Ben wat moeizaam door mijn eerste halve werkweek gesukkeld maar wil toch gaan wandelen. Het zware hoofd wat ontspanning gunnen. Linda had het uitgestippeld, via Antwerpen-Zuid, Lokeren en Zele is het een makkie tot Kalken. Liepen deze tocht enkele jaren geleden en vonden ze toen best wel aangenaam.

De 30 km bestaat uit 2 keer 8 km en 2 keer zeven kilometer met pauzes in Wetteren en Laarne. Daar gaan we dan ! Paar straten en dan over betonbaantjes de beemden in. De maïsoogst zal geen overweldigend succes zijn dit jaar. De langere afstanden krijgen een prachtig graspad onder de sloffen geschoven langs een gracht met brede rietkraag. We vervolgen met weilanden en populieren. Onderaf een waterloop, de Schelde denk ik, gaat over een weg van steenslag lastig lopend richting imposante kerk van Wetteren. We laten ze links liggen om de eerste rustpost op te zoeken.

Als we terug vertrekken botsen we op Rik (Bornem) maar ook Cecile & Luk, alias Cowboy. Deze twee zullen zowat de ganse dag met ons stuivertje wisselen op het parkoers. De tweede etappe stuurt ons even het jaagpad op en dan duiken we onderaf voor de groene Ham. Parallel met het water langs populier en weilanden tot een kasteelmuur die we volgen weg van het nat. In de velden veel kleur want bloementeelt, denkelijk voor de bollen. Bij het Wolvestraatje maken 19 en 30 km een ommetje. Ik twijfel want mijn lieskwetsuur komt terug opzetten. Ik waag het er op door een bosje met overvloedig veel varens. Dan wordt het parkoers landelijk tot het Prullenbos. Patattenveld langs de Kouterwegel en pauze op de binnenkoer van een school.

Ik haak af en laat Linda alleen het lusje in Laarne langs onder meer het plaatselijke kasteel afhaspelen. Was een leuke ervaring wist ze na afloop te vertellen. Mijn pijnstiller lijkt zijn werk naar behoren te doen en we stappen samen de tocht uit. Wat achterafjes, een heel toepasselijke Bochtenwegel en dan beton tot een pracht van een sobere Mariakapel. Lut, Luk en Martin (Brugsche Globetrotters) worden onze gezellen. We hebben veel te vertellen en de kilometers zijn zo voorbij.

Hebben ruim de tijd voor ons Duvelke en het nagenieten van een mooie tocht. De buschauffeur blijkt van het verstrooide type. Ik moet haast voor het voertuig springen om hem te doen stoppen. Traag vordert hij met een haast lege bus tot station Zele. We missen de trein van 5 minuten. Laten het niet aan ons hart komen maar doen een terrasje onder de Zeelse kerktoren. Verder verloopt de reis voorspoedig. Morgen is het weer wandeldag.