De weersvoorspellingen doen mij lange tijd twijfelen, pijl ik nu op vrijdag of zaterdag. Linda duwt mij naar vrijdag want ze wil zo graag op zaterdag naar Putte, bij de Wandelende Krabben. Donderdagavond een eerste onheilsbericht. De Welriekende Dreef dient uit het parkoers geschrapt te worden. Lijkt mij eerder voor het team Mieke & Roland te zijn. Toch laat ik een boodschap achter bereikbaar te zijn op mijn mobieltje vanaf 10:00.

Het regent pijpenstelen als ik vrijdagochtend om 08:24 uit de trein stap in Hoeilaart. Het zal toch niet waar zijn hé, ik haat pijltjes hangen in het nat. Maar zie, de hemelsluizen gaan dicht als ik in de Willem Matstraat aan mijn opdracht begin. Bij het gemeentelijke park kom ik clubmaat Danny tegen. Hij heeft een gans ander verhaal over de werken en het is wel degelijk mijn etappe die drastisch hertekend wordt. Ik neem er nota van en begin met de lokale zes kilometer. Twijfelend vorder ik op de bosheuvel want de bladval heeft het pad onzichtbaar gemaakt. Terug bij het vertrek beslis ik dat stukje een tweede keer te lopen, heb nog tijd zat. Veel verbeteringen kan ik niet aanbrengen. Ben niet helemaal tevreden en stop bij een bankje voor een boterham. Helaas, ik heb ze thuis in de koelkast vergeten en een energiereep dient mijn honger te stillen.

Trek verder door de natte Ginsdelle die er toch nog redelijk begaanbaar bijligt. Boven bij de maneges hangen al pijlen. Even telefonisch afstemmen met Wilfried. Korte controle, ik begrijp dat Roland een extraatje van zijn parkoers verzorgd heeft. Enkele honderden meter verder bij Koedal hetzelfde fenomeen. Terug afstemmen met Wilfried, ook Dany heeft al een stuk van het werk (een heen en terug) op zich genomen. Ik loop gewoon mijn parkoers verder af, mij niet bewust van het wegtikken van minuten en uren.

Bij het containerpark heb ik opnieuw pech. Naar rechts gaande kom ik in drijfzand terecht. Het kost mij veel moeite en een vuil pak om er uit te geraken. Ben hier gans alleen, was mijn jas af in plassen en zoek een alternatief parkoers in de gietende regen. Het wordt intussen ook donker en de straatverlichting gaat aan. Shit ik ben blijkbaar erg laat ! Onder stromend water dender ik de heuvel af. Probeer nog zo goed mogelijk te bepijlen en geef er in het centrum van Hoeilaart de brui aan. Plakband kleeft niet meer, het hemelwater loopt mijn mouwen binnen tot aan mijn oksels en ik ben intussen een verzopen moddervarken.

Rep mij naar de trein van 17:34 die ik net haal. Railpas invullen en Wilfried waarschuwen voor de laatste wijziging. Hij vreest dat al het werk voor niets is geweest want dat er verbod tot toegang van het Zoniënwoud op komst is wegens dreigende storm op zondag! Einde gesprek en ik val in slaap van vermoeidheid. Wordt net op tijd wakker om in Brussel-Noord op een drafje mijn overstap naar Antwerpen te halen. Krijg er meteen controle. SHIT, mijn heuptas met portefeuille en mobieltje is uit mijn rugzak gestolen !! Ook dat nog ! De treinbegeleidster is begripsvol en geeft mij een vervangticket tot Hemiksem. Een jonge medereiziger spreekt zijn smartphone aan om mijn bankkaarten te blokkeren. Bij mij is ‘de rek’ er dan uit. Ik slaap opnieuw tussen Mechelen en Antwerpen-Centraal. Kom veilig en wel in Hemiksem aan, maar het hoeft even niet meer …

Maandag dan pijltjes afdoen. Ik reis met knikkende knieën af naar Hoeilaart. Tast wel 100 keer mijn zakken af of alles nog op zijn plaats zit. Gelukkig verloopt alles vandaag wel vlotjes. Ik pik zelfs stukjes mee die ons B-Fast team op zaterdag heeft aangebracht. Eén plensbui slechts, juist ja … bij het containerpark ! Kom toch pas echt tot rust op weg naar het veilige Hemiksem. We hebben met z’n allen twee parkoersen gemaakt van respectievelijk 30 km en 19 km voor 650 deelnemers. Het kan verkeren zei Bredero !