De huisarts stelt een duidelijke diagnose in twee schuifjes, symptomen van oververmoeidheid (burn-out in modern Nederlands) en een ontsteking aan de adductoren. Remedie : Spidifen slikken en veel rusten. De heelperiode wordt geschat op één maand. Na een viertal dagen totale rust probeer ik toch opnieuw te wandelen. De Rupelstreek en het Antwerpse wemelt van de voedingsmarktjes en zo heb ik elke dag wel een doel. Een vers gebraden stukje kip of vis, dat gaat altijd wel vlot de man in. Merk snel dat 10 à 12 km aan 5km/uur zowat de grens is en hou mij daar dan ook aan.

De dag van de Drache National kan ik met de bus tot Boom Markt. Drentel er even heen en weer en stap vervolgens de Rupelbruggen over richting Prayon en het centrum van Ruisbroek (reken 3 km). Linda was al vroeg met de fiets op pad en wandelt er de 25 km. Korte babbel met Diane en Rudy, ik kan op stap voor 5,7 km parkoers tot de rustpost. Aanvankelijk nogal wat straten en vervolgens mij onbekende achterafjes. Dra komt het Mariapark van Zillebeek in het vizier en de parkoersbouwer breidt er een leuk extraatje aan door het moerassige groen tot de spoorbaan Antwerpen – Puurs. Ik stap heel rustig langs den Ijzeren Weg tot Prayon en even verder de rustpost bij de kleiduifschutters.

Heb ruim de tijd om een Duvelke te degusteren en wandel in de zomerse warmte terug naar de Rupelbruggen en de bushalte in de Boomse Antwerpse straat. Ben net op tijd terug thuis voor de Tour de France en mijn portie drugs. Mmm, valt allemaal nog redelijk mee.