Eens wat anders deze week. Als IJsetripper ben ik mede-gastheer voor het wandelgild. Gelukkig net op tijd hersteld van mijn liesblessure om een paar taken op mij te nemen. Zaterdagochtend rond 09:00 gonst het al van de activiteit in de Markthal van Overijse. Een ruime delegatie IJsetrippers maakt de zaal wandelaar vaardig. Ik overleg nog even met voorzitter Wilfried en ga op pad voor 19 kilometer pijltjes hangen. Doe dat graag. Start weifelend, de verkenning is ook al weer een maand geleden. Vanaf de visrijke IJse loopt het goed. Langs de Mariagrot, de klim naar de hoeve van het Bisdom en door de velden naar het Schaatbroekbos. Ben heel aandachtig en geconcentreerd onderweg. Geniet toch van het zonovergoten landschap. In het bos terug klimmen en dan langs de Moskes naar beneden tot centrum Terlanen. Hoog tijd om de innerlijke mens te versterken.
Heb een kort lokaal lusje voor de boeg langs Varrendel. Oei, een deel van het pad is haast dicht gegroeid met netels. Hier zal morgen gevloekt worden, iets wat ik nu ook doe. Verderop rustig door de akkers en terug naar de Moskes. Hoog tijd voor een Klein Verzet. Ik heb nog ruim 8 km te gaan. De klim van de Zandstraat voert naar één van de mooiste stillevens van Vlaanderen, de witte kerk van Huldenberg als op een piedestal midden het druivendorp. Opnieuw rustige veldwegen en een kasseitje voeren mij terug naar de IJse. Wilfried zou Wilfried niet zijn als het Kardaantje niet werd aangedaan. Een Hollands koppel met twee dochters vraagt er wat ik aan het doen ben. Ik voorzie hen van tekst en uitleg en nodig hen meteen uit voor zondagochtend, wie weet. Het is 17:30 als mijn dagtaak er op zit. Nog gauw een Omerke consumeren en dan over Leuven en Antwerpen-Centraal terug naar Hemiksem.
Zondag is het vroeg dag. Om 05:00 stap ik naar de Boomsesteenweg, 3,5 km als opwarmertje. Dan bus 500 en de trein van Antwerpen-Central naar zijn naamgenoot in Brussel. Moet er twee kilometer wandelen, te beginnen met die verraderlijke Arenberg, tot Brussel-Luxemburg. Werken aan het spoor weet je wel. Polle Pansch komt mij afhalen in Groenendaal. We nemen een koppel wandelaars van Wallonia Namur mee. L’amitié par la marche, n’est pas. Ik sluit aan bij Chantal aan de inschrijftafel. Het eerste uur wat onwennig want het is voor ons beiden de eerste keer. Bij mijn eerste gasten het Hollandse gezin van gisteren. Hé dat doet deugd ! Ik werk op koffie en naar het einde toe een Duvelke aangeboden door voorzitter Jean-Pierre van wsv Schelle. Kascontrole, het verschil is minimaal. Knap toch hoe Wilfried dat doet en ik ben tevreden met mijn werk.
Nog gauw een drankje en weer op pad. Pijltjes verwijderen van de eerste etappe die ik gisteren liep. Glunder bij de herinnering aan de vele wandelaars die ons kwamen feliciteren voor het parkoers. Klein Verzet in Terlanen, gezellige babbel en weer op pad. Ik laat Huldenberg links liggen en stap door de vallei langs Wolfshagen naar Neerijse. Heb nood aan het strekken van de beentjes. Verlies hierbij en vanwege de zalige, zonnige zomeravond de klok uit het oog. Busje komt zo … neen, busje is al weg ! Drie seconden paniek want ik geraak niet meer thuis ! Stap de lokale pittabar binnen waar vier jonge Turken zitten te kaarten. Neen mijnheer, een taxi is veel te duur, onze chauffeur brengt U voor een prijsje naar Leuven. Ik besef dat hun voorstel inderdaad eerlijk en correct is. De chauffeur blijkt trouwens een charmante 23-jarige Leuvenaar van Turkse origine te zijn. Hij studeert financiële wetenschappen. Wij voeren een boeiend gesprek over de wereld van vandaag en gaan geen enkel taboe uit de weg. Ik heb haast spijt dat ik hem dien te verlaten. Reis vlotjes naar Hemiksem waar het meteen bedtijd is.
Dag drie begint een uurtje later dan voorzien, ben toch wel moe. Met trein en bus tot Terlanen lijkt mij de beste optie. Breek eerst het lusje langs de netels af. Merk dat wandelaars tot twee keer toe de ‘pinnekesdraad’ naar beneden gehaald hebben om door de weide het gekriebel te vermijden. Hopelijk maalt de boer er niet om. Een paar keer een korte babbel met gepensioneerden die hun patatten aan het uitdoen zijn. Er was veel volk aan de wandel gisteren bevestigen zij.
Het is al vroege namiddag als ik Overijse bereik en aan de tweede lus over Haggaard begin. Ik ken deze strook parkoers niet zo goed, was niet echt bij de les tijdens de verkenning. Merk ook dat het niet evident is de logica van een andere pijler te doorgronden. Wij zijn wel erg verschillend in onze benadering. Ik vorder dan ook traag, weifelend en raak even de rechte draad kwijt. Jeep voor het bospad en dus fout gelopen. Ben moe en neem een ruime pauze in een bushok. De laatste loodjes wegen zwaar en het is al na achten als ik terug in Overijse ben. Ben finaal pas rond middernacht thuis. Duik meteen mijn bed in. De wekker van dinsdagochtend krijgt een ferme tik. Ik neem een extra dag verlof, voel mij helemaal niet lekker. De burn-out verschijnselen steken opnieuw de kop op maar toch ben ik tevreden. Heb mijn goede daad voor het wandelgild volbracht, zou het niet anders willen.
|