Ik heb een horror week achter de rug, 44 uur gewerkt op vier dagen tijd. Als gegeven vind ik dat niet eens erg ware het niet dat de reden te vinden is in het dagelijks ‘toerisme’ van een volledige afdeling wat dan nog verdedigd wordt door een nieuwbakken manager van 31 jaar. Begin dus afgepeigerd en ziedend van woede aan het weekend. Linda is niet te verwurmen, wandelen zal ik, en in feite heeft ze gelijk. Makkelijk deze zaterdag want de Stroboeren starten in ’t Fortje van Maarksem zowat drie kilometer van onze kapster. Langs de Bredabaan naar de terminus van tram draa waar we Patje Kloek opvangen. Kwestie van in de sfeer te geraken ! Parkoersje van 25 km en geen Meester Ludo te bespeuren. Heeft een ongeval gehad en wij wensen hem langs deze weg een spoedig herstel toe. Het is te rustig in de startzaal zonder hem (ahum).
Zoals het bij een wandeltocht anno 2016 past lopen we eerst een lusje rond de startlokatie. Hier makkelijk natuurlijk met de omwalling van het fort. Lang de sportterreinen van Kwik gaan de Flupkes richting Lange Bremstraat. Heel wat volkstuintjes onderweg en de Maarksemse jeugd die leert ‘foetballen’. Na een uurtje staan we terug aan de start.
Groet aan Bea & Jerome en we zijn weer weg. De binnenkant van de fortvijvers nu. Aanvankelijk langs verweerde gebouwen en vervolgens over onverharde paden langs ’t water. Terug bij Kwik langs en dan naar de overkant van de steenweg, naar Schoten. Zeer uitgebreide lus villaatjes kijken en verwondering met heelder pakken hazelnoten, net uit de bomen gevallen. Tenslotte de klassieke route richting Vordenstein maar niet zo ver want rust in een chalet van domein Horst. Lange babbel met de Hobohemmers, Jefke, Tiny & Danny. Onze pauze beloopt meer dan een halfuur.
Ook hier een lus die meteen naar het Peerdsbos voert. Langs de Melkerij, een diepe gracht, rosse varens en dan de Hertenlaan op. Nog wat villa’s tot we terug aan de juiste kant van de snelweg zijn. Heerlijk zwerven over een pas gemaaid en dus bruin ogend pad door het groen randje Vordenstein, komende van de Zeurt. Opnieuw pauze in Horst met de Hobohemmers die uitgebreid een boeiend verslag brengen van hun Alaskareis.
De laatste etappe lopen we samen. Eerst uitgebreid door het prachtige domein Vordenstein met zijn mastodonten van bomen, leuke lanen en prachtige thema’s tuinen. Dan hebben we het gehad. Merken nauwelijks dat we een stratenloop doen want hebben elkaar veel te vertellen. Een paar wandelaarsdrankjes ter aankomst, afscheid van onze maatjes en met tram twie en bus ien terug naar huis. Toch grotendeels Maarksem in ’t gruun vandoag en dat viel ons best mee.
|