Het wordt een zotte morgen. Onze kapster heeft uitzonderlijk wat vertraging wegens een extra vroege klant. Werken aan het spoor vervroegen onze trein naar Diest met een tiental minuutjes. We zijn net één minuutje te laat in Antwerpen-Centraal en kunnen dus een uurtje Starbuck-sen. Zaal Scafnis is dubbel geboekt en dus dient VOS uit te wijken naar een aanpalend, wat aftands schooltje. Tja, je hebt zo van die dagen. Maar het is gezellig zoals altijd. Hennie zit strategisch tegenover het deurgat. René Smets komt zijn klappeke doen. Clubmaatjes Chantal & Jack hebben er al een rondje opzitten.

Op hun aangeven slaan wij de lokale lus over en vertrekken meteen op het parkoers van de 21 km richting Lummen. Het centrum uit langs een eerste zandweg naast een gracht. Dan letterlijk door weiland parallel met de groen heuvel vanaf de Witte Hoef. De drukke baan richting Paal en Beringen over en langs de Kromme Elleboog naar meer bebost gebied. Spar en berk vormen de boventoon. De clubmaatjes, intussen vaste wandelpartners geworden, halen ons in. Als viertal lopen we door het heerlijk golvende halfopen landschap, gezellig keuvelend en lachend. Bij Meldert stappen we door het vlakkere natte natuurgebied De Schurfert richting Zwarte Beek, vandaag ‘koffie met melk’ gekleurd, tot de rustpost Sint-Anna Mellaer. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat wij hier nog pauzeerden.

Clubmaatjes grijpen naar een boterham en ik … ik begroet haast alle wandelaars die binnen komen, echt te veel om op te noemen. Chez Mariette zijn zelfs Colette & Alain te gast ! Het viertal trekt zich terug op gang voor een lokale lus. We lopen door de Lummense bossen langs de vele hindernissen van een Military parkoers. Doen ook de duizendjarige eik aan. Onze parkoersmeester haalt een fantasietje uit, knipte blijkbaar gaten in een draad afsluiting om toch maar groen te bieden aan zijn gasten. Voorwaar een schitterende etappe, duidelijk beter dan voorgaande jaren !

Chez Mariette ligt er al wat verlaten bij al is het nauwelijks 15:00. Ons wandelteam groeit aan tot vijf eenheden dankzij Ghislaine. We splitsen ongemerkt en ongewild op in twee delen, mannetjes voor, vrouwtjes achter. Halfopen omgeving nu in de omgeving van de Zwarte Beek. Dorre meidoornhagen vallen mij op. Een bosstrookje loodst ons naar de Molenstraat. We wandelen over de heuvel en duiken Schaffen binnen. Kunnen gezellig genieten van een paar Duvelkes. Ghislaine blijkt op familiebezoek te gaan in Okselaar, waar ook ik zeven jaar woonde. De schat zet ons af aan de achterkant van het Diesterse station. Opnieuw is de trein zo’n vijf minuutjes weg. Geen probleem, wij kennen ook hier ons Duvels adresje ! Kijken terug op een prachtige en reuze gezellige tocht met dank aan VOS en de IJsetrippers.