Het pootje lijkt gecureerd en op donderdag raast er een Witte Tornado door het echtelijk huis. Redenen te over dus om wandelen te gaan. Ik spoor relaxed naar Lommel. Het is er wel grauw en grijs maar droog en dat is het voornaamste. Heb een opwarmertje van zo’n 4 km voor de boeg langs Vreyshorring dwars door Lommelse woonwijken. Pik pijltjes op zowat 500 meter van de startlocatie, altijd handig. De eerste bekenden ook, Wannes van Meerhout en De Peter uit Mol. De t-vormige zaal kleurt helder groen, de Gruun Zipkes zijn een kleurrijke toffe bende.

Bij een frêle waterzonnetje trek ik mij op gang voor een eerste lusje van 10 km. Loop door halfopen terrein weg van De Soeverein richting sparrenbos en zijn heerlijke slingerpaadjes. Stilaan zanderige ondergrond en een veelheid van kleine paddo’s als randmarkering van de wandelpaden. Kom uit bij een uitkijktoren tussen plassen en vervolg met nogal wat berk. Hoog in de lucht F16, Brogel is niet veraf. Wat hemels gedruppel maar zuinig en dus niet storend. Loop vrijwel alleen door domeinbos ’t Stort tot de fameuze s-vormige voetgangersbrug ook wel beroemd van de Grenzeloze Tocht. Lekker bumpy dan over natte duintjes en een schitterend pallet van herfstkleuren. Vervolgens terug naar een schaars bewoonde wereld, de Blekerheide. Leo (je weet wel diene van Mieke Pap) stoomt voorbij. Ik neem de afslag A10, lees eerste lus 10 km lang. Pijpenstrooitje kleurt al heftig geel. Het parkoers varieert continu. Kalende akkers, sparrenbossen, plaggen met hoop op heide, zelfs een grenspaal in de verte. Merkwaardig, er hangt een (bier)gist geur over het land. Kan ik hier, midden de natuur niet duiden. Trappekes op, opnieuw de brug over en tussen vijvers door. We naderen de rustpost bij de voetbalterreinen van Lommel. Een asperges veld, nog wat keren en draaien … pauze !

Begroet Westvlaamse Brusselaar Jean-Pierre die gehaast is, busje komt zo. Naar thuis of naar ’t onzent mateke ? Neem ruim de tijd voor een natje en een droogje. Jacqueline spurt voorbij, ziet mij niet eens. Tweede 10 km nu, voorlangs bij De Soeverein. Een paar voetbalvelden en dan langs spar met een ondergroei van loof. Aanvankelijk heerlijk smalle paadjes tot wat bewoning. Dan ‘immer gerade aus’ over een bruin bladeren pad, geprangd tussen kanaal en bos enerzijds, weiland anderzijds. Verstand op nul, dromerig wandelen. Aan de overkant van het kanaal heel andere koek. Pittig golvend bospad met weelderige plantengroei tot metershoge liguster toe. Bij De Lossing een laatste brug over het kanaal Bocholt – Herentals. Ik volg een pad langs een diepe gracht tot bij de asperges van daarstraks. Rond 15:00 ben ik terug in een haast verlaten zaal. Zijn de Glimburgers early birds those days ?

Geniet van mijn Duvelke en zet de terugweg in langs een stukje Lommels centrum. Kan mij zelfs een buitenbankje veroorloven aan het station. Spoor met het dieselke terug naar de Koekenstad, vind het zalige treintjes echt Limburgse gezelligheid.