten, is ideaal voor een extra ochtenddutje. Busje komt zo en met ruim 20 wandelaars tot de kerk van Moerbrugge. Ik heb al een plannetje in het achterhoofd voor straks. Meteen feest trouwens in de startzaal want José uit Torhout staat in de rij bij de inschrijving. Denkelijk drie jaar geleden dat we haar nog ontmoet hebben en de begroeting is zeer hartelijk.

Op pad dan maar langs de tarmacjes van Lettenburg de polder in. Bij het bord Oedelem overschakelen op onverhard door de dreven van Beverhoutsveld. Grachten met oevers van riet en een vettig paadje luiden de prachtige Assebroekse Meersen in. Heerlijk wandelen tot de kerk met prachtige bidweg van deze gemeente en … het eindpunt van stadsbus 1 ! Extra lokale lus na de koffie, de akkers tegemoet en een bosrand. Ryckevelde noemt het hier. Verderop wacht de Gemene Weidebeek. Ooit gemeenschappelijke weilanden dus, nu een heerlijk wandelpad langs bijwijlen kroostrijk water. Prachtig stukje cultuur/natuur dat ons terug naar de rustpost in Assebroek loodst. Geertrui en Jan tekenen present, zei het met een lusje achterstand op ons.

De terugweg vatten we aan langs de oudere rijhuizen van de Molenstraat. Dan draaien we een half verhard fietspad op dat ons door weiden en velden voert tot het Sint-Lucas ziekenhuis. Hobbelig pad langs een gracht en witte, winterse grassen tot een landelijke omgeving en een strookje drukke steenweg, daarstraks met de bus verorberd. Korte strook door een KMO-zone en dan langs de gekanaliseerde waterloop tot de Moerbrug. Een laatste pauze in een schooltje, euver ’t woatere.

De laatste etappe voert aanvankelijk langs de Zuidleie en vervolgens over tarmacjes richting station van Oostkamp, vandaag niet bediend. Er volgt een heerlijke strook door nat bos en we passeren een kasteel met snel zwemmende aalscholver op de gracht. Aan de overkant van een steenweg wachten de onvolprezen Warandeputten. Strookje bos, gekanaliseerde gracht en dan over brede vlonders door het moeras met z’n gitzwart water.  Vrolijk lopen we over de finishlijn en genieten van een Leffe bij gebrek aan Duvel.

Dan voeren we mijn plannetje uit. Lopen de eerste etappe door de Meersen opnieuw tot de bushalte. De pijlen zijn intussen al opgehaald maar onze perfecte samenwerking en samenspraak loodsen ons zonder omwegen naar de kerk van Assebroek. Busje komt zo, treintjes ook. Op de Rooseveltplaats loopt het even mis. De bus die wij dachten te nemen blijkt afgeschaft te zijn. Tram 24 tot het Schoonselhof dan maar en een extra wandeling van 3500 meter. We kunnen er om lachen …