Makkelijke reis weer vandaag, twee busritten ver. Bij Brecht denken wij er meteen Sint-Lenaarts bij maar dat blijkt vandaag niet correct te zijn. In een overvolle startzaal ontdekken we een parkoers richting Wuustwezel, het zal ons benieuwen.

We beginnen wat flauwkes aan onze 32 km over asfalt richting station en dan de landelijke Hoekstraat. Net als we denken te moeten morren wacht het onverhard van de Schoordijk. Heerlijk wandelen langs de rand van het militair domein over niet te natte zandgrond en een strookje kassei. Immer gerade aus gaat de reis over wat ik een plassenpad noem. Een strook met hoge varens en de eerste rust bij Solitair wenkt. We kijken er onze ogen uit ! De rustpost blijkt een immense serre te zijn met volwassen bomen en struiken, dikwijls in kuipen gepland. Tafeltjes en stoelen zijn verspreid over de ruimte, een jazzke zorgt voor de vrolijke noot. Ik bedenk dat dit wel de Tuin van Eden moet zijn ! Wij genieten er van ons eerste ‘booke’ van de dag, heerlijk menselijk biotoop.

Terug op stap dan door de plantentuin met prachtig bijgeknipte bomen in alle maten en soorten, schitterend. Een strookje fietspad en dan richting Stapelheide (Loenhout). Rijen berk langs het asfalt en vervolgens een slingerpad langs nog meer kunstig bewerkte bomen. Domein Marum staat er op een naambord, nog nooit van gehoord. Blijkt een moerassig bos te zijn dan wij mogen doorkruisen over paden met kniehoog frisgroen gras. Niet zomaar eventjes maar ettelijke honderden meter lang. Verdorie wat is het hier stil en mooi ! Door een open plek en dan een bosstrook in met prachtig varens als ondergroei. Aan de overkant van een steenweg wacht de grote vijver van het al even Grote Schietveld. Geertrui zal het brede vlakke grindpad volgen. De Die Hards laten zich verleiden tot het golvende slingerpad langs het water. Weg van het nat door een sparrenbos met varens en dan de van de Stroboeren gekende Kleine Gasthuisdreef tot de rustpost in Wuustwezel. Dit was een magistrale etappe !

Kathy & Hans zijn ook zeer te spreken over het gebodene. Langs een prachtige dreef bij Ginshoven gaat het richting verweerde muur en donkere (slot)gracht, een groen ommetje rond centrum Wuustwezel. Even blubberen en we stappen langs weilanden en akkers tot het bruggetje van de bruine Kleine Beek. Door een witte wijk en dan een fietspad op, halfopen terrein. We passeren de Kleine AA en duiken verderop de bossen in, kleinere afstanden oppikkend. Een maaipad duidt op menselijk activiteit, metershoge buxus in zwarte kuipen ook. We zijn opnieuw bij Solitair.

Duim omhoog naar Bruno, dit is een knappe tocht. Jerome die een kortere afstand loopt denkt daar anders over. Hij heeft domein Marum gemist. We genieten nog wat Solitair waar een ouder koppel zowaar een dansdemonstratie geeft. De laatste loodjes komen er aan. Nog wat netjes gekapte boompjes kijken en dan langs de spoorbaan (tgv). Paul (van Ria) wordt onze gezel en we keuvelen er vrolijk op los. Gewoon tarmacjes lopen al is de Nollekensweg nog wel even leuk. Van een paar Duvelkes genieten in de startzaal en een korte babbel met Geertrui en Jan (pijp) ook al tevreden over het leuke parkoers. Vrolijk terug met bus 600 richting Rooseveltplaats. Knap werk van Bruno en zijn team. Schitterende parkoersstroken, denkelijk de mooiste rustplaats ooit en een tip-top verzorging. Ja, het is kei leuk wandelen daar in Brecht.